آیا جهان برای دفن زباله جا دارد

تا به حال فکر کرده اید اگر موضوع بازیافت زباله نبود جهان به چه شکلی درمی آمد؟ جهانی پر از زباله داشتیم اگر بازیافت نبود. آمریکا در حال حاضر حدود ۳۰ درصد از زباله جامد خود را بازیافت می کند. این مقدار شامل ساده کردن و کاهش در منبع، مصرف کمتر مواد - کودسازی - استفاده از مواد آلی استحاله و ساده شده به عنوان کود و اصلاح کننده خاک است. آژانس حفاظت از محیط زیست برنامه هایی جهت تشویق و توسعه بازیافت در دست اقدام دارد اما قانون فدرال به تصویب نرسیده که جوامع کلی، بخش ها، شهرستان ها و شهرها را ملزم به رعایت اقدامات مزبور کند بلکه این کار توسط داوطلبان و شهروندان حکومت های ایالتی و محلی صورت می گیرد. در مورد شیوه های متداول بازیافت و مدیریت زباله دو تن از کارشناسان این موضوع اظهارنظرهای متفاوتی کرده اند؛ لوری بچلدر آدامز مشاوری است که به مشتریان می آموزد چگونه برنامه های بازیافت را مدیریت کنند و خالمیه لوزانو متخصص محیط زیست که در اداره بهداشت لس آنجلس مشغول به کار است.
▪ چگونه حکومت های محلی به این نتیجه رسیدند که بازیافت زباله بهتر از دفن زباله است؟
ـ آدامز: در سال ۱۹۸۷ وقتی دوبه زباله حمل کن موبزو (یکی از شهرهای کوچک منطقه نیویورک) این شهر را با باری بیش از ۳۰۰۰ تن زباله ترک کرد هرگز فکر نمی کرد برای ماه ها در ساحل اقیانوس اطلس سرگردان شود و محلی برای تخلیه و دفن زباله پیدا نشود. وقتی دوبه همراه بار مشمئز کننده اش مورد توجه رسانه ها قرار گرفت تبلیغات فراوانی را ایجاد کرد و پیامی را برای مردم آمریکا آورد؛ اینکه «به زودی محلی برای دفن زباله در این سرزمین باقی نخواهد ماند.» عده ای از طرفداران بازیافت از این فرصت استفاده کرده و مردم را تا حدودی با ایده بازیافت آشنا کردند. این واقعه بازیافت را بر سر زبان ها انداخت و طرفداران زیادی پیدا کرد. وقتی بعضی از کارهای راحت بازیافتی صورت گرفت و مردم دیدند مواد را راحت و بی زحمت می توان از زباله استخراج و داخل سیکل بازیافت کرد مشتاق مشارکت در این امر شدند. لوزانو: دوبه موبرو مردم را به تعقل واداشت زیرا گمان نمی کردند این بلا بر سر آنها بیاید. گرچه هنوز دستورالعمل فدرالی در مورد بازیافت یا تقسیم زباله برای ایالات پیش بینی نشده بود اما مجالس محلی به سراغ برنامه هایی رفتند که پاسخگوی نیازهای آینده شان باشد. لایحه مجلس ایالتی (ا.بی) شماره ۹۳۹ به همه شهرها و بخش ها دستور داد مقدار زباله خود را تا سال ۱۹۹۵ به میزان ۲۵ درصد کاهش دهند و تا سال ۲۰۰۰ به ۵۰ درصد برسانند. همچنین جرایمی برای عدم انجام این کار در نظر گرفته شد به طوری که به ازای هر روز تاخیر از اجرای برنامه ایالت می توانست آنها را روزی ۱۰ هزار دلار جریمه کند. گروه های زیادی از جمله طرفداران محیط زیست از این لایحه حمایت کردند زیرا به نظر می آمد همه مشتاق هستند در حل این مشکل سهمی داشته باشند.
¦نرخ بازیافت اقلام مختلف، متفاوت است؛ کاغذ ۴۲ درصد، قوطی آلومینیوم ۵۵ درصد و فولاد ۶۰ درصد است. چه عاملی باعث تفاوت در نرخ بازیافت اقلام مختلف می شود؟ آدامز: در هر قلم جنس زیرمجموعه هایی نیز وجود دارد. مثلاً کارتن زیرمجموعه کاغذ است. نرخ بازیافت کارتن و بعضی از کاغذهای گران تر تا ۷۰ درصد هم می رسد. در مناطق مسکونی بین ۷۰ تا ۷۵ درصد کاغذ برای جمع آوری وجود دارد. بازیافت کاغذ مقرون به صرفه است چون در مقادیر نسبتاً بالا جمع آوری می شود. ضمن اینکه آسیاب کاغذسازی بسیار زیادی هم در کشور هم خارج از کشور وجود دارد. بازیافت کاغذ همیشه بازار بسیار خوبی دارد زیرا تقاضا و قیمت بالاست و در این کسب و کار همیشه موفقیت خیلی زیاد است. در مورد آلومینیوم باید گفت همیشه بازارپسند بوده ولی مدتی است که دچار رکود شده است زیرا در حال حاضر بسته بندی کمتری با آلومینیوم انجام می شود. مواد دیگری جایگزین آلومینیوم شده اند و سهم بیشتری از بازار بسته بندی را در دست دارند. در نتیجه جمع آوری آن جهت راهیابی به سیکل بازیافت کم شده است.
ـ لوزانو: مهم ترین نکته این است که شما بازار خوبی برای مواد بازیافتی داشته باشید. ما تصمیم داشتیم اعتبار لازم برای این پروژه را از کسب وکار تحصیل کنیم و شرکت های نوپا تاسیس شوند که قادر به خرید مواد بازیافت باشند تا از آن فرآورده جدیدی بسازند. همانطور که اشاره شد آسیاب تولید کاغذ وجود دارد و جوامع کوچک بازار تضمینی دارند. فقط کافی است کاغذ مصرف شده جمع آوری شود و اگر آلوده نباشد مشتری آماده خرید است. اما در بخش پلاستیک موضوع کمی فرق می کند زیرا وقتی همه پلاستیک را جمع آوری کنید یا باید آن را بفروشید یا آن را نگه دارید، در نتیجه باید به این موضوع توجه کرد که مصرف کنند باید دست به نقد باید باشد زیرا اگر کسی مواد بازیافتی را نخرد این کار را باید تمام شده تلقی کرد.

منبع : روزنامه سرمایه