انعطاف پذیری فرگی، موفقیت یونایتد

حالا که سرالکس فرگوسن تعداد قهرمانی هایش با یونایتد را در لیگ برتر به یک عدد دو رقمی رسانده است، بیشتر دوست دارد آن را به رخ کسانی که دوران او را در سال ۲۰۰۶ تمام شده می دانستند، بکشد. حالا منچستریونایتد برای دومین سال پیاپی قهرمان فصل شده، آن هم بعد از اینکه با حواس جمع از یک بعدازظهر سخت در ویگان سربلند بیرون آمد.
گرچه نباید چلسی را خارج از گود بدانیم. قطعاً قرعه نزدیک آنها برای روز آخر و مسابقه مقابل بولتون ، تاثیر درازمدتی نخواهد داشت. آنها هنوز این شانس را دارند تا یونایتد رقیب نزدیک شان در لیگ برتر که قهرمانی را از « آبی ها» گرفت را در فینال روز اول خرداد و در مسکو شکست دهند. گرچه هر اتفاقی در استادیوم «لوژنیکی» بیفتد کار سرمربی یونایتد را در بازیابی نسل جدید این باشگاه زیر سوال نخواهد برد. حتی اگر یونایتد قهرمان اروپا نشود، دفاع از عنوان قهرمانی در لیگ برتر ثابت می کند فرگوسن وارد فاز جدیدی شده است.
دو سال پیاپی قرار گرفتن پشت سر چلسی در رده دوم لیگ برتر همانقدر که دردآور بود، چیزهای آموزنده هم داشت. همه از فرگوسن یک تیم متفاوت را طلب می کردند و او هم نشان داد چطور می تواند با راه های جدید این قضیه را برآورده کند. رقابت جدی با روش مورینیو چندان باب میل فرگوسن نبود. روش مورینیو هرگز در «اولدترافورد» جواب نمی داد؛ ورزشگاهی که فوتبال تهاجمی تیمش هم میراثی از گذشته است و هم نیاز مالی و اقتصادی برای باشگاهی که تحت عنوان «ماجراجو» برای خود بازاری ساخته است.
عده یی از هواداران یونایتد هستند که می گویند بیشترین لذت ممکن از بازی های هفتگی تیم شان را فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹ و بعد از سه گانه سال ۹۹ برده اند.
آن فصل یونایتد در لیگ برتر ۹۷ گل زد. در نقطه مقابل تیم های حریف تنها ۴۵ بار موفق به باز کردن دروازه قهرمان فصل (منچستریونایتد) شدند. این فستیوال گلزنی نتوانست تبدیل به متدی تثبیت شده برای دیگر باشگاه ها شود چون چلسی نظم را کلید راه حلش قرار داد.
دیدن اینکه یونایتد روز یکشنبه در ورزشگاه «JJB» یک بازی متوسط و با تمرکز شدید را تا پیش از گل سرنوشت ساز رایان گیگز ارائه کرد، چندان سخت نبود. منچستریونایتد یک رکورد جدید دفاعی در تاریخ لیگ انگلیس ثبت کرد؛ اتفاقی که ۱۱۶ سال پیش رخ داده بود. یونایتد این فصل ۲۲ گل در لیگ برتر دریافت کرد، آن هم در شرایطی که بهترین آمار آنها به فصل ۹۸-۹۷ و سال گذشته با ۲۷ گل خورده برمی گردد.
گرچه این رکورد قاطع با اتکای کل تیم به بازی باز به دست نیامده است، باید یونایتد تا حدودی دست به عصا حرکت می کرد. در شرایطی که تاکتیک های تیم تغییر می کرد، فرگوسن روند بسته بودن را با به میدان فرستادن تک مهاجم در تیم پیاده کرد. در این شرایط وقتی توپ از دست می رفت، باید ۱۰ نفر با تمام سرعت پشت توپ قرار می گرفتند. اینکه یونایتد توانست در طول فصل شادابی اش را حفظ کند به استعداد این تیم در لایه های دفاعی برمی گردد.
به عنوان مثال کریستیانو رونالدو به طور طبیعی مجبور بود به عقب برگردد اما همین کار چند متری به او فضا می داد تا توپ را بگیرد و دویدن با آن را آغاز کند. قطعاً آزادی عمل مناسبی به مرد پرتغالی داده شده که این فصل به تنهایی ۳۱ گل به ثمر رسانده است. از سوی دیگر اکنون یونایتد بهترین بازی ممکن را از پل اسکولز باتجربه گرفت، آن هم با استفاده از او نزدیک هافبک های میانی و داشتن نقشی شبیه نقش پیرلو در میلان.
تداوم موفقیت برای یونایتد در شرایطی حاصل شده که واقعیت از تمام شدن یک دوره در اولدترافورد خبر می دهد. از یک مشت بازیکن بااستعدادی که در دهه ۹۰ ظهور کردند، آن عده کمی که باقی مانده اند فهمیده اند شمارش معکوس برای تمام شدن دوره شان در باشگاه خیلی جلو رفته است. بازگشت گری نویل ۳۳ساله از مصدومیت قوزک پایش آنقدر سخت بوده که باعث شده او از مارس ۲۰۰۷ تا امروز فقط ۹ دقیقه در زمین حضور داشته باشد. اسکولز ۳۳ساله و رایان گیگز ۳۴ساله مشکل خاصی نداشتند اما حضورشان در میدان با افزایش فشردگی تیم کاهش پیدا خواهد کرد. قطعاً گلی که روز یکشنبه توسط گیگز به ثمر رسید، برای او به اندازه یک فصل بازی ارزش خواهد داشت.
مطمئناً فرگوسن کارهای زیادی خواهد داشت. از آنجایی که ژوزه بوسوینگا بازیکن پورتو مورد نظر باشگاه چلسی است، فرگوسن باید کاندیدای دیگری برای سمت راست خط دفاعی و جایگزین کردن گری نویل داشته باشد. اما پیدا کردن جایگزین برای بازیکنانی که یونایتد جزیی از وجودشان است، سخت خواهد بود.
کمال گرایی را نمی توان در فوتبال تصور کرد چه رسد به اینکه بخواهی به آن برسی. سوالات هم مدام پشت هم می آیند. به عنوان مثال همه این سوال را از خود می کنند که آیا ادوین فن درسار ۳۷ ساله آنقدر مستحکم است که یک فصل دیگر در تیم بازی کند یا نه. همیشه تصمیماتی سخت هر مربی را در هر باشگاهی احاطه می کند اما برتری فرگوسن دوام دارد و عزم و انعطاف پذیری ذهنی اش او را به سمتی هدایت می کند که جواب های درست را پیدا کند.

کوین مک کارا
دبیر گروه فوتبال روزنامه «گاردین»

منبع : روزنامه اعتماد