جهان از کجا آمد؟

واقعا هر عبارت و دخالت معین در این سخن طی دهه گذشته با اندازه گیری های ماهواره «cobe»، تلسکوپ هابل و پیشرفت های فیزیکی و ستاره شناسی تقویت شده و اعتبار بیشتری به دست آورده است. نشان یک فرضیه علمی درست قابل اعتماد این است که آن کاملاً قابل آزمایش و به طورعلمی قابل تکذیب شدن است و پیش بینی های درستی تهیه می کند. مدل اصلیات دکتر.
روس به مدت تقریبا دو دهه در آزمایش زمان قرار گرفته است، واقعا از طریق منابعی چون مجله های فیزیک و ستاره شناسی که به صورت ماهیانه مقاله های جدید منتشر می کنند اعتبار بیشتری به دست می آورند. من اعتقاد دارم که شما از این اطلاعات بی سابقه نوشته هوگ روس لذت خواهید برد. من می خواهم شما را به سال ۱۹۹۲ببرم .در آن روز، کشفی اعلام شد که به قول فیزیکدان انگلیسی استیون هاوکینگ، «کشف قرن است، نه همه دوران.» آنها به «حقیقت مقدس» کیهان شناسی پی برده اند. همان طور که ما درباره اینکه این حقیقت چقدر مقدس است صحبت می کنیم، جورج اسموت که تیم سی ستاره شناس فیزیکی آمریکایی که این کشف را انجام دادند را هدایت کرد، گفت: «آنچه ما یافته ایم شاهد پیدایش جهان است. این مانند نگریستن به خدا است.» فردریک بورنهام، یک مورخ علمی، در واکنش به این کشف گفت: «این نظر که خدا جهان را آفرید، امروزه بیشتر از هر زمان دیگر در ۱۰۰ سال گذشته، فرضیه ای معتبر است.» دلیل اینکه من با این نقل قول ها آغاز می کنم این است که هر چیزی که بزرگترین کشف قرن نامیده می شود و هر چیز که اعتقاد به خدا را به وجود می آورد معتبرتر از آن است که پیش ازهر فردی باید از آن آگاه شود و آماده تقسیم آن با دوستانش در خانه، درهمسایگی و محل کار باشد. اکنون آنچه این منجمان دقیقا کشف کردند، چه بود؟ آنها ۹۰ درصد جهان را کشف کردند. هر روزی که شما ۹۰ درصد جهان را کشف می کنید یک روز به یاد ماندنی است. آنچه آنها لزوما یافتند، نوعی جدید از ماده بود. فیزیکدانان به مدت دو سال دچار شک شده بودند که جهان باید نوعی متفاوت از ماده داشته باشد.
ماده معمولی ، جنسی است که ما به آن عادت داریم. الکترون ها ، پروتون ها، نوترون ها ، هر آنچه ما اینجا در کره زمین می بینیم ساخته شده از ماده معمولی است . ماده معمولی ، چیزی است که شدیدا با پرتو خورشید عمل متقابل دارد، بنابراین برای ستاره شناسان کشف ماده نسبتا آسان تراست. اما ما به این مشکل پی بردیم که این بود: در سال ۱۹۹۰ ماهواره اکتشاف کننده گذشته جهان اثبات کرد که جهان کاملا بی نظم است. در حقیقت جهان انتروپی ویژه ای به اندازه ۱۰۰۰۰۰۰۰۰۰ واحد دارد. انتروپی، کارامدی سیستمی که گرما و نور را پرتو افشانی می کند، اندازه گیری می نماید و ناکارآمدی در آن ، ضعف کار را نشان می دهد. جهان بی نظم ترین سیستم در کل هستی است. برای اینکه مقایسه ای را به شما ارائه دهیم، یک شمع سوزان،انتروپی ویژه دو دارد.
یک شمع سوزان چیزی است که ما در ساخت گرما و نور، سودمند و در انجام کار ، غیر سودمند می دانیم. جهان از یک شمع به میزان خیلی بیشتری بی نظم تر است. اما این موضوع به یک مشکل منجر شد. اگر جهان آن میزان بالای بی نظمی و همه مواد شدیدا عمل متقابل با نور خورشید داشته باشند، پس ماده باید آرام پخش شود، اما این طور نیست. همانطور که شما به کهکشانها و دسته های آنها می نگرید به جای آنکه به آرامی مانند نور خورشید از هم جدا شوند، به صورت انبوه و درهم هستند. ستاره شناسان می خواهند علت این موضوع را بدانند. ما دلیلی داریم که جهان در بی نظمی غیرقابل باور داغ و بزرگی خلق شد، اما چگونه ما کهکشان ها را توصیف کنیم؟ کشف ماده عجیب دسته های کهکشان ها را توصیف می کند .
ماده عجیب با پرتو خورشید عمل متقابل ندارد، به همین دلیل، می تواند جدا از نور خورشید زیاد شود. از زمانی که این واقعا اهمیت ندارد که در جاذبه، ماده عجیب است یا معمولی، چون قوانین فیزیک همچنان اجرا می شوند. تحت قانون جاذبه، دو جسم بزرگ یکدیگر را جذب خواهند کرد، اگر یکی از آن اجسام بزرگ از ماده معمولی ساخته شده باشد و دیگری از ماده عجیب، یکدیگر را جذب خواهند کرد. وقتی ماده عجیب انبوه باشد، می تواند ماده معمولی را به طرف خود بکشد و در نتیجه ما می توانیم جهانی را که امروزه می بینیم داشته باشیم. پرتو خورشید از هنوز به آرامی پخش می شود، اما کهکشان ها و دسته های آنها انبوه هستند. ۲۳ آوریل سال ۱۹۹۲ نخست کشف یک فضانورد بود که این نوع ماده را ساخت. از آن زمان هفت کشف مستقل دیگر از این ماده عجیب وجود داشته است.

منبع : روزنامه ابرار اقتصادی