دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا
بنزین ۱۸۰ تومانی اصلاحطلبان بهتر بود یا سهمیهبندی اصولگرایان؟
اکنون که از عمر دولت نهم بیش از دو سال میگذرد نقد عملکرد دولت نهتنها غیرمنصفانه نبوده که از اتهام سیاسیکاری نیز به دور است و به عکس دفاع مطلق و غیرمنطقی از عملکرد دولت، خاستگاه سیاسی دارد؛ همان اتفاقی که از سوی هیاترئیسه هر روز در تطهیر یکسره دولت شاهد هستیم. همکاران عزیز میدانند که محور همه نطقها و نقدهای اصلاحطلبان مجلس هفتم در یکسال گذشته اینچنین بوده است:
۱) با همه امتیازات خوبی که سفرهای استانی از جمله ملاقات رودررو با مردم دارد، ایرادات اجرایی و کارشناسی مانند حذف سفرهای تخصصی وزیران به استانها، مجهول بودن منابع و غیرتخصصی بودن مصارف و نیز غیرکارشناسی بودن مصوبات و... تاکید شده است.
۲) انحراف و عدول مکرر از قانون برنامه چهارم توسعه و سند چشمانداز ۲۰ ساله
۳) تصمیمهای غیرکارشناسی و خلقالساعه منجر به افزایش سرسامآور گرانی و تورم به ویژه در بخشهای مسکن، کالاهای اساسی، خدمات و... شده است.
۴) حذف گسترده و بیسابقه مدیران با تجربه کشور و گماردن نیروهای فاقد سابقه و تجربه کافی که خود دولت در میانه راه ناچار به کنار گذاشتن آنها شد؛ ازجمله تعویض برخی از وزیران، استانداران و مدیران متخلف.
انتظار آن است که حامیان دولت با رویکردی منطقی و پذیرش جدال احسن که توصیه قرآن کریم است، به دفاع از عملکرد دولت بپردازند و جاهایی که لازم است خطاها و اشتباهات خود را بپذیرند نه اینکه با اتهامزنی بخواهند منتقدان و اصلاحطلبان را وادار به سکوت کنند و یا اینکه آنان را متهم به دریافت پول از آمریکا و تشکیل کمیته خرابکاری کنند!
دوستانی که مدعی اصولگرایی هستند باید بدانند کمترین شرط اصولگرایی رعایت اخلاق دینی و انسانی است که بارها مورد تاکید رهبری انقلاب در رقابتهای سیاسی بوده است. نطقهایی که سراسر اتهامات کذب و توهین به یک جریان فکری که با رای قاطع مردم در یک برهه زمانی، مدیریت کشور را برعهده داشته است چه نسبت و نشانی با اصولگرایی دارد؟ لابد دوستان، زمانی که مردم به آنان رای میدهند رای مردم را محترم میشمارند و زمانی که رقبای آنان را انتخاب میکنند آنان فاقد مشروعیت هستند! آیا به دشمن نسبت دادن اصلاحطلبان داخل و خارج مجلس که عمدتا از خانواده شهدا، ایثارگران و جانبازان دفاع مقدس هستند، آب به آسیاب دشمن ریختن نیست؟ در یکی از نطقها که خطاهای اصلاحطلبان بر شمرده میشد به یک نمونه از برنامه اقتصادی دولت گذشته در افزایش قیمت بنزین تا ۶۰۰ تومان اشاره شد ولی دهها مصوبه ارزشمندی چون قانون سرمایهگذاری خارجی، شفافیت اعتبارات نفتی، اصلاح قانون مالیات، قانون تجمیع عوارض و سایر قوانین سودمند دیگر، نادیده گرفته شد؛ در حالی که برنامه منظم افزایش تدریجی قیمت بنزین از قانون اول تا پایان برنامه سوم توسعه نرخ بنزین را از ۵۰ ریال به ۸۰۰ ریال میرسانید و مقرر کرده بود در طول برنامه چهارم توسعه به قیمت پایه خلیجفارس دست یابیم که بر اساس برنامه، قیمت بنزین باید الان به ۱۸۰ تا ۲۰۰ تومان میرسید.
حال از مردم میپرسیم قیمت بنزین ۱۸۰ تومانی اصلاحطلبان بهتر بود یا سهمیهبندی بنزین که طرح اصولگرایان است؟ و قضاوت را به آنان واگذار میکنیم . آیا سیاست تثبیت قیمتها به کنترل تورم انجامید یا خط فقر را افزایش داد؟ قیمت مسکن که میگویند از دولت قبل به ارث رسیده است، چگونه در این دو سال که تمامی اختیارات در مجلس و دولت با شماست، نه تنها کنترل نشده بلکه افزایش ۳ برابری نیز داشته است؛ امروز یک کارمند با مدرک دکترا برای خرید مسکن باید ۳۰ سال حقوق خود را پسانداز کند.
