سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا


آل‌ یک‌ راکتور هسته‌یی‌ متحرک‌ است‌


آل‌ یک‌ راکتور هسته‌یی‌ متحرک‌ است‌
«آل‌پاچینو» در قله‌ بازیگری‌ است‌. در این‌ تردید نكنید، اما او هم‌ مثل‌ هر بزرگ‌ دیگری‌ نقاط‌ قوت‌ و ضعف‌ هم‌ دارد. مطلب‌ مختصر زیر، نگاهی‌ است‌ به‌ فیلم‌هایی‌ كه‌ «پاچینو» در آنها در قله‌ سیر می‌كند:
● پدرخوانده‌ ۱، ۲ و ۳
حماسه‌ «كاپولا» در مورد یك‌ خانواده‌ مافیایی‌، نه‌ تنها سكوی‌ پرتاب‌ «پاچینو» به‌ شمار می‌آید، بلكه‌ هنوز كه‌ هنوز است‌، بهترین‌، پیچیده‌ترین‌ و چندلایه‌ترین‌ بازی‌ این‌ هنرپیشه‌ استثنایی‌ را هم‌ شامل‌ است‌. آل‌پاچینو در این‌ فیلم‌، به‌ زیبایی‌ و قدرت‌ مرز میان‌ معصومیت‌ و خوفناك‌ بودن‌ را طی‌ می‌كند و چنان‌ زیبا از عهده‌ این‌ كار برمی‌آید كه‌ تصمیم‌ كاپولا در ترجیح‌ دادن‌ او بر بازیگرانی‌ چون‌ استیو مك‌ كویین‌، كلینت‌ ایستوود و وارن‌ بیتی‌ نقطه‌ عطفی‌ در تاریخ‌ سینما می‌تواند به‌ شمار آید. اجرای‌ پاچینو، در فیلم‌ كاملاً كنترل‌ شده‌ و باورپذیر است‌ و همین‌ هم‌ استحاله‌ او را از یك‌ مرد معمولی‌ خانواده‌ به‌ آن‌ غول‌ قدرتمند، باورپذیرتر و البته‌ تراژیك‌تر جلوه‌ می‌دهد. در واقع‌، نكته‌ طعنه‌آمیز این‌ است‌ كه‌ روند حركت‌ مایكل‌ (شخصیت‌ پاچینو) در این‌ فیلم‌، از حاشیه‌ به‌ متن‌ و از سادگی‌ به‌ قدرت‌، دقیقاً در مورد خود پاچینو هم‌ مصداق‌ پیدا می‌كند و این‌ هنرپیشه‌ جوان‌ بی‌تجربه‌ را جزو ستارگان‌ سینما می‌كند.
● بعدازظهر سگی‌
نقشی‌ كاملاً متفاوت‌ با «پدرخوانده‌» كه‌ «سیدنی‌ لومت‌» با اعطای‌ آن‌ به‌ «آل‌پاچینو» كلیشه‌یی‌ كه‌ می‌رفت‌ از او ساخته‌ شود را كاملاً شكست‌. او در این‌ فیلم‌ نقش‌ كسی‌ را بازی‌ می‌كند كه‌ برای‌ كمك‌ به‌ دوستش‌ دست‌ به‌ سرقت‌ می‌زند. نقش‌، بسیار پیچیده‌ است‌ و می‌توان‌ گفت‌ لایه‌های‌ روانی‌ فوق‌العاده‌یی‌ دارد و اجرای‌ آن‌ فقط‌ از پاچینو برمی‌آمد. شرط‌ او البته‌ برای‌ بازی‌ در نقش‌ این‌ بود كه‌ «جان‌ كازال‌» (فردو در فیلم‌ پدرخوانده‌) همبازی‌ او باشد و این‌ اتفاق‌ افتاد. فیلم‌ در یك‌ فضای‌ بسته‌ می‌گذشت‌ و بنابراین‌ انرژی‌ بازی‌ها باید ریتم‌ فیلم‌ را تعیین‌ می‌كرد و «آل‌» در این‌ حیطه‌ هم‌ سربلند بود، چنان‌ كه‌ استاد و مرادش‌ «لی‌ استراسبرگ‌» پس‌ از دیدن‌ این‌ فیلم‌ گفت‌: «آل‌ یك‌ راكتور هسته‌یی‌ متحرك‌ است‌»!
● عدالت‌ برای‌ همه‌
