بانوی محبوب فرانسوی‌ها

«این نخستین باری است كه مردم فرانسه می گویند آماده اند تا به یك زن رأی دهند.» این واقعه ای تاریخی است. چیزی كه «سگولین رویال» نامزد احتمالی ریاست جمهوری سال آینده فرانسه به آن معتقد است و مطبوعات و رسانه های فرانسه نیز به آن پر و بال بسیار می دهند.
علاقه رسانه ها به «رویال» چندان اتفاقی نیست و برای ریشه یابی آن باید به وقایع یك دهه اخیر توجه كرد. مردم فرانسه كه روزگاری در سال ۱۹۹۵ باشور و اشتیاق به «ژاك شیراك» رأی داده بودند، حالا دیگر از خواب و خیالات خوش برخاسته اند و دیگر به مرد مو خاكستری فرانسه كه بیش از یك دهه مقابل حزب سوسیالیست ایستاد، علاقه ای ندارند. به ویژه پس از آشوب هایی كه ماه های اخیر یكی پس از دیگری روی داد و ابتدا مهاجران جوان این كشور معترض شدند و در پی آن اعتراض جوانان فرانسوی به قانون جدید كار آشوب را دوچندان ساخت. اما در بین سیاستمداران فرانسه، یك چهره بود كه همچنان به روی آشوب ها لبخند می زد و سعی می كرد آرامش را حفظ و دوباره برقرار كند. این فرد كسی نبود به جز «سگولین رویال» كه آماده است تا خلأ موجود در فرانسه را كه موجب این اغتشاش ها شده است، پركند.
او محبوب ترین نامزد احتمالی ریاست جمهوری فرانسه در نظرسنجی های پیاپی موجود است. مطابق این نظرسنجی ها او حتی «نیكولاس ساركوزی» در حزب راست را هم پشت سرنهاده و دو درصد جلوتر از او قرار دارد. «رویال» قانون كار رایك «رسوایی» و «شكلی از خشونت» می داند. هنگامی كه در مصاحبه ای از او پرسیده شد اگر به جای شیراك بود، چه می كرد؟ او به راحتی پاسخ داد: «من با هوش تر می بودم! شورش دیروز جوانان حومه نشین و مهاجر و طغیان خیابانی امروز جوانان خودمان، تصویر زیبایی است كه ما از فرانسه به مردم دنیا هدیه كرده ایم!»
خانم «رویال» سعی دارد با جهانی كردن خودش، جایگاه خویش را در دنیای سیاست كنونی محكم كند.
او با خنده واشاره به مصاحبه های خبرنگاران خارجی كه این ماه ها تعدادشان كم نبوده است، می گوید: «من خودم را جهانی كرده ام» البته نباید فراموش كرد كه او در ماه ژانویه باعث دلخوری اعضای قدیمی حزب سوسیالیست هم شد. زیرا به جای شركت در مراسم دهمین سالگرد مرگ «فرانسوا میتران» رئیس جمهور فقید فرانسه به شیلی سفر كرد و در آنجا با حمله به نامزد سوسیالیست ریاست جمهوری «مایكل باكله» تیتر اول رسانه ها و البته برنده حمله نیز شد.
«سگولین رویال» كه یكی از تحسین كنندگان قدیمی «هیلاری كلینتون» سناتور دموكرات نیویورك است، در نظر دارد در ماه ژوئن (خردادماه) در كنفرانسی با خانم «كلینتون» ظاهر شود. استراتژی سیاسی خانم «رویال» كه مبتنی بر دموكراسی است، بیش از هرچیز به حفظ مراقبت از محیط زیست، تجهیز مدارس، ایجاد فرصت های گوناگون برای زنان و كمك به معلولان توجه دارد.
یكی از مواردی كه اواخرماه مارس در مجلس فرانسه مطرح شد، این بود كه چگونه می توان با تبلیغات منفی كه به خاطر ویروس آنفلوانزای مرغی در این كشور به وجود آمده بود، مبارزه كرد.
«سگولین رویال» زبان تند و تیزی دارد و همین باعث می شود طرف های مقابل او به ویژه مردان چندان دل خوشی از او نداشته باشند. یكی از این افراد «دومینیك كلمنت» ، شهردار راست گرای شهر «سنت بنوا» است كه می گوید: «او (سگولین رویال) زنی خوش سیما است كه سعی می كند فضایی باز و مدرن را طراحی كند. اما واقعیت آن است كه اگرچه بسته بندی حرف های او خوش آب و رنگ است و میزان فروش آن نیز جذاب است و خریدارانی دارد اما در حقیقت داخل بسته ها هیچ چیز خاصی وجود ندارد».
