بهتر است تعارف را کنار بگذاریم

● لگوئن،پسر یك كدخدای فرانسوی در اسكاتلند
لگوئن ۲۴ ساعت پس از بازی نخستین تیمش با مادرول در فصل جدید لیگ برتر اسكاتلند می گوید: «البته كسب اطلاعات و حتی بیشترین اطلاعات ممكن درباره یك تیم نیز سند و دلیلی برای پیروزی شما نیست. فرض كنید همه چیز را درباره منچستر یونایتد بدانید. آیا این تضمینی بر این است كه این حریف را خواهید برد من اصولا درباره تمام تیم های حاضر در لیگ برتر اسكاتلند اطلاعات لازم را ندارم و در نتیجه نمی توانم یك تصویر كلی و دقیق از سرنوشت تیم خودم و دیگران در ذهنم داشته باشم.
این كه پل لگوئن مجبور است جواب نیمی از مردم شهر گلاسكو را بدهد و خواست های آنها را تامین نماید لابد به او حسی از قدرت را خواهد بخشید اما او باید از مادرش یاد بگیرد كه مسئول زندگی تمامی مردم در یك شهر و بهتر بگوییم یك روستا است. مادام لگوئن شهردار و به واقع كدخدای پنكران، روستایی واقع در منطقه بریتانی فرانسه است كه پل در آنجا بزرگ شده است. منتها در این نقطه آرام فقط ۱۳۰۰ نفر زندگی می كنند و این طبعا رقمی بسیار اندك در قیاس با میلیون ها طرفدار تیم فوتبال گلاسكو رنجرز است كه پل لگوئن در مقام مربی این فصل باشگاه باید خواست شان را تامین كند. این باعث شده است كه ضربان نبض لگوئن تندتر شود و بگوید: «بله، به هیجان آمده ام اما نمی ترسم و عصبی هم نیستم.»
یكشنبه شب این هفته رنجرز اولین بازی اش را در فصل جدید لیگ برتر اسكاتلند در برابر مادرول به انجام رساند و خود را در معرض یك آزمون و نظرسنجی بزرگ قرار داد و البته با كسب پیروزی ۱۲ در این مسابقه با توفیق از این تست فارغ شد. لگوئن چه بخواهد و چه خیر به چشم یك منجی برای تیم رنجرز به وی نگاه می شود. برای تیمی كه فصل پیش در رقابت های داخلی اسكاتلند بد عمل كرد و در لیگ برتر این كشور با ۱۸ امتیاز كمتر از رقیب بزرگش سلتیك فقط به رتبه سوم اكتفا كرد و همان مسائل سبب شد كه الكس مك لیش در پایان فصل از پست مربیگری رنجرز كنار برود و لگوئن جای او را بگیرد.
مربی سابق المپیك لیون در مقام دوازدهمین مربی در تاریخ حیات رنجرز بودجه بسیار كمتری را نسبت به اسلاف خود در ایبروكس دریافت خواهد داشت و با این وجود از وی فقط پیروزی و مساوی كردن با برخی دستاوردهای درخشان گذشتگان درخواست می شود. فصل پیش رنجرز هیچ جامی را نبرد ولی این مسئله نیز باعث نشده كه توقعات موجود از لگوئن تغییر یابد و چیزی به جز پیروزی را از مردی كه المپیك لیون با رهبری اش سه بار متوالی قهرمان لوشامپیونا شد، بخواهند.
لگوئن پس از پیروزی های بزرگش در ژرلان یك سال را با استراحت و مذاكره با باشگاه های متقاضی خود گذراند و سرانجام در اواخر فصل گذشته رضایت داد كه رهبر ایبروكس در فصل تازه شود. همزمان با اواسط تابستان و با ریزش باران های سنتی و همیشگی در اسكاتلند كه مثل انگلیس چهار فصل آن فرق زیادی با هم ندارند، لگوئن خود را زیر ذره بین مردم فوتبال دوست این كشور و به ویژه خیل طرفداران رنجرز یافته است و نقطه شروع آن، بازی یكشنبه شب با مادرول بود. از قضا فصل پیش سلتیك نیز اولین مسابقه خود را در لیگ برتر اسكاتلند در همین مكان برگزار كرد و آن نخستین دیداری بود كه گوردون استراكان در مقام مربی جدید آن باشگاه در لیگ برتر اسكاتلند تجربه می كرد.
