پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا
شهروند کیست؟
در اندیشه روسو، حرکت انسان از وضع طبیعی به سمت جامعه ، چیزی بیش از یک قرارداد اجتماعی است و نوعی ارتقا و تعالی انسان است.
طبق نظر روسو، وقتی قرارداد می بندیم ، هم ماهیت ما دگرگون می شود و هم شخصیت ما و از خود طبیعی ما یک عامل جمعی ساخته می شود. در این صورت انسان دارای یک احساس جدید اجتماعی و تعهدی می شود که آن را اراده کلی می نامند. از نظر او، اراده کلی تصمیمی است که مجمع حاکمیت متشکل از همه شهروندان باید بگیرد، بنابراین اراده کلی در ساده ترین سطح خود چیزی است که با موجودیت هر هیات جمعی برابر است.
به زعم روسو، اگر اراده کلی از میان برود، جامعه از هستی ساقط می شود. به همین علت ، مردم باید با اراده کلی همگام و موافق باشند. اراده کلی صرفا تجمع امیال خودخواهانه یا یک قدرت بیرونی نیست. اراده کلی در واقع چیزی است که هر فرد شهروند نیاز دارد تا با آن احساس معنا کند. در این حالت ، شهروند با تبعیت از خود، گویی از حاکمیت تبعیت می کند.
به زعم روسو، موفقیت قرارداد اجتماعی بستگی به افکار عمومی و اخلاق شهروندان دارد؛ یعنی باید همواره انگیزه ای برای فضیلت سیاسی وجود داشته باشد. در اندیشه روسو، قانون اخلاقی از وحدت و همبستگی ضروری میان اراده فرد و اراده کلی نشات می گیرد. وقتی فرد به آزادی عقلانی دست می یابد، اراده کلی نیز تحقق می پذیرد.
شهروند کسی است که چنین نباشد. فردی که بی تفاوت و بی احساس است ، در واقع شهروند نیست.
اراده جزیی ماهیتا در پی ترجیحات و امتیازات است ، حال آن که اراده کلی به برابری گرایش دارد.در اندیشه روسو اراده جزیی و اراده کلی هیچ نقطه مشترک و توافق آمیزی با یکدیگر ندارند.
اراده جزیی ، اراده بشر به عنوان یک موجود طبیعی است که برای جامعه خطرناک است ، زیرا فرد را دچار گمراهی میان وجود خود به عنوان یک موجود طبیعی آزاد و موجودی به تمام معنا انسانی می کند که دارای آزادی اخلاقی است. پیروی از اراده کلی ، برابر با نفی وجود مطلق و مستقل شخص دیگر و مشارکت در شکل گیری مستمر اراده کلی است.
برای آن که فرد طبیعی به شهروند تبدیل شود، باید انسان قبلی در هر فرد کشته شود. نه فقط عادت هایی که در جامعه ای فاسد شده کسب شده ، بلکه هرگونه احساسات فردی باید نابود شود.روسو برای اراده عمومی خصوصیات زیر را قائل است : اطاعت از قانون و عدم اطاعت از هیچ کس ، آزاد بودن به همان اندازه ای که قبل از قرارداد آزاد بوده ایم ؛ البته اراده عمومی مساوی مجموع اراده های همه نیست ؛ اما از حیث هیات سیاسی ایجاد شده توسط قرارداد، تمام ویژگی های اراده فردی را دارد: غیرقابل واگذاری ، آزاد و جدایی ناپذیر و قائم به خود است. بنابراین هیچ گونه نماینده و واسطه ای میان آن و اراده های خصوصی که اراده عمومی از آنها برخاسته است ، قابل تصور نیست.
منبع : روزنامه جامجم
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران اسرائیل دولت روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس شورای اسلامی مجلس دولت سیزدهم خلیج فارس حجاب شهید مطهری
تهران سلامت شهرداری تهران هواشناسی سیل پلیس قوه قضاییه آموزش و پرورش بارش باران سازمان هواشناسی دستگیری وزارت بهداشت
بانک مرکزی خودرو بازار خودرو قیمت دلار قیمت خودرو ایران خودرو قیمت طلا دلار سایپا تورم کارگران حقوق بازنشستگان
فضای مجازی مسعود اسکویی تلویزیون رضا عطاران سریال سینمای ایران سینما دفاع مقدس فیلم تئاتر
دانشگاه علوم پزشکی مکزیک
غزه رژیم صهیونیستی جنگ غزه فلسطین آمریکا چین روسیه نوار غزه حماس ترکیه عربستان اوکراین
فوتبال استقلال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال لیگ قهرمانان اروپا لیگ برتر ایران رئال مادرید بایرن مونیخ لیگ برتر باشگاه پرسپولیس لیگ برتر فوتبال ایران
اینستاگرام همراه اول دبی اپل ناسا وزیر ارتباطات تبلیغات گوگل پهپاد
کبد چرب کاهش وزن دیابت قهوه فشار خون داروخانه