فیلم ترسناک - scary movie

سال تولید : ۲۰۰۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : اریک ل. گلد و لی‌ر. میز
کارگردان : کینن آیوری وینز
فیلمنامه‌نویس : شون وینز، مارلون وینز، بادی جانسن، فیل بومن، جیسن فریدبرگ و آرون سلتسر
فیلمبردار : فرانسیس کنی
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید کیتی
هنرپیشگان : جان ایبراهمز، کارمن الکترا، شانن الیزابت، آنا فاریس، کورت فولر، رجینا هال، لاکلین مانرو، چری اوتری، دیو شریدان، مارلون وینز و شون وینز.
نوع فیلم : رنگی، ۸۸ دقیقه.


شش دوست به نام‌های ̎سیندی کامبل̎ (فاریس)، ̎بابی پرینز̎ (ایبراهمز)، ̎بافی گیلمور̎ (الیزابت)، ̎گرگ فیلیپ̎ (مانرو)، ̎ری ویلکینز̎ (شون وینز) و ̎برندا میکز̎ (هال) تحت تعقیب یک قاتل زنجیره‌ای قرار گرفته‌اند، چرا که آنان در روز هالووین باعث به وجود آمدن حادثه‌ای شده‌اند. به‌نظر می‌آید این قاتل زنجیره‌ای از دل فیلم‌های ترسناک بیرون آمده باشد. قتل‌ها با کشتن ̎درو دکر̎ (الکترا)، زن بی‌بندوبار شهر آغاز شده و تعداد آن رو به افزایش است. این شش دوست برای زنده ماندن، هم باید از چنگ قاتل فرار کنند و هم از مزاحمت‌های یک گزارش‌گر تلویزیونی به‌نام ̎گیل هیل استورم̎ (اوتری) خود را برهانند...
● فیلم ترسناک نقطهٔ اوجی در فیلم‌های کمدی خلق شده توسط سیاه‌پوستان بود و جالب این‌که متکی به بازیگران سیاه‌پوست نیست و شاید حتی در نگاه اول اصلاً مختصات معمول کمدی‌های سیاه‌پوستی را نشان ندهد، بلکه، به درستی، هجویه یا تقلید مسخره یا لحاف چهل تکه‌ای از ارجاع و شوخی بنماید، بیش‌تر در همان روالی که قبلاً مل بروکس و یا تیم زوکرها/ایبراهمز کار می‌کردند. با این ویژگی ̎به روز̎ که نوجوانان آن را پر کرده‌اند. از لحاظ گستاخی، در امتداد راهی که این سال‌ها برادران فارلی آن را گشوده‌اند، جای می‌گیرد. هرچه هست کینن آیوری وینز و هم‌کارانش انواع و اقسام تأثیرها و الگوها را جذب و هضم کرده‌اند و سپس کوشیده‌اند به اسلاف خود یک برگ برندهٔ حسابی را نشان بدهند. فیلم ترسناک، اسمی عام و در نتیجه ایده‌آل برای بازی‌های فرامتنی و بینامتنی، ابتدا برای جیغ (۱۹۹۶)، فیلم موج‌ساز وس کریون در نظر گرفته شده بود، ولی در نهایت مورد استفاده قرار نگرفت. جیغ فراخوانی بود برای عرضهٔ رشته‌ای جدید و فعلاً بی‌انتها از وحشت‌های نوجوانانه، متکی به جاذبهٔ نوجوانان در موقعیت‌های خطرناک، فرآیند یکی یکی قربانی شدن‌شان و قهرمان معمولاً مؤنث جان سختی که تا به آخر تنها امید تماشاگر در برابر قاتل بدسگال می‌ماند. عنوان فیلم ترسناک، ماند برای فیلمی که به تمسخر همه جانبهٔ این ژانر محبوب جدید می‌پردازد و اتفاقاً خودش نام‌های اولیهٔ دیگری داشته است: یکی، تابستان گذشته جیغ زدم چون هالووین به جمعهٔ سیزدهم افتاد و دیگری، جیغ بزن اگر می‌دانی هالووین ژیش چه کردم. البته رگبار شوخی فقط به وام‌گیری از این دست فیلم‌های ترسناک محدود نمی‌شود، بلکه قطعاتی هم به پروژهٔ جادوگر بلر (دانیل مایریک و ادواردو سانچز، ۱۹۹۹)، تایتانیک (جیمز کامرون، ۱۹۹۷)، آمیستاد (استیون اسپیلبرگ، ۱۹۹۷)، حس ششم (م. نایت شامالان، ۱۹۹۹)، ماتریکس (اندی واچووسکی و لاری واچووسکی، ۱۹۹۹)، مظنونین همیشگی (برایان سینگر، ۱۹۹۵) و... اختصاص یافته است. کینن آیوری وینز و همکاران فیلم‌نامه نویسش هر چه دم دست‌شان آمده را به سوی پرده پرتاب کرده‌اند و تعداد شوخی‌ها ـ و از همه قسم ـ آن‌قدر زیاد است که به رغم این که تنها درصدی واقعاً به هدف می‌خورند، فیلم می‌تواند هر از چندی منفجر کننده باشد. این‌جا ناخوشایندی یا زنندگی به هیچ وجه ملاک نیست و در نتیجه فیلم به‌طرز عجیبی با درجهٔ R (تماشاگر زیر هفده سال با هم راهی بزرگ‌تر اجازهٔ دیدن آن را دارد) نمایش داده شد. دنباله‌ها: فیلم ترسناک ۲ (کینن آیوری وینز، ۲۰۰۱) و فیلم ترسناک ۳ (دیوید زوکر، ۲۰۰۳).