کم خواب ها رفوزه می شوند

كم خوابی همواره عدم تمركز را در پی دارد. خواب بخش مهمی از برنامه روزانه كودك به شمار می رود.در مورد كودكانی كه در سن مدرسه هستند، خواب اهمیت بیشتری پیدا می كند زیرا برای آن ها با آغاز فصل مدرسه یك فعالیت اجتماعی جدید آغاز می شود كه در آن نیاز بیشتری به تمركز و یادگیری وجود دارد.
برنامه خواب كودك باید از قبل تنظیم شده باشد و حتماً اجرا شود. پزشكان معتقدند داشتن برنامه خوابی منظم، چه ۲ ساله چه ۱۲ ساله و چه ۳۵ ساله، بسیار لازم و ضروری است. اگر ۳۰ درصد بزرگسالان امروزی به انواع مشكلات خواب مبتلا هستند، دلیل آن نداشتن برنامه خواب منظم از زمان كودكی است.
● همه دردسرها از خواب ناكافی است:
هر كودكی خصوصیات خاص خود را دارد. بنابراین ابداً نمی توان برای همه كودكان مقدار خواب مشخصی را تعریف كرد. ولی به طور كلی می توان گفت كه كودكان در سن پیش دبستانی و دبستانی به ۱۰ تا ۱۲ ساعت خواب احتیاج دارند. وقتی فرزندتان ۱۲ ساله می شود، حدود ۱۰ ساعت خواب شبانه كافی به نظر می رسد. در سنین نوجوانی خواب به ۹ ساعت در شب می رسد كه كمی از خواب افراد بزرگسال بیشتر است.
اگر می خواهید بفهمید كه فرزندتان خواب كافی دارد یا خیر، در طی روز رفتار او را زیر نظر داشته باشید. عواملی كه نشان دهنده ناكافی بودن خواب كودك است شامل این موارد است: كاهش توجه و تمركز، تحریك پذیری و خستگی، كم شدن سطح انرژی و فعالیت، ترسو شدن، اضطراب، حساس بودن، حالت دفاعی داشتن و حتی كم شدن صبر و حوصله.
● دیگه وقت خوابه!
باید از همان ابتدا برنامه منظمی برای خواب كودك در نظر بگیرید و بكوشید به آن پایبند باشید. برای این منظور نكات زیر را در نظر بگیرید: قبل از این كه كودك به بستر برود به یك دوره آرامش نیاز دارد.
معمولاً بعد از یك روز شلوغ و سراسر بازی و تفریح باید او را آرام كنید. یك دوش گرم، یك قصه جالب یا صحبتی آرام و ملایم قبل از خواب او را آرام می كند. دیدن برنامه های تلویزیون تا دیروقت و بازی های ویدیویی وضع كودك را بدتر می كند و نمی گذارد خواب راحتی داشته باشد.
از برنامه خواب به طور منظم پیروی كنید. كودك باید بداند سر چه ساعتی باید به بستر برود و باید به این قانون احترام بگذارد.بستر كودك باید از والدین جدا باشد.
اگرچه در بعضی فرهنگ ها خوابیدن بچه ها در كنار والدین مرسوم است، اما این رویه مشكلاتی هم دارد. بهتر است كودكان به طور مستقل و تنها به خواب روند. آن ها تا وقتی در كنار والدین بخوابند، یاد نمی گیرند چگونه خودشان به تنهایی بخوابند و به این ترتیب نه كودك و نه والدین خواب راحتی نخواهند داشت.بچه هایی كه در طول روز همواره در حال چرت زدن هستند، احتمالاً شب ها خواب كافی ندارند. به تدریج ساعات خواب شبانه این بچه ها را باید بیشتر كرد و این كار باید كم كم صورت بگیرد، یعنی هر شب حدود یك ربع زودتر بخوابند، اگر در نهایت به حدی رسیدند كه دیگر در طول روز خواب آلوده نیستند، یعنی خواب شبانه آن ها كافی است.
● اگر مشكل حل نشود ...
اگر برای خواب كودك مشكلی وجود دارد كه ادامه داشته و شما را از زندگی سیر كرده است، حتماً ماجرا را با پزشك در میان بگذارید. در این موارد بهتر است ماجرای خواب كودك را در طول شبانه روز ثبت كنید: كودك هر شب در كجا، چه وقت و چند ساعت می خوابد؟ ساعت خواب و بیداری او چگونه است؟ كودك از چه مواردی برای كمك كردن به خواب استفاده می كند؟ آیا كودك در شب از خواب بیدار می شود؟ در طول روز چه مقدار می خوابد؟
آیا حادثه ای ناراحت كننده و غیرمعمول در زندگی او اتفاق افتاده است؟ اگر كودك خواب راحتی ندارد، باید هرچه زودتر عادات صحیح خواب را در او ایجاد كنید. یادتان باشد پدر و مادر الگوی موثری برای خواب كودك به شمار می روند. پس قبل از همه به فكر اصلاح برنامه خواب خودتان باشید تا كودك هم برنامه درستی داشته باشد.

منبع : روزنامه جوان