پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
بـه مـن تـوجـه کـن!
والدین، نخستین نقش را در تربیت کودکان دارا هستند، بنابراین چگونگی رفتار آنها با کودکان بسیار اهمیت دارد. در زیر راههای ساده اما مهمی را برای رشد صحیح فرزندان به والدین پیشنهاد میکنیم:
● مشارکت در بازی کودکان
کودکان تمایل شدیدی به بازی کردن دارند. بازی، باعث تکامل روح و روان کودک میشود؛ مزید بر آن، قدرت ابتکار او را افزایش میدهد و استعدادهای درونیاش را شکوفا میسازد.
یکی از راههای پرورش شخصیت کودکان، شرکت بزرگسالان در بازی آنهاست. موقعی که پدر و مادر در بازی کودکان شرکت میکنند، کودک در باطن خود احساس میکند که کارهای کودکانهی او، آنقدر ارزنده و مورد توجه است که والدین با وی همکاری میکنند. چنین امری، احساس شخصیت را در کودک زنده میسازد و از آن طرف هم، حس استقلال و اعتماد به نفس را در او شکوفا میکند.
البته پدر و مادر باید نقش راهنمای فرزندان در بازیها را هم داشته باشند؛ یعنی اگر یکی از آنها اخلاق ناپسندی دارد، والدین باید عاقلانه و بدون ملامت و سرزنش یا حتی اهانت به شخصیت او، راه صحیح و درست را نشانش دهند.
● محبت و مهربانی به فرزندان
یکی از تمایلات فطری بشر که از دوران کودکی آشکار میشود، نیاز به محبت و مهربانی است. اگر کودکی به قدر کافی و به طور صحیح از مهر و نوازش والدین و اطرافیان برخوردار شود، روانی شاد و روحی امیدوار پیدا خواهد کرد.
در این میان، یکی از راههای نشان دادن محبت و نزدیک کردن فرزند به خود، بوسیدن اوست. تأثیر این عمل آنقدر زیاد است که امام صادق(ع) از پیامبر (ص) روایت میکند: کسی که فرزند خود را ببوسد، حسنهای در نامه عمل او ثبت خواهد شد و کسی که فرزند خود را شاد کند، خداوند او را در قیامت شاد میکند.
● رعایت عدالت
هرچند که فرزندان از نظر استعداد و روحیه متفاوتند؛ با این وجود، همه آنها میخواهند بدانند که پدر و مادرشان کدام یک از آنان را بیشتر دوست دارد. بعضی از والدین در میان فرزندان به صورت خواسته یا ناخواسته، بیشترین محبت و عشق خود را به یکی از آنان ابراز میدارند.
متأسفانه این گرایش در تعدادی از والدین، به حدی است که سایر فرزندان حتی در بزرگسالی، نسبت به این موضوع اعتراض دارند. در بعضی از مواقع هم دیده میشود که پدر و مادرها، پا را از این حد فراتر گذاشته و فرزند مورد علاقه را مدام به عنوان فرد برتر به رخ این و آن میکشند؛ بالاتر از این ضمن تعریف و تمجید از او، دیگر فرزندان را به بیلیاقتی و عقبماندگی محکوم میکنند.
والدین با این طرز معاشرت، ندانسته بین فرزندان نفاق و دشمنی ایجاد میکنند و این عمل تأثیر سوء در روابط اجتماعی آنان ایجاد میکند. بنابراین، والدین باید هوشیار باشند و رفتار خود را به گونهای تنظیم کنند که هر یک از فرزندان، این احساس را پیدا کند که برادر و یا خواهر او نه تنها رقیب او نیست، بلکه در واقع یک دوست واقعی برای اوست.
● آشنا کردن فرزندان با مذهب
وقتی والدین با فرزندان خود بازی کنند و با بوسیدن و شاد کردن، دلشان را به دست بیاورند،آنچنان رفاقتی بین آنان برقرار میشود که با نماز خواندن و عبادت کردن پدران و مادران، کمکم ذهن بچه متوجه آنها خواهد شد. از این رو، والدین میتوانند بنا به سفارش امام باقر(ع) در سه سالگی کلمه توحید را به کودکان خود بیاموزند و در چهار سالگی، «محمد رسولا...» را به آنها یاد بدهند و در پنج سالگی رویشان را به طرف قبله متوجه کنند و در نهایت به آنها بیاموزند که سر به سجده بگذارند.
