گفتگویی کوتاه با یک عضو فعال جمعیت جوانان هلال احمر

از بندر انزلی تا پایتخت شور اسلامی/ هلال‌احمر از ما توقع درآمدزایی دارد!
اگرچه تحت پوشش و زیر نظر مستقیم هلال احمر استان زنجان هستند اما به نظر حمایت لازم را از طرف آن‌ها نمی‌بینند. به ما می‌گوید: تحت پوشش هلال احمر استان زنجان هستیم اما حمایت زیادی از ما نمی شود و هلال احمر استان از ما توقع درآمدزایی و مستقل شدن دارد. آن‌ها حتی بودجه هم در اختیار ما نمی‌گذارند چون فکر می‌کنند ممکن است ما برای بودجه برنامه بتراشیم نه این‌ که بودجه را صرف برنامه‌ها بکنیم.
حسن عباس‌نیا، عضو فعال جمعیت جوانان هلال احمر ۲۲ ساله و دانشجوی رشته عمران دانشگاه آزاد اسلامی زنجان است. رشته‌اش عمران است و شاید تأثیر این رشته بوده که باعث شده افکارش هم سمت و سوی سازندگی داشته باشد. حرف زدن با این جوان پر شر و شور به چند کلمه نرسیده، مشخص می‌شود بزرگ شده شهری آذری زبان است. اهل بندر انزلی. اگرچه برای تحصیل از زادگاهش دور شده اما به خاطر هم زبانی با ساکنان شهر جدید، حس غربت نمی‌کند. از حرف زدنش می‌توان حدس زد طعم مسئولیت و مشکلات مسئولیت را به خوبی چشیده است. به قول معروف دستش توی کار است، حداقل در کارهای اجرایی. برای همین هم در همایش روز جوان اول از کاستی‌های مراسم می‌گوید و گله و شکایت از عدم برنامه ریزی و...
فرزند یک جانباز آزاده است و شاید برای همین برای این قشر از جامعه اهمیت خاصی قائل است و آن‌ها را انسان‌هایی ویژه می‌‌داند. چیزی که در هم سن و سال‌های او کمتر به چشم می‌خورد. مثل اکثر جوان‌های امروز از محدودیت‌هایی که برای همکاری دختر و پسرها در دانشگاه‌ها وجود دارد، دلخور است. به ویژه وقتی این محدودیت‌ها باعث لغو برنامه ‌ها و فعالیت‌ آن‌ها می‌شود.
عباس‌نیا می‌گوید: فعالیت‌های ما به گونه‌ای است که از محدودیت خارج نشود با این حال مشکلات زیادی به خاطر جوان بودن بچه‌ها به وجود می‌آید. گاهی به خاطر سخت گیری‌های حراست و مسئولان دانشگاه و به خاطر وجود این محدودیت‌ها بعضی برنامه های ما لغو می‌شود.
با این وجود او مشکلات را فراتر از این محدودیت‌ها می داند و درباره وضعیت جوانان در شهرستان‌ها و به ویژه زنجان معتقد است:
در زنجان مشکلات زیادی برای جوانان وجود دارد. جوانی که بخواهد خودش را بالا بکشد، باید خیلی دست و پا بزند. در استان‌ها روی ظرفیت‌های تشکل‌ها کار زیادی نشده است. مثلا سازمان ملی جوانان در استان شناخته شده نیست. یا اگر بخواهیم در زنجان برنامه‌ای برگزار و مهمانی دعوت کنیم، باید کلی دوندگی داشته باشیم. بیشتر مواقع هم از جیب خودمان خرج می‌کنیم.
