پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
نگاهی گذرا به موسیقی متن در سینمای ایران
اگر بهطور اتفاقی فیلمی ویدیویی از سینمای پیش از انقلاب به دستتان رسیده باشد، با تماشای آن به این نکته پی میبرید که بسیاری از حرفههای سینمایی که امروز نامشان را در تیتراژ فیلمهای سینمای ایران میبینیم در آن دوره مهجور و کمرنگ بودهاند.
ساخت موسیقی متن فیلم یکی از آن حرفههایی است که پس از ناطق شدن سینما هنرمندان بسیاری را به تاریخ سینما معرفی کرد و سبب شد مخاطب بیشتری به سوی سینما روانه شود. مخاطبان جدیتر با شنیدن موسیقی متن فیلم مورد علاقهشان به یاد تصاویر نوستالژیک آن میافتند اما در تاریخ سینمای ایران با کمال تأسف و با وجود موسیقیدانان بزرگ، این رشته - موسیقی متن - کمتر مورد توجه قرار گرفته است - آنگاه که قطعات میکسشدهی زندهیاد «مرتضی حنانه» را روی فیلمهای پس از انقلاب میبینیم و میشنویم از این همه بیتوجهی دلگیر میشویم.
اسامی موسیقیدانان پیش از انقلاب که موسیقی متن فیلمها را میساختند، بسیار اندک است؛ شاهد این مدعا کتابهای مختلف تاریخ سینمای ایران است که شاید یک صفحه از فهرست و نمایهی آنها مربوط به موسیقی متن باشد، چهرههای درخشانی در دههی ۵۰ به ساختن موسیقی متن گرایش مییابند همانند «شیدا قراچهداغی» برای «رگبار» (بهرام بیضایی، ۱۳۵۱)، «هرمز فرهت» برای «آرامش در حضور دیگران» (ناصر تقوایی، نمایش در ۱۳۵۲)، «لوریس چکناواریان» برای «تنگسیر» (امیر نادری، ۱۳۵۴) و «اسفندیار منفردزاده» برای «گوزنها» (مسعود کیمیایی، ۱۳۵۵) و کماکان آثاری معدود و خاطرهانگیز را از خود بهجا میگذارند.
پس از انقلاب موسیقی متن مجالی برای ظهور ستارگانی چون «مجید انتظامی»، زندهیاد «بابک بیات»، «فریدون شهبازیان»، «کامبیز روشنروان»، «احمد پژمان» و ... میشود که بهراستی موسیقیدانان مؤلفی هستند اما هنوز استفادهی صحیح از موسیقی متن را آنگونه که در آثار برتر سینمای جهان به خاطر داریم در سینمای ایران نمیبینیم و نمیشنویم. در دههی۶۰ «فریدون ناصری» با ساختن موسیقی متن «ناخدا خورشید» (ناصر تقوایی، ۱۳۶۵) باعث میگردد موسیقی متن فیلم اعتباری تازه بیابد. در دههی ۷۰ «حسین علیزاده» با ساختن موسیقی متن فیلم «گبه» (محسن مخملباف، ۱۳۷۴) موسیقی ملی را به فیلم الحاق میکند و زادبوم خویش را با نوای موسیقیاش به دنیا میشناساند اما آن چه در انتها باید از آن سخن گفت، ظهور آهنگسازانی است که نویدبخش اوجگیری ساخت موسیقی با ارزش و کیفیت جهانی در سینمای ایران هستند. «مهرداد پالیزبان» با ساخت موسیقی نامتعارف بر فیلم «نفس عمیق» (پرویز شهبازی، ۱۳۸۲) از این دسته است. استفاده از ساز دودوک در سینما بیشتر الهامبخش غم و حرمان است اما استفادهی هشیارانهی آهنگساز از این ساز بر تصاویر هم ریتمی مفرح دارد و هم حالتی حزنانگیز را القا میکند. این دوگانگی و حسآمیزی شاخصهی آثار هنرمندان بزرگی همچون «برنارد هرمن» است؛ به یاد آورید موسیقی متن فیلم «راننده تاکسی» (مارتین اسکورسیزی، ۱۹۷۶) را که دارای خاصیتی اینچنینی است.
برای لذت بردن از موسیقی متن این فیلمها، که امروزه به سهولت و با کیفیت عالی در دسترس است، دوباره به تماشای آنها بنشینید.
امین علیکُردی
منبع : سوره مهر
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل غزه مجلس شورای اسلامی دولت نیکا شاکرمی معلمان رهبر انقلاب دولت سیزدهم مجلس بابک زنجانی شهید مطهری
آتش سوزی پلیس تهران قوه قضاییه پلیس راهور هلال احمر سیل شهرداری تهران آموزش و پرورش فضای مجازی سلامت سازمان هواشناسی
قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو خودرو دلار بانک مرکزی ایران خودرو حقوق بازنشستگان سایپا کارگران تورم
سریال نمایشگاه کتاب جواد عزتی تلویزیون عفاف و حجاب کتاب مسعود اسکویی سینما رضا عطاران سینمای ایران دفاع مقدس فیلم
مکزیک
رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا جنگ غزه حماس نوار غزه چین انگلیس اوکراین ترکیه یمن افغانستان
استقلال پرسپولیس فوتبال سپاهان علی خطیر لیگ برتر لیگ برتر ایران تراکتور لیگ قهرمانان اروپا رئال مادرید باشگاه استقلال بایرن مونیخ
هوش مصنوعی هواپیما تبلیغات تلفن همراه اپل گوگل همراه اول مدیران خودرو ناسا عیسی زارع پور وزیر ارتباطات
کبد چرب فشار خون بیمه کاهش وزن بیماری قلبی دیابت مسمومیت داروخانه