● آشنا کردن کودک با مفهوم میانهروی
از آن جایی که رعایت اعتدال در تمامی زمینهها ضروری است، والدین باید فرزندان خویش را از همان اوان کودکی به میانهروی عادت دهند.
کودک باید بداند و عادت کند که به اندازه بازی کند، به اندازه بخوابد، به اندازه لباس و اسباببازی داشته باشد...، زیرا افراط و تفریط، از همین دورهها و از همین مسائل ساده زندگی طفل آغاز میشود.
اگر کودک به میانهروی و اعتدال خو گرفت، وقتی که به حدود سنی نوجوانی میرسد، دیگر خود فرق بین آزادی و لااُبالیگری را تشخیص میدهد.
وقتی از کودکی از او خواسته میشود که حد تعادل را حفظ کند، تخطی از حد اعتدال را به راحتی درک میکند.
● دور ساختن ذهن کودک از ترس
متأسفانه در برخی از خانوادهها، ترسانیدن کودکان یک امر کاملاً عادی شده است. در واقع پدر و مادرها برای آنکه فرزند خود را آن گونه که خودشان میخواهند شکل دهند، بچه را از «لولو» و «دزد» و ... میترسانند.
آنها غافل از این هستند که در تنهایی، کودک لولو و یا دزد را آن چنان در ذهن خود به تصویر میکشد که بعد از اندکی فکر کردن، خود به خود آن تصویر جان میگیرد و شکل واقعی به خود میگیرد و یا شب، با خیال همان تصاویر به خواب میرود در عالم رویا میبیند که لولو به سراغ او آمده و بچه چون راه فراری ندارد، از شدت ترس خودش را خیس میکند.
شگفت آن که پدر و مادر بیخبر از ماوقع، به خیال اینکه فرزندشان دچار شب ادراری شده است، میخواهند با نصیحت کردن و یا حتی از کوره در رفتن، او را متوجه کار زشتش کنند! در این زمینه نویسندهای اتریشی میگوید: برای بچه، داشتن مادری که خودش گرفتار ترسهای عصبی باشد، بزرگترین مصیبت و فلاکت است. چنین مادری، فضایی از ترس و وحشت در اطراف بچه تولید میکند و رفته رفته چنین طرز فکری، باعث میشود که بچه از هر کاری، انتظار نتیجه بدی داشته باشد و در نهایت از انجام دادن آن بهراسد.
«هوراس فلچر» پژوهشگر آمریکایی میگوید: ترس مانند هوای گازکربنیکدار است، مغز و روح را مسموم میکند و گاهی نیز سبب مرگ میشود.
بنابراین ضرورت دارد والدین به جای ترساندن بچهها، آنان را درک کنند و با صبوری، روح شهامت و شجاعت را در آنها زنده کنند.
ناهید محمدی آچاچلویی
منبع : روزنامه اطلاعات
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل آمریکا روز معلم رهبر انقلاب معلمان مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی مجلس خلیج فارس دولت دولت سیزدهم
زلزله تهران فضای مجازی شهرداری تهران سیل پلیس قوه قضاییه آموزش و پرورش بارش باران سلامت دستگیری وزارت بهداشت
قیمت خودرو خودرو بازار خودرو قیمت دلار قیمت طلا دلار بانک مرکزی سایپا ایران خودرو کارگران روز کارگر حقوق بازنشستگان
مسعود اسکویی تلویزیون رضا عطاران سریال سینمای ایران سینما فیلم دفاع مقدس رسانه ملی
دانشگاه علوم پزشکی انتخاب رشته مکزیک
رژیم صهیونیستی غزه جنگ غزه فلسطین چین روسیه حماس نوار غزه ترکیه عربستان یمن اوکراین
پرسپولیس فوتبال سپاهان استقلال تراکتور باشگاه استقلال لیگ برتر ایران رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ لیگ برتر باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی همراه اول شبکه های اجتماعی دبی اینستاگرام تبلیغات اپل گوگل وزیر ارتباطات ناسا
خواب فشار خون کبد چرب کاهش وزن دیابت ویتامین قهوه داروخانه