تو را به خاطر خودت دوست دارم

همه ما دوست داریم که فرزندانی قوی و مطمئن تربیت کنیم. برای بیشتر کودکان اعتماد به نفس یک خصوصیت ذاتی نیست، بلکه باید آن را در وجودشان پرورش داد. روشهای ذکر شده در این مقاله به ایجاد و تقویت اعتماد به نفس در کودکان کمک می کند:
● به تو افتخار می کنم
به هنگام موفقیت فرزندتان به او بگویید که به وجودش افتخار می کنید. نقاط مثبت و دستاوردهایش را برای دیگران شرح دهید و حتی بگذارید که کودک بارها این تحسین و تمجید را بشنود. خود من بیشتر مواقع درباره اینکه چقدر ریاضیات پسرم خوب است در برابر دیگران صحبت میکنم. خود او فکر می کند ریاضیاتش در کلاس از همه بهتر است ممکن است حق با او باشد یا نباشد، اما آنچه مهم است احساس خوبی است که او نسبت به خودش دارد و این به او اعتماد به نفس لازم برای ادامه سعی و تلاش و یادگیری نکات جدید را می هد.
● تو می توانی از عهده اش بر بیایی
مسؤولیت انجام کارهای منزل در کودکان احساس مهم و ارزشمند بودن را ایجاد می کند. علاوه برآن مهارتهای لازم زندگی را یاد می گیرند. یک سری کارهای روزمره و عادی برای کمک تعیین کنید. زمانی که او این وظایف روزانه را انجام می دهد، احساس اعتماد به نفس و توانایی انجام کارها در وجودش تقویت می شود. اجازه بدهید که کودکان در شستن ظرفها به شما کمک کنند. حتی کودک سه ساله من هم یاد گرفته که بعد از ناهار ظرف غذایش را در سینک ظرفشویی بگذارد. فرزند چهار ساله ام عاشق تا زدن رختهای شسته است. یک کودک ۶ ساله می تواند به راحتی تختخوابش را مرتب کند. همه کودکان عاشق بازی با آب و شستن اتومبیل خانواده و کمک به پدر هستند.
● برچسب زدن ممنوع!
یکی از بدترین کارهایی که والدین در حق فرزندان انجام می دهند، همین برچسب زدن به آنهاست. متأسفانه انجام آن هم بسیار سهل و آسان است. زمانی من به این نکته پی بردم که متوجه شدم گاهی بدون قصد فرزندم را «جنس خراب» نامیده ام و حالا برادر بزرگترش او را با همین عنوان مسخره می کند. به عنوان مادر یا پدر باید مراقب تمام برچسبهای مثبت یا منفی در صحبتهایمان باشیم، چرا که بسیاری از آنان منعکس کننده خصوصیات شخصیتی بچه ها هستند.
بعضی اوقات والدین بر روی مشخصات فیزیکی کودکان متمرکز می شوند و حتی گفتن اینکه فرزندتان زیباست نیز درست نیست، چه برسد به اینکه کودکان را به خاطر خصوصیات ظاهری نامناسب همانند بینی یا پای بزرگ مسخره کنیم. تمرکز بر روی این مشخصات ظاهری چه خوب و چه بد به کودک می آموزد که تنها نکته مهم، سخنانی است که دیگران در مورد ظاهر شخص می گویند.
● تقویت استعدادها راه دارد
به همه استعدادهای خوبی که فرزندتان دارد، فکر کنید. آنها را بر روی کاغذ بنویسید و سپس یکی از آنهایی را که خود کودک بیشتر از همه دوست دارد، دنبال کنید. این انتخاب حتی می تواند به سادگی بردن او یک بار در هفته به کتابخانه باشد. از آن جایی که این انتخاب مورد تأیید خود کودک است، آن را دنبال خواهد کرد. ثبت نام در کلاسهای ورزشی، هنری، نمایش و موسیقی از این جمله اند. هدف فراهم آوردن تجربه ای مثبت برای کودک و پیشی گرفتن او از دیگران است.
● گوشم با توست!
با گوش دادن واقعی به کودکتان نشان دهید که برایتان مهم است، برای این کار در برابرش زانو بزنید تا بتوانید در چشمان هم نگاه کنید. کاملاً حواستان را جمع کنید که اگر کودک احساس کند که به او گوش نمی دهید، دیگر صحبت نخواهد کرد، چون فکر می کند حرفهایش ارزش شنیدن ندارند، چه از طرف والدین و چه از طرف دیگران.
● من عاشق بچه های منظم هستم
زمانی که وظایف عادی روزمره براساس نظم و ترتیب انجام می شود، قابل پیش بینی شده و کودک احساس امنیت می کند. بچه هایی که در منزل در محیطی دوست داشتنی احساس امنیت کنند، کمتر از خطر ریسک کردن می هراسند. با این کار به کودک نشان می دهید که چه انتظاراتی از او دارید و با برآورده شدن آنها، کودک احساس اعتماد به نفس خواهد کرد.
● صدا زدن کودکان به نام خودشان
نامیدن کودکان به اسم، به آنان احساس ارزشمندی و مهم بودن می دهد. کودکان دارای اعتماد به نفس، راحت دیگران را به اسم صدا می زنند و در نتیجه از صدا زدن دیگران برای درخواست کمک نمی ترسند.
● مرا هم دربازی خود شرکت دهید!
بازی با فرزندان به آنها ثابت می کند که والدینشان از بودن با آنها لذت می برند. بازی نکته های زیادی به بچه ها می آموزد که یکی از آنان اعتماد به نفس است. بازی فرصتی ارزشمند است که در آن می توان کودک را تحسین کرد. دخترهای من دوست دارند با مادرشان خاله بازی کنند و پسرم دوست دارد با من به پیک نیک برود.
● وضع قوانین و مقررات خانگی
وضع قوانین و اجرای مرتب آن به فرزندان احساس ارزش و امنیت می دهد. پیروی از دستورها به آنها می فهماند که برای والدینشان آن قدر با ارزش بوده اند که برایشان مقررات وضع شده است.
جالب این جاست، زمانی که از یک سری دختر نوجوان سؤال شد که آیا وضع قوانین در منزل را می پسندند، تنها تعداد انگشت شماری مخالف آن بودند.
● از با تو بودن لذت می برم
احساس فرزندتان نسبت به خود مستقیماً به احساس شما نسبت به او برمی گردد. آیا شما تصویری مثبت از او منعکس می کنید یا منفی؟ آیا کودکتان می داند که تا چه اندازه برایتان مهم است؟ آیا او معتقد است که از بودن در کنارش لذت می برید؟
با فراهم آوردن این تصویر مثبت به او کمک می کنید که احساس خوشایندی نسبت به خود داشته باشد. در نتیجه به فرزندتان بفهمانید که او را به خاطر خودش دوست دارید، نه به خاطر کارهایی که از او سر می زند.

طناز زارعی طوسی

منبع : روزنامه قدس