برای کودکان غزه

به یاد آنان که شب ها با صدای لالایی های گلوله، در آغوش گرسنگی و درد ! آرام می گیرند !
و صبح
با نوازش تیر و ترکش به آفتاب و آتش سلام می دهند!
به نام آزادی!
برای کودکان غزه!
به معصومیت شان...
به بی پناهی‌شان...
به مبارزات و ایستادگی ‌شان!
سوخت تنها نیروگاه برق نوار غزه تمام شد و منطقه در تاریکی کامل فرو رفت و مردم در زیر نور شمع زندگی می کنند و ذخیره غذایی آنها نیز رو به اتمام است. این خبری است که این روزها می شنویم و به نظر می رسد به شنیدن این گونه خبرها دیگر عادت کرده ایم. پیرزنان، پیرمردان و کودکان مظلوم و بی پناه نوار غزه در بدترین شرایط ممکن زندگی می کنند! ولی همچنان مردانه و قهرمانانه مقاومت می کنند و سر تعظیم در مقابل زورگویی ها و ددمنشی های اسرائیل غاصب فرود نمی آورند. شاید نیم قرن مقاومت و ایستادگی در مقابل این همه ظلم و جنایت و اشغالگری هنوز کافی نیست که بفهمیم ملت مظلوم و دربند فلسطین، هیچ گاه ملتی را به نام اسرائیل به رسمیت نخواهد شناخت و دست از مبارزه و مقاومت خود برنخواهد داشت.
ولی افسوس و هزار افسوس که هنوز بعضی ها و بویژه کشورهای عربی، به این باور نرسیده اند و تصورمی کنند با بی توجهی به اوضاع مردم فلسطین و از طریق مذاکرات بیهوده و بی حاصل می توانند مرهمی بر کهنه زخم ۵۰ ساله این ملت مظلوم و رنجدیده بگذارند.
سکوت مرگبار و عجیب کشورهای مسلمان و مدعیان حقوق بشر در مقابل فجایع انسانی که در نوار غزه در حال رخ دادن است، انگشت حیرت بر دهان و غم سنگین و کشنده بر دل همه آزادگان و نوعدوستان جهان می گذارد و هر مسلمان آزاده ای را به یاد جمله معروف سرورآزادگان دو عالم، حسین بن علی (ع) می اندازد که در میان لشکر به ظاهر مسلمان یزید (لعنت الله علیه)، فرمود: «هل من ناصر ینصرنی» ( آیا کمک کننده ای هست که مرا یاری کند؟)
عجیب تر اینکه، کشور به اصطلاح مسلمان مصر هم که در همسایگی نوارغزه است، درها را به روی مردم مسلمان و بی پناه محاصره شده، بسته و دریغ از کوچکترین کمک و فریادرسی! تا به کی باید به تماشای این همه ظلم و بی عدالتی و رنج و شکنجه پیرزنان و پیرمردان و کودکان مظلوم و بی پناه فلسطین بنشینیم و هیچ کاری نتوانیم از پیش ببریم؟! به نظر می رسد، ملت و کشور مظلوم فلسطین پس از تحمل نیم قرن آوارگی، جنگ، خونریزی، نسل کشی و قتل و غارت توسط رژیم غاصب صهیونیستی و در مقابل چشمان همه جهانیان، نیاز به یک مرهم واقعی و دائمی دارد و این مهم میسر نخواهد شد مگر با همدلی، وحدت و همصدایی همه مسلمانان جهان. ان شاء الله.

منبع : روزنامه رسالت