عبادت چیست؟

عده‌ای عبادت را به معنای نماز و روزه و این گونه کارها می‌دانند. با مراجعه به روایت‌های اهل بیت و استفاده از راهنمایی های آنان متوجه می‌شویم، عبادت فقط انجام دادن نماز و روزه نیست؛ زیرا عبادت به معنای بندگی خداوند است و بندگی خدا در صورتی ایجاد می‌شود که انسان آنچه را که خداوند از او می‌خواهد، انجام دهد. خواسته‌ی خداوند این نیست که فقط به نماز و روزه بپردازیم.
حضرت امام حسن عسکری(ع) در این باره می‌فرمایند:
<عبادت، زیاد نماز خواندن و روزه گرفتن نیست. عبادت تفکر بسیار در دستورهای خداوند است.> ‌
‌(بحارالانوار ۷۸/۳۷۳)
عبادت انجام خواسته‌های خداوند است و از این راه انسان می‌تواند به درجه‌های عالی معنوی برسد؛ پس اهمیت عبادت به زیادی آنها نیست، بلکه به ارزش آنهاست و تاثیری که بر روی انسان می‌گذارند و در او تغییر ایجاد می‌کنند. جناب مفضل از اصحاب امام صادق(ع) نقل کرده‌است:
<در خدمت امام صادق(ع) بودم. از اعمال سخن به میان آمد. گفتم: چقدر اعمال من اندک است؟ در این هنگام امام صادق(ع) فرمودند: ساکت باش و استغفار کن. آن گاه به من فرمودند: عمل اندکی که همراه با تقوا باشد، از عمل بسیاری که تقوا در آن نباشد، بهتر است. ‌
گفتم: مگر می‌شود، شخصی اعمال زیاد را بدون تقوا انجام دهد؟
حضرت فرمودند: آری مانند این که شخصی غذای خود را به دیگران بدهد و با همسایگانش به نیکی رفتارکند وسایل مسافرت آنان را فراهم کند؛ ولی هرگاه راه حرامی برای او باز باشد در آن داخل شود. این عملی است که در آن تقوا نیست و فرد دیگری این گونه کارهای زیاد را ندارد؛ ولی آن گاه که راه حرامی برایش باز شود، در آن وارد نمی‌شود.
این گونه عمل همراه با تقواست و این گونه انسان دارای صداقت در عبادت است.

تهیه و تنظیم: منیرالسادات موسوی

منبع : روزنامه اطلاعات