اینها آثار تصمیمهای غیرکارشناسی دولت جناب آقای احمدینژاد بود. آیا نقدهای منصفانه و دلسوزانه به نفع نظام است یا سکوت و عدم اصلاح امور؟ سوال میکنیم با این ۱۲۰ میلیارد دلار درآمد نفتی ظرف دو سال گذشته چه گلی بر سر ملت زدید، آیا وضعیت مردم بهبود یافته یا نه؟
با ادعاها و نطقهایی که به درد زمان پیش از یکدست شدن حاکمیت میخورد و یا تبلیغات گسترده صدا و سیما، مردم احساس نمیکنند وضعیت معیشتشان بهتر شده است، بلکه مردم با قدرت خریدشان میفهمند که اوضاع اقتصادیشان در دولت اصلاحات بهتر بوده یا در دولت اصولگرایان.
به هر حال برخی سیاستهای غلط که طی دو سال از عمر دولت نهم و ۳ سال از عمر مجلس هفتم صورت گرفت کشور را متحمل هزینههای فراوانی کرده است و برای اثبات این ادعا ارائه گزارش نظارتی سال ۸۴ برنامه چهارم توسط رئیسجمهور را سند و گواهی قرار میدهم!
۱) دولت شاخصهای مثبت عملکرد برنامه در سالهای ۸۵ و ۸۶ را نیز در قالب برنامه سال ۸۴ ارائه نمود.
۲) برخی از ارقام تحقق یافته برنامه ۸۴ فاصله زیادی با جداول برنامه چهارم دارد و به عنوان مثال متوسط مخارج ارزی میبایستی تا سقف ۱۵ میلیارد دلار میرسید، در حالی که مخارج بیش از این رقم بوده و واردات تا ۴۱ میلیارد دلار رسیده است.
۳) با وجود مصارف و مخارج بیش از برنامه که رئیسجمهور اعلام نمودند برای اجرای برنامه چهارم کم است، لازم است اشاره کنیم اگر این منابع برای تحقق که بیش از منابع مصرف برنامه چهارم است کم است، پس برای تحقق کامل اهداف چقدر باید منابع بیشتر صرف میکردیم.
۴) چرا با وجود صرف منابع ارزی فراوان متممهای مکرر و کثیری بودجههای سالانه رشد اقتصادی ۸ درصدی برنامه چهارم تحقق نیافته و در ۵/۴ درصد متوقف گردیده است.
۵) اگر تمام گزارش را کامل فرض کنیم برآیند پرسش ما این است که با این همه فاصله از برنامه چهارم که ایجاد شده دلایل عدم تحقق اهداف برنامه چهارم چه بوده است؟
۶) اعلام شد وابستگی به نفت کاهش یافته، بنابراین چگونه میشود پذیرفت در حالی که بودجه دولت از ۲۳ میلیارد دلار در سال ۸۳ که به ۴۸ میلیارد دلار در سال ۸۴ افزایش یافته اتکا به درآمد نفت کاهش پیدا کرده است.
اسماعیل گرامیمقدم
منبع : روزنامه اعتماد ملی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
اسرائیل ایران آمریکا شورای نگهبان مجلس شورای اسلامی انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان حجاب جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی
فضای مجازی قتل هواشناسی تهران شهرداری تهران شورای شهر تهران سیلاب سامانه بارشی آموزش و پرورش سازمان هواشناسی باران شهرداری
خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو دلار یارانه مسکن ایران خودرو حقوق بازنشستگان تورم
تلویزیون مهاجرت مدرسه نمایشگاه کتاب سینمای ایران دفاع مقدس صدا و سیما مسعود اسکویی صداوسیما موسیقی سریال مهران غفوریان
معماری
رژیم صهیونیستی غزه حماس فلسطین جنگ غزه روسیه اوکراین امیرعبداللهیان طوفان الاقصی ایالات متحده آمریکا نوار غزه جنگ اوکراین
فوتبال استقلال لیگ برتر جواد نکونام رئال مادرید عبدالله ویسی سپاهان بارسلونا بازی لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس
باتری گوگل آیفون اینستاگرام مایکروسافت سامسونگ اپل عکاسی ناسا
ویتامین چای کاهش وزن توت فرنگی سیگار فشار خون کبد چرب