پنجشنبه, ۱۷ خرداد, ۱۴۰۳ / 6 June, 2024
مجله ویستا
تأملی بر گزارههای شعر امروز
۱) دنیای شعر به روایتی همانا برپایی <اضطراب جهان> و راهی برای رسیدن به معصومیتی تام و تمام در حوزه <زبان دیگر> و آوازهای روشن خیال، در بستر حادثههای پر از رنگ و پر از رویاهای خاموشی و سرشار از سكوت آدمی است! در این چشمانداز، شاعران، به درون متنی پا میگذارند كه دستمایه اولیه آن را واژههایی از جنس <زیستن> و شكلی از بیداری <اشیا> در برگرفتهاند. لذا، شاعر امروز، در برابر واقعیتهایی عریانی به پا ایستاده است كه در آن نبض <بیداری> و <بیداد> در تقابل هم میزنند و حضور مستمر كلمات بر این عرصه، كنشها و واكنشهای آدمی را به تصویر میكشند. گفتنی است كه <تفرد> و خودبودن، آهنگ و حركت واژهها را به سمت شاعر جهت میبخشند و موقعیتهای تازهای را بر محور <شكل عاطفهها> شكل میدهند. در نتیجه كلمات برای واگویی خود به گستره زبان راه پیدا میكنند.
شكی نیست كه شاعران امروز سعی دارند به ظرفیتها و سرچشمههای <دلالتهای زبانی> نزدیك و نزدیكتر شوند تا از این رهگذر، مكاشفه تازهای در جهان كلمات صورت پذیرد. بنابراین در واپسین نگاه، این شاعر است كه به هزار انگیزه متفاوت، نقاب از چهره واژهها برمیدارد و برای برجستهسازی كلمات معطل، بر طبل زبان میكوبد. در این میان شعلههای شعر به كمك نظمی درونی، همه باورهای بهجامانده را به آتش میكشد. این یعنی آن <اتفاق> جاری و دائمی كه در ذهن و زبان شاعر به بار مینشیند و صورتبندی آهنگ <كلمات> از دایره فضای روزمرگی خارج میشود. به عبارت دیگر، زبان شعر با مختصاتی دیگر وارد عرصه ادبیات میگردد.
بنابراین، دنیای شعر، در پی رهاسازی كلمات از زندگی همیشگی به سرشت و سرنوشت تخیلات و احساسات پنهان آدمی نزدیك و نزدیكتر میشود و در نهایت میان بودن و نبودن به خلاقیتی شگفت منتهی میگردد و سادهتر اینكه شاعر، همان صیاد لحظههای ترد و شكنندهای است كه در فرصتهای <كمیاب> به شكار واژههای سركش میپردازد و بر آنچه كه میگوید و مینویسد حس میكند و بر آنچه كه حس میكند به موقعیت زبانی خیالانگیز میسپارد.
<متأسفم/ ! آنقدر دوستت دارم / كه گاه میخواهم / تنها درون یك قاب عكس / با تو زندگی كنم.( >از شعر <عكس>، شمسی پورمحمدی)
۲) و اما سرنوشت شعری كه سه دهه از زادروز آن میگذرد. گفتنی است كه در این سالها، جریان شعر همپای جریانهای آزادی و یاورمندیهای تازه انسان معاصر، خود محور ذهن و زبان بسیاری از شاعران این زمانه بوده و هست. در اینجا و اكنون، شعر امروز با قابلیتها و مكثهای فراوانی روبهرو بوده است. چرا كه دغدغهها و ظرفیتهای فردی شاعر در برخورد با پدیدههای پیرامونی، هر بار با شیوههای بیانی خاصی درگیر میشود.
لذا آنچه كه نیما و دیگر آموزگاران شعر امروز به ما میآموزند، خود به شاعر در موقعیت این روزگار فرصت میدهد تا از انگارههای <كهن> عبور كند و در قلمرو زبان به كشف ظرفیتهای تازهتری از پیكربندی و تركیبات استعاری و شهرهها دست یازد. در این سالها، علیرغم كجاندیشی و بدسلیقگی بسیاری از شاعران، بخصوص در میان جوانان، به گمان من اتفاق تازهای چه در شكلبندی و چه در لایهبندی معنایی به وقوع پیوسته كه بسیاری از آنها محل تأمل، تأویل و داوری هست و خواهند بود.
محمود معتقدی
منبع : روزنامه اعتماد ملی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
ویزای تضمینی ایتالیا کانادا
انتخابات ریاست جمهوری شورای حکام انتخابات انتخابات ریاست جمهوری 1403 شورای نگهبان دولت ایران ریاست جمهوری دولت سیزدهم انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم وزارت کشور رهبر انقلاب
بیمارستان تهران اردبیل محیط زیست قتل پلیس راهور سیاست ترافیک شهرداری تهران سازمان هواشناسی خانواده بارش باران
بانک مرکزی دلار خودرو قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو سهام عدالت حقوق بازنشستگان بازار خودرو مالیات برق مسکن
ترکیه مجید قناد عمو قناد فضای مجازی تلویزیون سینما بازیگر سینمای ایران موسیقی سریال
دانشگاه آزاد اسلامی فضا بیماری قلبی
رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین آمریکا روسیه لبنان جنگ غزه حماس حزب الله لبنان جو بایدن طوفان الاقصی برجام
فوتبال استقلال پرسپولیس لیگ برتر رئال مادرید باشگاه استقلال رضا درویش باشگاه پرسپولیس جواد نکونام لیگ برتر ایران والیبال کیلیان امباپه
ناسا همستر کامبت اینترنت سامسونگ اینستاگرام گوگل اپل
خواب قهوه ویتامین D استرس صبحانه کبد چرب