هرچند آموزش‌های مقدماتی و آموزش‌های امداد و نجات را گذرانده‌ اما همچنان دغدغه آموزش دارد و برگزاری کلاس‌های آموزشی را حتی در زمینه‌های غیرمربوط با هلال احمر،‌ جزء برنامه‌های اصلی‌شان قرار داده و باز هم درباره مشکلاتی که بر سر راهشان است، می‌گوید: ما خیلی دوست داریم برای اعضای هلال احمر و حتی دانشجویان دیگر، کلاس‌های آموزشی برگزار کنیم اما برای دعوت از اساتید مجرب چه به لحاظ هماهنگی و چه به لحاظ بودجه با مشکلات روبه رو هستیم. با این حال با کمک دانشگاه ۷۲ ساعت کلاس آموزش مدیریت برای دانشجویان برگزار کردیم.
اگرچه تحت پوشش و زیر نظر مستقیم هلال احمر استان زنجان هستند اما به نظر حمایت لازم را از طرف آن‌ها نمی‌بینند. به ما می‌گوید: تحت پوشش هلال احمر استان زنجان هستیم اما حمایت زیادی از ما نمی شود و هلال احمر استان از ما توقع درآمدزایی و مستقل شدن دارد. آن‌ها حتی بودجه هم در اختیار ما نمی‌گذارند چون فکر می‌کنند ممکن است ما برای بودجه برنامه بتراشیم نه این‌ که بودجه را صرف برنامه‌ها بکنیم.
از عدم اتحاد و همکاری بین سازمان‌ها و نهادهای مختلف ابراز ناراحتی می‌کند و این عدم هماهنگی را منشأ بسیاری از مشکلات می‌داند و می‌گوید: ما در سال اتحاد ملی همکاری خوبی برای نهادها داشتیم. در این سال سازمان‌ها و نهادهای زیادی با هم همکاری کردند و به اصطلاح متحد شدند اما این اتحاد فقط به همان سال مربوط می‌شد تا جایی که من به عینه دیدم بیشتر این اتحادها در سال بعد از بین رفت.
در پاسخ به سؤال "اگر جای یک مقام مسئول در حوزه جوانان بود چه می‌کرد؟‌" با تأکید زیاد بر اتحاد می‌گوید: اگر من به جای مسئولان بودم اتحادها را محکم‌تر می‌کردم. به نظر من اتحاد به معنی دست دادن نیست که به معنی فشردن دست یکدیگر است. مسئولان باید نهادها را متحد و آن‌ها را با هم هماهنگ کنند. نه این‌ که سازمان‌ها را به حال خودشان‌ بگذارند و بگویند "بروید و متحد شوید". اگر یکی از بالا بتواند سازمان‌ها را با هم متحد کند،‌ به طور حتم این اتحاد اثربخش‌تر بوده و باعث شکوفایی می‌شود. مسئولان باید هماهنگی ایجاد کنند نه این‌ که از پشت میز کار انجام دهند. به نظر من افراد باید مسئولیت‌ها را با جان و دل بخرند و به نحو احسن انجام دهند.
این جوان فعال هلال احمر حرکت مردم زنجان را مصداقی برای اتحاد ذکر می‌کند و می‌گوید: همه زنجان را به عنوان پایتخت "شور اسلامی" می‌شناسند. آن‌ها در تظاهرات همه با هم هستند و در عزاداری همه با هم. پولدار و بی‌پول همه‌باهم هستند. رهبر انقلاب هم از این اخلاق آن‌ها همیشه به نیکی یاد می‌کنند. در حالی که در شهر کوچکی مثل انزلی من تا به حال ندیده‌ام حرکت دسته جمعی انجام شود...
از او که خداحافظی می‌کنم انگار تازه خودم را در دریایی از افکار جوانان جغرافیای متنوع کشورم می‌بینم که حرف‌هایی از جنس حرف‌های او دارند و شاید دنبال رسانه‌ای هستند برای حرف‌هایشان، طرح‌هایشان و ایده‌هایی که از سر ذوق و شوق جوانی متولد می‌شوند و اگر مسئولی به دادشان نرسد و یا در جای خودرشد نکند، زود می‌میرند...راستی آیا هست گوش شنوایی برای این حرف‌ها و طرح‌ها...؟

نگار مهدیار

منبع : برنا نیوز