موسیقی درمانگر کیست ؟

موسیقی درمانگر فردی است كه حد اقل دارای مدرك MT-BS بوده و در یكی از هفتاد دانشگاه معتبر موسیقی درمانی دنیا ،آموزش دیده باشد.
▪ برخی از مدارج تحصیلی موسیقی درمانگران عبارت است از :
ـ RMT : Registered music therapist
ـ CMT : certified music therapist
ـ ACMT : Advanced certified music therapist
موسیقی درمانگر فردی است كه به طریقه علمی و حرفه ای آموزش دیده و یك موسیقیدان شایسته نیز محسوب می شود.وی قادر است تا با انجام فعالیت های مبتكرانه ، فضایی درمانی را ایجاد نموده و در پیشبرد اهداف درمانی پروسه موسیقی درمانی به صورت مداخله مستقیم و یا حتی دادن مشاوره ، فعالیت كند.
موسیقی درمانگران با ایجاد فضای مناسب ، موجب انجام اعمالی مانند گوش دادن ، خواندن ، حركات موزون ، نواختن آلات موسیقی و كارهای خلاقانه در مراجعین خود می شوند تا به اهداف درمانی خود برسند.
موسیقی درمانی در طیف گسترده ای از افراد ، بدون توجه به سن ، توانایی ها و سابقه قبلی این افراد نسبت به موسیقی ، صورت می پذیرد.
▪ تنها برخی از مراجعین به موسیقی درمانگران عبارتند از :
ـ افراد دچار ضایعات مغزی
ـ ضایعات شنوایی
ـ AIDS
ـ اتیسم و دیگر اختلالات رشدی فراگیر
ـ اختلالات رشدی
ـ آسیب های روحی
ـ كنترل درد و تسكین درد
ـ تومور شناسی
ـ بهداشت روان
ـ ضایعات بینایی
ـ ضایعات گفتار و زبان
ـ اختلالات جسمی
ـ مراقبت از فراد مسن و نوزادان
ـ زایمان
ـ و غیره .
● چگونه از موسیقی استفاده درمانی می شود ؟
در این قسمت به برخی از روشهای موجود در موسیقی درمانی خواهیم پرداخت. اگرچه این موارد تنها مثالهایی از روشهای موجود در موسیقی درمانی هستند ، با اینحال تصوری كلی از نحوه انجام موسیقی درمانی را به ذهن متبادر می نمایند. در آینده ، بحث هایی تفصیلی در مورد تكنیك های مختلف موسیقی درمانی و صوت درمانی ارائه خواهد شد.
▪ آواز خوانی ( Singing ) :
این روش برای كمك به افراد دارای ضایعات گفتار و زبان به كار می رود تا آنها را قادر به تنظیم صداسازی ، ریتم گفتار و كنترل تنفس خود نماید. اگر آواز خوانی در حالت گروهی انجام گیرد، آگاهی بیشتری را در حین همخوانی با دیگران به فرد می دهد.آهنگ ها می توانند به افراد مسن كمك نمایند تا رویدادهای مهم زندگی خود را به یاد آورده و این وقایع را با دیگران در میان بگذارند. یادگیری اشعار ( lyrics ) مختلف نیز در كمك به افراد دارای ناتوانی های ذهنی استفاده می شود.
▪ نواختن موسیقی ( Playing Instruments ) :
نواختن موسیقی در افراد دارای ضایعات و اختلالات حركتی می تواند موجب بهبود در همانگی حركات ظریف (fine) و حركات بزرگ (gross) آنها شود .نواختن گروهی موسیقی نیز به فرد دارای اختلال رفتاری می آمورد تا چگونه در ساختارهای گروهی فعالیت كرده و رفتار های خود را با دیگران تطبیق دهد.
یادگیری یك قطعه موسیقی و نواختن آن موجب رشد مهارت موسیقیایی فرد شده و در خود باوری و نظم شخصی و اعتماد به نفس وی موثر است.
▪ انجام حركات موزون ( Rhythmic Movments ) :
در تسهیل و ارتقاء محدوده حركات فرد ، حركات مفاصل ، چالاكی حركات وی ، تعادل و همانگی حركات ، تطبیق راه رفتن ، تنظیم الگوی تنفس و رهاسازی عضلات كمك مینماید.ریتم موزیك موجب افزایش توجه، جلب علاقه و احساس لذت شده و موجب گرایش فرد به رفتارهای اجتماعی می شود.
▪ بدیهه گویی ( Improvising ) :
ابزاری خلاقانه و غیر كلامی برای بیان احساسات فرد است. این تكنیك باعث می شود تا احساساتی را كه فرد برای بیان كلامی آنها مشكل دارد ، به راحتی بازگو نماید.
▪ آهنگ سازی ( Composing ) :
برای تسهیل در یادگیری و بیان احساسات ، عقاید و تجربیات فرد به كار می رود. نوشتن شعر و آهنگ توسط كودكانی كه در بیمارستانها نگهداری می شوند ، ابزاری برای بیان و درك ترس های آنها می باشد. شعرهای نوشته شده توسط افرادی كه در انتهای دوره بیماری خود قرار داشته و به مرگ نزدیكند ، ابزاری برای آزمودن احساس این افراد نسبت به زندگی و مرگ است.
▪ گوش دادن به موسیقی ( Listening ) :
گوش دادن به موسیقی چندین كاربرد مختلف درمانی دارد. اینكار در تقویت مهارت های شناختی نظیر توجه و حافظه به كار می آید. گوش فرا دادن به موسیقی ، با ایجاد فضایی جذاب و لذت بخش ، موجب تسهیل فرایند درمان و انگیزش حافظه و معانی ذهنی می گردد

منبع : وبلاگ موسیقی درمانی، صوت درمانی