آن بازی با تساوی ۴۴ پایان گرفت و سلتیك هواداران خود را كه یك هفته پیشتر از واقعه حذف شدن تیم خود به دست «آرت مدیا»ی اسلواكی در جام قهرمانان باشگاه های اروپا ناراحت بودند، عصبانی تر كرد. جالب تر این كه چندماه پیش از آن تاریخ سلتیك در همان محل و در برابر همان حریف، بازی ۰۱ برده را با خوردن دو گل در دو سه دقیقه پایانی با حساب ۱۲ به مادرول واگذار كرده و مقام قهرمانی مسلم خود را در لیگ اسكاتلند دودستی تقدیم رنجرزی كرده بود كه توسط مك لیش هدایت می شد.
● یك افسانه
شاید هم لگوئن برای حضور در بازی یكشنبه شب در «فرپارك» استادیوم مادرول احتیاجی به اطلاع از تمام موارد فوق و اتفاقات مرتبط با دیگران نداشت، زیرا خودش قبلا به آنجا رفته و آن مكان را تجربه كرده بود. او هفته پیش به «فرپارك» رفت تا بازی دوستانه مادرول با وست بروموویچ را ببیند و شاهد شكست تیم اسكاتلندی در برابر رقیب انگلیسی باشد. او در هفته های قبلی سری هم به زمین های ایستررود و سلتیك پارك زده بود تا این استادیوم ها را هم ببیند و حالا كه تیمش در كادر لیگ برتر اسكاتلند حداقل ۴ بار در برابر هر یك از این رقبا قرار می گیرد، از همه امكانات و توان آنها مطلع باشد و بداند كه چه باید انجام بدهد.
از میل همیشگی لگوئن به كسب اطلاعات درباره حریفان و هر آنچه كه به فوتبال مربوط می شود نیز افسانه ها ساخته اند و حضور او در میدان هایی كه گفتیم می توانسته است تاییدی بر مسئله فوق و صحت این افسانه باشد.
با این حال لگوئن كه پس از اعلام جدایی از لیون برخلاف تصورات اولیه اش ماه ها و ماه ها بیكار ماند، معترف است كه كسب و جمع آوری اطلاعات در اسكاتلند بالقوه كار بسیار سخت تری است و حتی از درخشش در جام قهرمانان اروپا نیز، جامی كه لیون با هدایت او دو بار به مرحله یك چهارم نهایی آن رسید، دشوارتر می نماید. مشكل ویژه و بزرگ لگوئن این است كه قبل از آمدن به اسكاتلند چیز زیادی درباره مثلا مادرول و یا داندی و هارتز نمی دانسته و هنوز هم نمی داند، در حالی كه تمام سبك و روش كار بزرگان فوتبال انگلیس از چلسی گرفته تا منچستر یونایتد و آرسنال را در حافظه خود حك شده دارد.
لگوئن ۲۴ ساعت پس از بازی نخستین تیمش با مادرول در فصل جدید لیگ برتر اسكاتلند می گوید: «البته كسب اطلاعات و حتی بیشترین اطلاعات ممكن درباره یك تیم نیز سند و دلیلی برای پیروزی شما نیست. فرض كنید همه چیز را درباره منچستر یونایتد بدانید. آیا این تضمینی بر این است كه این حریف را خواهید برد من اصولا درباره تمام تیم های حاضر در لیگ برتر اسكاتلند اطلاعات لازم را ندارم و در نتیجه نمی توانم یك تصویر كلی و دقیق از سرنوشت تیم خودم و دیگران در ذهنم داشته باشم. هفته پیش هیبرنیان را در یكی از مسابقات جام اینترتوتو در برابر اودنسه دانمارك دیدم و به نظرم تیم خوبی آمد.
