سلیقه های هنری اوباما

به اعتقاد برخی از صاحب نظران، پشتیبانی نادری که هنرمندان عرصه های مختلف در دوران رقابت‌های انتخاباتی از باراک اوباما کردند، نشان دهنده محبوبیت او در نزد هنرمندان است.
اما خود اوباما در زمینه‌های فرهنگی دارای چه نوع گرایشی است؟
روزنامه فرانسوی فیگارو در مقاله‌ای در این زمینه می‌نویسد که سلیقه‌های فرهنگی رئیس‌جمهوری آمریکا در زمینه‌های موسیقی، ادبیات، نقاشی، سینما و تلویزیون، نشان‌دهنده دلبستگی او به ریشه‌های آفریقایی ـ آمریکایی خود است.
● اوباما و سینما
بی شک فرانسیس فورد کاپولا، فیلم‌ساز سرشناس که در حمایت از ریاست جمهوری باراک اوباما فعالیت کرد، خوشحال خواهد شد بداند که اوباما دو قسمت نخست مجموعه فیلم های «پدر خوانده» را از هر فیلمی بیشتر دوست دارد.
اوباما در گفتگو با شبکه تلویزیونی سی بی اس آمریکا می گوید: «صحنه آغاز فیلم را از حفظ هستم. زمانی که مارلون براندو به یکی از همراهان وفادارش می گوید «تو به من احترام نگذاشتی؛ این را می‌دانی و حالا می‌خواهی که کاری برایت انجام دهم»؛ این حاضر جوابی عالی، هم ظریف است و هم در عین حال بی رحم. این دیالوگ، لحن ویژه ای به کل داستان بخشیده است».
سلیقه اوباما در زمینه سینما بیشتر کلاسیک است. فیلم های دیگر مورد علاقه وی «لورنس عربستان» ساخته دیوید لین و با بازی پیتر اوتول؛ «کازابلانکا» با بازی زوج سینمایی اینگرید برگمن و هامفری بوگارت و «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» با بازی جک نیکلسون هستند.
فیلم لبووسکی بزرگ ساخته برادران کوئن و بازیگری جف بریجز دیگر فیلم مورد علاقه باراک اوباماست.
باراک و میشل، همسرش، در خانه پای دی‌وی‌دی نمی‌نشینند. سالن سینمای شخصی کاخ سفید در آینده امکانی است تا اوباما عقب‌افتادگی خود را در این زمینه جبران کند.
● اوباما و ادبیات
دوریس کرنز گودوین، تاریخ‌شناس و زندگینامه‌نویس معروف آمریکا که در سال ۱۹۹۵ جایزه پولیتزر را دریافت کرده در کتاب اخیر خود با نام «گروه رقیبان: نبوغ سیاسی آبراهام لینکلن» به زندگی سیاسی شانزدهمین رئیس‌جمهوری آمریکا و گروهی از اعضای کابینه اش که از مخالفین لینکلن بودند، می پردازد.
این پژوهش مورد توجه اوباما نیز قرار گرفته و برخی از صاحب‌نظران از جمله خود کرنز گودوین روش تشکیل کابینه دولتی اوباما را با شیوه گزینش اعضای دولت توسط آبراهام لینکلن مشابه دانسته‌اند.
اما سلیقه باراک اوباما در کتاب بیشتر ادبی است. او پیش از این در گفت و گویی با مجله رولینگ استون اعلام کرده بود که رمان «زنگ ها برای که به صدا درمی آیند» (۱۹۴۰) ارنست همینگوی یکی از کتاب هایی است که از آن الهام می گیرد.
با جستجوی بیشتر درمی‌یابیم که این سناتور سابق ایالت ایلینوی برای انتخاب نخست خود رمان «آواز سلیمان» نوشته رمان نویس مشهور آفریقایی ـ آمریکایی تونی موریسون را برگزیده است.
خانم تونی موریسون که در سال ۱۹۹۳ نوبل ادبی را به دست آورد در این رمان داستان خانواده سیاه‌پوستی را نسل به نسل نقل می کند و در این سفر تاریخی پرشور به مسئله هویت، بردگی و ریشه مردم سیاه پوست آمریکا می پردازد.
در ادامه این انتخاب، آثار کلاسیک قرار دارند: «موبی دیک» نوشته هرمان ملویل و مجموعه نمایشنامه های ویلیام شکسپیر.
در بخش زندگینامه ها، می توان «جدایی آب ها» نوشته تیلور برنچ، تاریخ‌شناس و برنده جایزه پولیتزر سال ۱۹۸۸ را در میان کتاب های مورد علاقه باراک اوباما یافت، کتابی نزدیک به هزار صفحه درباره زندگی مارتین لوتر کینگ، رهبر سیاه پوستان آمریکا.
● اوباما و موسیقی
اوباما بیشتر از بازیگران هالیوود به خوانندگان نزدیک است. او هیچ گاه iPod (وسیله گوش دادن به موسیقی) خود را ترک نمی کند. اوباما طرفدار راک اندرول است و از سبک های فانک و جاز لذت می‌برد.
چهل و چهارمین رئیس جمهوری آمریکا سبک هیپ‌هاپ را هم دوست دارد، به شرطی که دخترانش هم بتوانند به کلام آهنگ‌ها گوش کنند.
● اوباما و نقاشی
آلستر سوک نویسنده دیلی تلگراف می نویسد تابلویی اثر نقاش عهد ویکتوریا، جرج فردریک واتس (۱۸۱۷-۱۹۰۴)، مورد علاقه باراک اوباما است. تابلوی واتس نام همان پیام اصلی اوباما «امید» را بر خود دارد.
این نقاشی متعلق به سال ۱۸۸۶، تصویر دختر جوانی است که چشمانش با نوار پارچه ای بسته شده اند. دختر معصوم بر کره خاکی نشسته و در شب زمین، با چشمان بسته چنگ می نوازد.
صاحب نظران معتقدند که جرج فردریک واتس با این تابلو علاقه خود را به بازتاب «درد» نشان داده است؛ همان سوژه ای که موضوع روز کنونی است و اوبامای جوان این تصویر را در یاد خود حک کرده است.
«امید» می تواند کلمه مورد ستایش اوباما باشد؛ کلمه ای که زیر عکس رسمی او به سبک کارهای گرافیکی اندی وارهول آمده است و مجله تایم آن را در روز ۵ ژانویه به عنوان نمادی از «سال تغییر» منتشر کرد.
● اوباما و تلویزیون
مثل خیلی از پدر و مادرها، باراک اوباما وقت کم خود را با دخترانش می گذراند. همان طور که میشل، همسر اوباما، می گوید آنها ترجیح می دهند سریال‌هایی را تماشا کنند که بتوان آن ها را در جمع خانواده نگاه کرد. از این رو رئیس جمهور، سریال «هانا مانتنا» را که از شبکه دیسنی پخش می‌شود به خوبی می شناسد.
اوباما به سریال «سیم» (The Wire) که از سوی مجله های تایم، انترتینمنت ویکلی و روزنامه گاردین در سال ۲۰۰۸ به عنوان بهترین برنامه تلویزیونی انتخاب شد، علاقه بسیار دارد. «سیم» سریالی پلیسی است که بسیار واقعی ساخته شده است.
این سریال در باره زندگی روزمره در آمریکا است و موضوع آن به پشت پرده قاچاق مواد مخدر در شهر بالتیمور، شهری که در آن وقایع جنایی بسیاری رخ می دهد می پردازد.

منبع ـ سایت تحلیلی فرارو
http://www.fararu.com/vdcjtaev.uqehyzsffu.html
جمشید فردمنش