همگرائی تمدنها

پس از ارائه نظریه برخورد تمدنها در سال ۱۹۹۳ در یک نشریه آمریکایی، این نظریه با انواع عکس المعلها و برخوردها مواجه شد و پس از آن، در سال ۱۹۹۶ در کتابی این نظریه یا فرضیه بسط و امروز به عنوان یکی از نظریات مطرح در سیاست جهانی مطرح گردید. از یک سومدافعان جهانی شدن، از طرفی نخبگان و روشنفکران مسلمان، از سوی دیگر فوکویاما با طرح مسئله «پایان تاریخ»، از دیگر سو طرفداران پست مدرنیسم و... هرکدام به شیوه ای با این تز مخالف بوده و حتی در مقابل آن موضع‌گیری کردند. اما طرفداری حکومت‌مداران آمریکایی از این فرضیه آنقدر بالاست و جدیت آن در باور این فرضیه چنان زیاد است که در چند سال اخیر، جهان را به این سمت پیش برده‌اند و در هر حال نمی‌توان چشم را بر آن فروبست. لذا ما نیز بر آن شدیم تا با راهکاری مطمئن با رویکردی نوین بر تز گفتمان وطرح ایده همگرایی تمدنهابه نقدو بررسی مجددنظریه هانتینگتون بپردازیم . در واقع سعی کرده ایم تا با طرح این تز ودر عین حال با یک بینش عمیق و نگرشی ژرف مبتنی بر تساهل و مدارا، احترا م وهمگرایی، به رویارویی و تمهید‌اندیشی جهت مناظره با نظریه جدل‌برانگیز و فهم‌ناپذیر برخورد تمدنها برویم.

علی محبوب