GPS چیست؟

به نظر بسیاری از اهالی سفر، بدترین اتفاق در سفر گم کردن مسیر است که این گم کردن راه بیشتر در سفرهای طبیعت‌گردی که علائم راهنما یا جاده‌های مشخص وجود ندارد اتفاق می‌افتد.
برای جلوگیری از این اتفاق ناخوشایند طبیعتگردان حرفه‌ای از GPS استفاده می‌کنند. GPS یا موقعیت‌یاب دستگاه کوچکی (تقریبا اندازه یک گوشی موبایل) است که می‌تواند در هر نقطه از کره زمین، کوه، جنگل، دریا و... موقعیت مکانی را به روی صفحه دیجیتالی‌اش به ما نشان دهد.
GPS یک سیستم ماهواره‌ای است که توسط ۲۴ ماهواره که در فواصل مختلف از زمین قرار دارند، کار می‌کند. این ماهواره‌ها در فاصله ۱۱ تا ۲۴ هزار مایلی زمین قرار دارند و هر کدام ۱۲ ساعت یک‌بار دور کره زمین را می‌زنند. این سیستم در ابتدا برای مصارف نظامی در آمریکا طراحی و ساخته شد و از سال ۱۹۸۰ به استفاده عمومی درآمد.
مسیر گردش این ماهواره‌ها بین ۶۰ درجه شمالی و ۶۰ درجه جنوبی است و همین امر باعث می‌شود که دریافت‌کننده‌های GPS در هر نقطه از زمین باشند، بتوانند امواج این ماهواره‌ها را دریافت کنند. ماهواره‌ها دائما سیگنال‌ها و امواج را به زمین ارسال می‌کنند و گیرنده‌ها با دریافت امواج و انجام محاسبات هندسی دقیق محل گیرنده را با اختلافی ناچیز مشخص می‌کنند.
قیمت گیرنده‌های GPS با توجه به دقت رهیابی متفاوت است و این دقت در اختلاف تعیین محل از چند میلی‌متر تا چند متر متفاوت است.
برخی از نمونه‌ گیرنده‌های GPS در ایران کار نمی‌کنند. دو نمونه کاربردی از دریافت‌کننده GPS در ایران Germin۱۲ و Extrax uista هستند. قیمت این دستگاه‌ها ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار تومان و برای انواع طبیعت‌گردی مناسب است.
مزیت مهم GPS نسبت به رهیاب‌های زمینی این است که این دستگاه در بدترین شرایط جوی نیز کار کرده و به خوبی موقعیت‌یابی می‌کند. از دیگر مزایای این وسیله پیشنهاد مسیر بازگشت است.
دارندگان این رهیاب به هنگام حرکت و شروع مسیر در طبیعت GPS را روشن‌ کرده و این دستگاه در زمان حرکت، مسیر را شناسایی و ثبت می‌کند و به هنگام بازگشت می‌تواند بهترین مسیر و حتی مسیرهای میانبر را نشان دهد. ناگفته نماند استفاده از GPS رایگان است و هیچ حق اشتراکی ندارد.

منبع : روزنامه تهران امروز