شکل ‌شناسی و خواص رئولوژیکی، گرمایی و گرما مکانیکی آمیخته‌ های پلی ‌پروپیلن و پلی ‌اتیلن ترفتالات

روش تهیه سازگار کننده PP-g-MA و همچنین تهیه آمیخته‌های PP/PET با مقادیر مختلف سازگارکننده بررسی شده است. نتایج تیتراسیون و طیف سنجی IR موید پیوند خوردن مونومر مالئیک انیدرید روی PP است. همچنین، اثر افزایش سازگار کننده روی خواص رئولوژیکی، گرمایی و گرمامکانیکی و شکل‌شناسی آمیخته‌ها بررسی شده است. در همه آمیخته‌ها درصد PET ثابت و مقدار سازگار کننده تغییر داده شده است. اندازه‌گیریهای رئولوژیکی نشان می‌دهد که طی فرایند پیوندزنی در حالت مذاب، گرانروی PP کاهش می‌یابد که علت آن کاهش جرم مولکولی در اثر شکست زنجیرهاست. رفتار رئولوژیکی آمیخته‌ها با افزایش درصد سازگارکننده به رفتار PET نزدیکتر می‌شود. به عبارتی، با افزایش درصد سازگارکننده گرانروی آمیخته‌ها کاهش می‌یابد. بررسی خواص گرمایی نشان می‌دهد که یکی دیگر از آثار پیوندزنی در حالت مذاب افزایش درصد بلورینگی PP است. درصد بلورینگی و دمای تبلور به ترکیب درصد اجزای آمیخته بستگی دارد. افزودن سازگارکننده به آمیخته‌ها باعث افزایش درصد بلورینگی می‌شود.
بررسی خواص گرما مکانیکی نشان می‌دهد که در اثر پیوند خوردن مالئیک انیدرید،‌ مدول ذخیره افزایش و مدول اتلاف کاهش می‌یابد. افزایش مقدار سازگارکننده در آمیخته‌ها باعث افزایش مدول ذخیره، کاهش مدول اتلاف و افزایش دمای انتقال شیشه‌ای PET شده است. تصاویر میکروسکوپ الکترونی نشان می‌دهد، با افزایش مقدار کمی سازگارکننده اندازه ذرات فاز پراکنده کاهش چشمگیری می‌یابد که این موضوع به دلیل افزایش برهم‌کنشهای بین سطحی است. همچنین، افزودن سازگارکننده اثر خوبی بر بهبود خواص آمیخته‌ها دارد. به نظر می‌رسد سطح مشترک با افزایش ۱۰ درصد از سازگار کننده به حالت سیر شده می‌رسد.

علی اکبر یوسفی
حسن عبادی
عبدالرسول ارومیه ای

منبع : پایگاه اطلاعات علمی