فیلم‌ «نورمن‌ جویسن‌» برای‌ اولین‌ بار «آل‌پاچینو» را وارد نوعی‌ از فیلم‌ موسوم‌ به‌ فیلم‌های‌ دادگاهی‌ كرد، در نقش‌ وكیلی‌ آرمان‌ طلب‌ و ضد سیستم‌ كه‌ عدالت‌ نظام‌ سیاسی‌ و قضایی‌ امریكا را زیرسوال‌ می‌برد. فیلم‌ از نظر گزندگی‌ در ادامه‌ بعدازظهر سگی‌ قرار می‌گیرد، اما پاچینو كاملاً متفاوت‌ است‌ و آشفتگی‌ و تناقض‌ همیشگی‌ یك‌ مرد قانون‌ ضد قانون‌ را به‌ بهترین‌ وجهی‌ نشان‌ می‌دهد.
● صورت‌ زخمی‌
نقش‌ هیولاگونه‌ «پاچینو» در این‌ ساخته‌ «برایان‌ دی‌ پالما» كه‌ بازسازی‌ فیلمی‌ به‌ همین‌ نام‌ از هوارد هاكس‌ بود، خودنمایی‌ نمایش‌وار، هیولاوش‌ بودن‌، اغراق‌ و البته‌ عشق‌ به‌ زندگی‌ را در خود داشت‌. فیلم‌، در مورد كوبایی‌های‌ مهاجر، خشونت‌، مواد مخدر و ددمنشی‌ است‌، ولی‌ پاچینو سعی‌ می‌كند این‌ نقش‌ را چنین‌ منفی‌ از كار در نیاورد و در لحظاتی‌ هم‌ معصومیت‌ و بی‌گناهی‌ را در كاراكتر آشكارا نشان‌ می‌دهد. او در این‌ فیلم‌ یك‌ ضد قهرمان‌ سطحی‌ است‌ كه‌ بنا برزمان‌ ساخت‌ فیلم‌ و دیدگاه‌ نویسنده‌اش‌ «الیور استون‌» بازتاب‌ زمان‌ است‌ و پاچینو این‌ زمانمند بودن‌ را در نقش‌ بخوبی‌ عیان‌ و عریان‌ می‌كند و با نوعی‌ بازی‌ هیجانی‌ كنترل‌ نشده‌، بعدی‌ دیگر به‌ شخصیت‌پردازی‌ «تونی‌»، مهاجر كوبایی‌ صورت‌ زخمی‌ می‌بخشد.
● بوی‌ خوش‌ زن‌
نقش‌ كلنل‌ بازنشسته‌ و كور فیلم‌ «مارتین‌ برست‌» هم‌ از آن‌ نقش‌هایی‌ است‌ كه‌ تجسم‌ آن‌ بدون‌ پاچینو امكان‌پذیر نیست‌. تفاوت‌ بازی‌ پاچینو با سایر بازیگرانی‌ كه‌ پیش‌ از او نقش‌ كورها را بازی‌ كرده‌ بودند در این‌ فیلم‌ كاملاً آشكار است‌. او عامدانه‌ از كندی‌ در بازی‌ دور می‌شود و با واكنش‌های‌ عصبی‌ تند، چه‌ در حرف‌ زدن‌ و چه‌ رفتارهایش‌، یك‌ نابینای‌ جدید خلق‌ می‌كند. ظرافت‌ بازی‌ او چنان‌ در فیلم‌ قدرتمند از كار در آمده‌ كه‌ غیرقابل‌ تصور است‌. او از آنجا كه‌ نمی‌تواند تمركزی‌ برنگاهش‌ داشته‌ باشد، تمام‌ قدرتش‌ در بازی‌ را، در صورت‌ و صدایش‌ می‌ریزد و با این‌ محدودیت‌ یكی‌ از به‌ یادماندنی‌ترین‌ نقش‌هایش‌ را خلق‌ می‌كند كه‌ یك‌ نقطه‌ عطف‌ دیگر در تاریخ‌ بازیگری‌ است‌.و...
هركدام‌ از فیلم‌های‌ پاچینو جزو بهترین‌ها هستند. می‌شد «مخمصه‌»، «دانی براسكو»، «بی‌خوابی‌» و... را هم‌ در این‌ فهرست‌ آورد. «سرپیكو» و «مترسك‌» را هم‌ فراموش‌ نكنید و البته‌ فراموش‌ نكنید كه‌ «آل‌» هنوز دارد كار می‌كند و قطعاً سیاهه‌ پرشماری‌ از فیلم‌ها و بازی‌های‌ خوب‌ را، باز هم‌ به‌ كارنامه‌اش‌ اضافه‌ خواهد كرد. منتظر می‌مانیم‌.
منبع : روزنامه اعتماد


همچنین مشاهده کنید