راه و رسم قناعت کردن

▪ به خودت بگو که می خواهی قانع باشی: در وهله اول باید به خودت تلقین کنی که می خواهی قانع باشی. مدام به خود بگو و بقبولان که باید قناعت کنی. تلقین برای قوی تر شدن عزم و اراده انسان برای انجام هر کاری از اهم واجبات است.
▪ با خودت بجنگ: با زیاده خواهی ات باید دست به یقه بشوی. باید توپ و تفنگت را مسلح کنی و بروی به جنگ حرص و طمعت. باید بزنی وسط پیشانی اش و نقش بر زمینش کنی این غول هرزه را تا بتوانی قانع باشی.
▪ خودت را بزرگ کن: هرچه به خواسته های ناروای خویش بیشتر پشت کنی و زیر بار آنها نروی، بزرگتر خواهی شد. اگر در برابر آنها بایستی و خود را با خواری و زبونی نیاندازی، نفست هم رشد خواهد کرد و هرچه با عزت تر باشی، کمتر به آنها اعتنا می کنی. یک رابطه رفت و برگشتی است.
▪ خودت را بشناس: اگر خودت را بشناسی و جایگاهت را بدانی و بدانی که نیامده ای که بیاندوزی و مدام حرص و ولع مال دنیا را بزنی و مدام بخوری. «خوردن برای زیستن و ذکر کردنست/ تو معتقد که زیستن از بهر خوردنست»
▪ بدان که هر آینه خواهی مرد: وقتی هر لحظه به یاد داشته باشی که ممکن است رو به قبله شوی و نمی توانی حتی یک ارزن از آنچه را که جمع کردی را با خود ببری، خب مگر بیکاری که وقتت را به بیشتر جمع کردن تلف کنی. به همسایه بغلی ات نگاه کن که چه راحت لوله بخاری شان گرفت و هر ۵ نفر با هم به رحمت خدا رفتند.
▪ به پایین دستی ات نگاه کن: به آنها که از تو کمتر مال و منال دارند نگاه کن و خدایت را شکر کن. هستند کسانی که از تو محتاج ترند. این تو را تسکین می دهد و تو را به داشته هایت راضی و امیدوارتر می کند. به بالایی ها نگاه کنی فقط حسرت به بار می آید، حال خود دانی.

منبع : روزنامه ابتکار