آگاهی، از بالا نگریستن به مسائل زندگی است

عارفی در معبدی در میان کوهستان زندگی می‌کرد. روزی راهبی که راهش را گم کرده بود.عارف را دید واز او پرسید: راه کدام است؟ عارف گفت: چه کوه زیبایی...
راهب با حیرت گفت: من پرسیدم راه کجاست؟ عارف با لبخند، نگاهی به کوه کرد وگفت: چه کوه زیبایی... راهب با تعجب و دلخوری گفت: من راجع به کوه از شما نپرسیدم، بلکه از راه پرسیدم!
عارف با نرم لبخندی روی به راهب کرد و گفت: پسرم تا زمانی که نتوانی به فراسوی کوه بروی راه را نخواهی یافت...
اگر من از پنجره طبقه اول یک ساختمان ۲۰ طبقه به بیرون نگاه کنم، منظره محدودی را در پیش روی خود خواهم داشت، ولی اگر شما از طبقه بیستم همان ساختمان به بیرون نگاه کنید، افق وسیع و نامحدودتری را خواهید دید.
آگاهی، از بالا نگریستن به مسائل زندگی است و جور دیگر به زندگی نگاه کردن است.

منبع : خبرگزاری ایسنا