مادرول نیز در بازی با وست بروموویچ بداقبال بود، وگرنه شكست نمی خورد. در هر حال لازم است كه من حریفان بعدی خودمان را به درستی و به دقت بشناسم و خودم و شاگردانم را به یك عرصه ناشناخته نبرم.» اگر حوادث سال های پرشمار باز هم شكل گیرد و تكرار شود و سلتیك یك بار دیگر حریف اصلی رنجرز در راه كسب عنوان قهرمانی باشد، آنگاه چه «نمی دانم. بازی دوستانه اخیر سلتیك در برابر منچستر یونایتد را كه ۰۳ به سود منچستری ها تمام شد دیدم، اما چیز زیادی دستگیرم نشد، اصولا یك بازی دوستانه محل و وسیله خوبی برای سنجش كامل رقبایتان نیست و سلتیك در مسابقات رسمی چیز دیگری خواهد بود.»
● مصدومان و غایبان
از بداقبالی لگوئن همین بس كه در ۴ هفته پیش رو بری فرگوسن كاپیتان و هافبك بازی ساز تیمش را به دلیل مصدومیت در خدمت نخواهد داشت. او از ناحیه پاشنه پا آسیب دیده است. به جز وی كریس برك نیز مصدوم است و ایان موری هم دچار محرومیت شده است.اینها می تواند شروع ایام زمامداری لگوئن را در ایبروكس قدری سست كند. خودش می گوید: «این كه تمام نفرات و خط و ربط بازی ما خارجی باشند، خوب نیست، ولی مصدوم و حاشیه نشین بودن تعدادی از نفرات اسكاتلندی تیم باعث شده كه ناخواسته در چنان دامی بیفتیم.»
همتای او در آرسنال، یعنی آرسن ونگر فرانسوی سال پیش بارها تركیب هایی را به میدان فرستاد كه حتی یك انگلیسی هم در آن حضور نداشت و بابت آن به شدت هم مذمت شد، اما لگوئن می گوید قصد ندارد ایبروكس را لبریز از خارجی ها و به خصوص هموطنانش كند. با این حال او در بدو كارش و بهتر بگوییم طی تعطیلات تابستانی ۴ فرانسوی شامل لیونل لتیزی دروازه بان و ژرمی كله مان هافبك و یك بازیكن چكی لیوبور سیونكو و یك سوئدی كارل اسونسون را به جمع مردانش افزوده است.
مهمتر از همه این كه «دادو پرشو»ی كروات نه تنها تصمیم گرفته است در رنجرز بماند، بلكه با پایان دادن به بازی های ملی اش تمام وقت خود را مصروف اوج گیری این باشگاه قدیمی و معتبر خواهد كرد و البته او هم نه یك اسكاتلندی بلكه یك خارجی است. لگوئن می گوید: «به عنوان كسی كه در ایام بازیگری اش یك مدافع بود، از داشتن مهاجمانی برجسته مثل دادو پرشو در تركیب تیم خود لذت می برم. این جور متاع ها در فوتبال امروز دنیا بسیار باارزش اند و فكر می كنم كه من یكی از بهترین آنها را دارم. تجربه حضورم در لیگ فرانسه می گوید كه اگر درست برنامه ریزی كنیم، رنجرز هم در لیگ داخلی قهرمان خواهد شد. بهتر است تعارف و ادب را كنار بگذاریم»حتی «لگوئن همیشه مبادی آداب» نیز فهمیده است كه در لیگ فیزیكی و دشوار اسكاتلند بازی های ظریف و توام با ادب نمی تواند كارساز باشد. این اولین درس او در لیگ طولانی و پردوامی است كه تازه از این هفته فصل ۲۰۰۷ ۲۰۰۶ آن آغاز شد و هر ۳ امتیاز بازی با مادرول را به تیم وی بخشید و چه چیزی از این جالب تر كه گل دوم و پیروزی ساز رنجرز را به این مسابقه كسی نزد به جز پرشو.

منبع: Times

منبع : روزنامه شرق