یكی از ویژگی های «رویال» صبر و بردباری اندك او در برابر بحث های بی نتیجه ای است كه در مجلس در برابر او شكل می گیرد. یك بار هنگامی كه «هنری دو رایشمونت» كه یكی از اعضای راست گرای مجلس و وكیل است، حرف های «رویال» را قطع كرد تا عقیده خود را ابراز كند، «سگولین رویال» لبخند همیشگی اش را كنار گذاشت، دست به سینه شد و با جدیت تمام حرفهای «راشیمونت» را قطع كرد و گفت: «بسیار خوب، از شما به خاطر مداخله تان تشكر می كنم!» و بعد خطاب به بقیه گفت: «كس دیگری نیست».
«راشیمونت» بعدها در مورد «رویال» چنین اظهارنظر كرد: «او یك ملكه است . ملكه ای كه به حرف هیچ كس گوش نمی كند و هركاری را كه خود می خواهد انجام می دهد».
اما این انتقادات نتیجه معكوس داد و خیلی زود، یعنی سپتامبر سال گذشته خانم «سگولین رویال» به طور رسمی اعلام كرد كه احتمال دارد برای انتخابات ماه مه ۲۰۰۷ خود را نامزد انتخابات ریاست جمهوری كند. حتی اگر بسیاری از هم ردیف های اودر حزب مخالف این مسأله باشند. كسانی مثل «لوقان فابیو» نخست وزیر سابق كه پس از شنیدن این خبر با خنده گفت: «آن وقت چه كسی از بچه ها مراقبت می كند؟» و «جك لانگ» یكی دیگر از سوسیالیست های برجسته كه اظهار داشت: «انتخابات ریاست جمهوری كه جای مسابقه زیبایی نیست!»
از آن به بعد خانم «رویال» سعی كرده است از حق خود دفاع كند. او می گوید: «من مورد حمله شدید مردان قرار گرفته ام. آنها می گویند اینها هوس های زودگذر من هستند و اینكه در ذهن من مثل گیلاس روی كیك است. و هیچ چیزی برای گفتن ندارم. اما همه این انتقادها باعث شد محبوبیت من افزایش یابد و در مقابل محبوبیت آنهایی كه به من حمله می كردند، كاهش یابد».
وقتی از او پرسیده می شود آیا با این حرفها در پی طرح كردن خود از روی تكبر نیست، پاسخ می دهد: «نه، مطمئناً نه! برای در دست گرفتن قدرت دلایلی غیر از خود قدرت دارم. من قدرت را برای لذت آن نمی خواهم».
حتی بانوی اول فرانسه، «برنادت شیراك» هم او را تأیید می كند. «برنادت شیراك» در مصاحبه ای در ماه فوریه گفته بود: «او (سگولین رویال) می تواند یك كاندیدای جدی باشد و حتی قادر است در انتخابات پیروز شود. او دیدگاه های مختص خود را دارد».
در كل استراتژی رهبران راست گرای فرانسه خوشامدگویی به رویال برای وارد شدن به میدان نبرد بوده است. شاید برای اینكه او را تهدیدی جدی برای خود نمی دانند. «ساركوزی» درباره او گفته است: «مخالفی محترم است». و «دومینیك دوویلپن» هم گفته كه او و رویال از سال ها پیش كه با هم همكلاسی بوده اند، در كنار هم حركت كرده اند و مقاصد مشتركی دارند.
با وجود اینكه رسانه ها رویكرد مثبتی به «سگولین رویال» دارند،رأی دهندگان فرانسوی هنوز با چهره های جدید آشنا نیستند. شیراك و سلف او ، میتران برای رسیدن به چنین جایگاهی تلاش بسیاری كرده بودند.
نكته دیگر آنكه بزرگترین عیب و كاستی «سگولین رویال» بی تجربگی اش در زمینه مسائل اقتصادی ومسائل امنیت ملی است.
به عبارتی او سه وزیر اولویت دوم خود را به راحتی می تواند راهنمایی كند. این سه وزیر محیط زیست، آموزش و پرورش وخانه وخانواده است.
اما حالا با نورافكن هایی كه روی او متمركز شده اند و دیدگاه های او را به دقت مورد بررسی قرار می دهند، او سعی دارد مانند دیگر سوسیالیست ها بیشتر درباره چیزهایی مثل بیكاری، آسایش و رفاه مردم، هراس كشور از جهان شدن حرف بزند. اما وقتی از او پرسیده می شود آیا كم تجربگی او دلیل خارج شدن از مسؤولیت ها نبوده، پاسخ می دهد: «مردانی كه وانمود می كنند در همه كارها خبره هستند، راست نمی گویند».

ترجمه: بنفشه غلامی

منبع : روزنامه ایران