نارنج (Sour Orange)

● نام علمی آن:Citrus bigaradia L.
● محل تولید و رویش :درخت نارنج در مناطق شمالی و جنوبی ایران که درجه سرمای زمستان از حد گرم پائین تر نمی رود کاشته می شود..
● خاصیت درمانی : مسهل صفرا - دفع کرم- تسکین قی و آشفتگی و دل پیچه – مقوی معده - حدت خون و صفرا را تسکین می دهد. آب نارنج با شکر مسهل صفرا ست و حدت خون و صفرا را تسکین میدهد. ضرر نارنج برای اعصاب خیلی کمتر از سایر عصاره های ترش است. در هندوستان از میوه نارنج به عنوان ملین و برای تقویت معده استفاده می شود. برای معالجه تورم گلو و حلق مفید است. ضماد آن با سرکه روی شقیقه از سردرد جلوگیری می نماید. نارنج زایمان را آسان می کند و پادزهر سم عقرب است. اثر ضد عفونی کننده و میکروب کشی آن زیاد است و قدیمیها آن را ضد طاعون و وبا می دانستند و نیز برای کسانی که در اثر تنفس در هوای کثیف دچار خفقان شده اند نافع است.
● موارد پرهیز: زیاده روی در خوردن آن کبد را ضعیف می کند و مخصوصاً اگر ناشتا خورده شود ولی اگر آب آن را مخلوط با عسل میل نمایند از زیان آن خواهد کاست.
● از نظر طب سنتی : طبق نظر حکمای طب سنتی پوست زرد و شکوفه بهار نارنج گرم و خشک است و عصاره ترش آن سرد و خشک است و تخم آن با پوست سرد و خشک است.
● موارد استعمال: درد سینه و سرفه- خارج کردن کرم شکم- نرم کردن پوست بدن و موی سر – چرب و جوشهای سر و...
● مصرف داروئی: درمان سرطان (پوست نارنج)

منبع : طعام اسرار