راهبرد نخ نما شده

مقامهای نظامی اسرائیل معتقد هستند که راهبرد نظامی این رژیم می تواند تحولات میدان جنگ را به نفع خود تغییر دهد و ساختار حماس را در مساحت ۳۶۰ کیلومتر مربعی باریکه غزه تخریب کند ، تا اینگونه معادله جدیدی در درگیری بین اعراب و اسرائیل از یک سو و اسرائیل و فلسطین از سوی دیگر ایجاد شود. همان ادعایی که پیش از جنگ ۳۳ روزه مطرح شده بود .اما نگاهی به اسناد و شواهد و نیز بررسی شرایط داخلی و بین المللی رژیم اسرائیل نشان دهنده شکست این رژیم در غزه است .
مقامهای اسرائیلی براین باورند که حملات به غزه که در دومین هفته به شهادت نزدیک ۴۷۰ نفرانجامید با گذشته متفاوت است. به اعتقاد سران اسراییل علت این تفاوت را می توان در جنگ همه جانبه علیه مقاومت دانست ، گو اینکه جنگ علیه حزب الله لبنان تمام عیار نبود. ایهود باراک وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در این باره گفت: ما جنگ همه جانبه ای را علیه گروههای فلسطینی آغاز کرده ایم. وی همچنین غیرنظامیان و زنان و کودکان غزه را هدف جنگی به شمار آورد. از سویی دیگر زیبی لیونی وزیر امورخارجه رژیم اسرائیل در اظهار نظری جداگانه که بیشتر برای مصرف تبلیغات انتخاباتی بیان شد اعلام می کند که "ما برای این حمله با ۱۴۰ کشور دنیا هماهنگی کرده ایم". وی همچنین دستور حمله به غزه را از کنار حسنی مبارک در قاهره صادر می کند .حال این سوال مطرح است ، راهبرد جدیدی که باراک به استناد آن از پیروزی در نبرد غزه خبر داده است چیست؟
استرات‍ژی ادعایی مقامهای اسراییلی عبارت است از "حمله هوایی و موشکی به مدت چند روز که باعث از بین رفتن ساختار زیربنایی و تجهیزات نظامی به همراه تحلیل نیروی دفاعی حریف می شود. همچنین این حملات نه تنها برای طرف متجاوز تلفات انسانی ندارد بلکه هدف مورد نظر با تلفاتی زیادی مواجه خواهد شد و تسلیم می شود. سپس نیروی زمینی مهاجم با تکیه بر جنگ افزارهای سنگین و پوشش هوایی وارد مرزهای کشور هدف شده و به راحتی به تمامی مواضع از پیش تعیین شده دست می یابد". این واکنش سران رژیم اشغالگر پیش از انکه بیانگر استراتژی جدید اسراییل در چگونگی برخورد با مقاومت فلسطینی باشد بیشتر جنبه تبلیغاتی و مصرف انتخاباتی دارد زیرا همین استراتژی بدون کمترین دخل و تصرفی در جنگ ۳۳ روزه علیه مقاومت لبنان اجرایی شد و حاصل ان در پیش چشم همه رسانه های تیز بین جهان چیزی جز شکست مفتضحانه نبود.
به بیانی دیگر می توان این موضعگیری ها را نوعی اعاده حیثیت به دلیل شکستهای پی در پی چه در جنگ ۳۳ روزه در مقابل حزب الله لبنان و چه در برابر مقاومت گروههای جهادی فلسطینی دانست. این رژیم با تمام حمایتی که ازسوی امریکا و متحدان غربی و اروپائی می شود ولی در برابر نیروهای مردمی و مبارزین مقاومت فلسطین دچار بحران شدیدی شده است که با برنامه ریزی بلند مدت سعی در فرار از این بحران را دارد .
جنگ تمام عیار و همه جانبه ای که باراک و لیونی از ان خبرداده اند همان استراتژی جنگی بود که امریکا در حملات خود از جمله در حمله به عراق و افغانسان استفاده کرد. البته واشنگتن در این دو جنگ از این راهبرد سود برد اما رژیم صهیونیستی در حمله به جنوب لبنان نیزهمین روش را استفاده کرد و ما شاهد بودیم که این راهبرد در جنگ ۳۳ روزه موفق نشد و رژیم صهیونیستی شکست سختی در مقابل مقاومت رزمندگان حزب الله متحمل شد امروز این رژیم اشغالگر بعد از بیش از۲ سال از آن شکست باز هم میخواهد این طرح از قبل شکست خورده را در غزه بیازماید در جنگ ۳۳ روزه شاهد بودیم که اسراییل نه تنها نتوانست پایگاه های پرتاب موشکهای مقاومت حزب الله را نابود کند بلکه حتی با داشتن اطلاعات ماهواره ای از منزل یا محل فعالیت رهبران و فرماتندهان حزب الله نتوانست به آنها دست پیدا کند و روزانه شاهد اصابت ۳۰۰ فروند موشک به عمق استراتژیک خود بود. همین اتفاق در غزه در حال تکرار است و با تمام حملات هوایی و توپخانه ای که طی هفت روز از آغاز نبرد انجام شده گروههای مقاومت بیش از ۴۰۰ موشک به مناطق صهیونیست نشین شلیک کرده اند. در صورتی که تا قبل از حملات موشکی رژیم اشغالگر روزانه بین دو تا پنج موشک به سمت صهیونیست ها پرتاب می شد .
از همین روست که رژیم اسرائیل بیم دارد مقاومت در غزه به طول بکشد و نسخه جنوب لبنان دوباره اجرا شود و مجددا در باتلاقی شبیه جنگ ۳۳ روزه اسیر شود. در نتیجه به همین دلیل سعی دارد یک حمله محدود و یا یک اشغال محدود و کوتاه مدت داشته باشد.همچنین با تحمیل خواسته هایش در آن مدت به اهداف خود رسیده و ازهزینه سنگین این تجاوز که حدود روزانه ۲۰ میلیون دلار است جلوگیری کند . از دیگر دلایل خواست اسرائیل برای کوتاه بودن این تجاوز به غیر از هزینه ، فشار ملتهای بیدار و آزاد دنیا است که در سرتاسر دنیا با اجتماعات و راه پیمایی های خود در خواست به اتمام رسیدن این تجاوزات و محکوم کردن رژیم جعلی اسرائیل دارند.

عماد نجار

منبع : خبرگزاری قدس ـ قدسنا