مطالب تکمیلی در خصوص بیماری آب سیاه

بیماری آب سیاه(گلوكوم) به عنوان عامل كوری پنهان چشم شهرت دارد كه دید بیمار را به تدریج محدود می كند.
مبتلایان به آب سیاه اغلب متوجه كاهش میزان بینایی خود نشده و زمانی بوجود این بیماری پی می برند كه در اثر فشار بالای داخل چشم، عصب بینایی تا حد زیادی آسیب دیده و این آسیب دیدگی قابل ترمیم نیست.
به گفته برخی از محققان، بیماری عمومی سیستمیك كه بیماری صرفاً چشمی بوده و فشار داخل چشم از علل شیوع آب سیاه است كه وقتی فشار داخل چشم بالا باشد، در طول زمان باعث الیاف یا رشته های عصبی بینایی كه شامل یك میلیون فیبرهای عصبی است، از بین می رود و منطبق با آن، عملكرد بینایی ضعیف می شود.
بیماری آب سیاه (گلوكوم) در دو حالت مزمن و حاد بروز می كند كه درد و قرمزی چشم از علائم صورت حاد است.
این بیماری محدودیت سنی ندارد، ممكن است یك نوزاد چند ماهه تا فرد مسن، مبتلا به آب سیاه شود، اما از سن ۳۰ سالگی به ویژه دهه پنج به بعد، این بیماری شیوع بیشتری دارد.
سابقه خانوادگی از مهمترین علل ابتلا به آب سیاه است و افرادی كه عینكی هستند چه نزدیك بین و چه دوربین، نسبت به افرادی كه نمره چشمانشان نرمال است، بیشتر در معرض این بیماری قرار دارند.
متأسفانه آن مقدار عملكرد بینایی كه از بین می رود، با علم امروز قابل برگشت نیست و فقط می توان با درمان، بیماری را كنترل كرد.
آب سیاه (گلوكوم) دارای علامت خاصی نیست و بیمار در مراحل اولیه از وجود این عامل با خبر نبوده و در مراحل پیشرفته نیز در صورت عدم توجه كافی، به چشم پزشك مراجعه نمی كند.
اندازه گیری فشار چشم بهترین راه تشخیص بیماری آب سیاه است.
بهتر است افراد سالی دو بار برای معاینات چشمی به پزشك مراجعه كرده و از پزشك بخواهند تا فشار چشم آنان را اندازه گیری كند.
گلوكوم تا آخر عمر با بیمار همراه است یكی از مشكلات موجود جامعه، گران بودن تعدادی از داروهای ضد بیماری آب سیاه است كه این باعث می شود تا بیماران نسبت به استفاده طولانی مدت از این دارو، توجه كافی نداشته باشند.
یكی از مشكلات چشم پزشكی اطفال، گلوكوم است. میزان بروز آب سیاه در اطفال از آب مروارید مادرزادی كمتر است، به طوری كه معمولاً در هر ۱۴ هزار تولد زنده، یك مورد گلوكوم مادرزادی دیده می شود.
نوزادی كه با چشم بزرگ و كدر متولد شود و در سالهای اولیه چشمش بزرگ تر از حد عادی باشد و یا قرنیه دچار كدورت و یا نوزاد اشك ریزش زیاد و ترس از نور داشته باشد، باید فوراً توسط چشم پزشك دیده شود.

منبع : سایت انجمن اپتومتری خراسان