منچستر، ناتوان در اولدترافورد/میلان ساده و قدرتمند

دو ماه پیش و زمانی كه در قرعه كشی مرحله یك هشتم نام میلان به عنوان حریف یونایتد از سبد بیرون آمد كاملاً روشن بود كه منچستر حریف این تیم ایتالیایی نخواهد شد. میلان تیمی است كه از نظر استحكام و توانایی های تاكتیكی بهترین تیم اروپا به حساب می آید. شاید برخی شكست خرد كننده چهار بر صفر میلان مقابل دپورتیوو در فصل گذشته را به عنوان دلیلی برای مخالفت با قدرت این تیم ذكركنند اما به طور حتم تكیه كردن به آن نتیجه یك دیوانگی محض خواهد بود. شاید میلان زرق و برق عذاب آور و سرسام آور رئال و یا ضرباهنگ تهاجمی آرسنال را نداشته باشد، اما بسیار راحت و ساده بازی می كند و مهم تر اینكه میلانی ها تصاحب و در اختیار داشتن توپ را در میدان به زیبایی انجام می دهند. هیچ تیمی تا به حال نتوانسته بود در مقابل منچستر و آن هم در اولدترافورد به این زیبایی و تسلط توپ را به گردش درآورد. با این كه طبق آمار ارائه شده درصد مالكیت توپ توسط منچستر برتری ناچیزی بر میلان داشت اما كاملاً مشخص بود كه ایتالیایی ها مسلط تر و با آرامش بیشتری توپ را به گردش درمی آورند. در این مورد به بازیكن خاصی در جمع میلانی ها نمی توان اشاره كرد. تمام بازیكنان این تیم این كار را به خوبی انجام می دادند. حتی هافبك تنومند و قلدری چون رینو گاتوزو كه شاید نسبت به دیگر بازیكنان میلانی توانایی تكنیكی كمتری داشته باشد هم تسلط خود را بر توپ به خوبی نشان می داد. اوج قدرت میلان در بازی با منچستر همین خط میانی شان بود كه با استفاده از خلاقیت و هوش ستارگانی مثل پیرلو، كاكا، سیدورف و روی كاستا توپ را در هر جای زمین كه می خواستند به گردش درمی آوردند و این هافبك ها نیروی حركتی و شور و شوق فوق العاده ای به بازی میلان می بخشیدند. شاید بزرگ نمایی باشد اگر بگوئیم میلان با بازی خود منچستر را ویران كرد اما واقعیت این است كه مهارت و توانایی های غیر قابل انكار میلان، منچستر را تا حد مرگ عذاب داد. در بین بازیكنان منچستر شاید رایان گیگز تنها بازیكنی بود كه انتظار چنین چیزی را از میلانی ها داشت. او قبل از بازی به تجربه منچستر در بازی مقابل یوونتوس، رئال مادرید، بارسلونا و بایرن مونیخ اشاره كرده بود اما این هشدار را داد كه میلان با تمام این تیم ها تفاوت دارد. در این تیم حتی بازیكنی مثل كافو با سی و چهار سال سن آنچنان سرحال است كه در تمام طول بازی مثل یك قطار سریع السیر در سمت راست میلان در حال رفت و برگشت است. البته پیش از آغاز بازی و در تركیب یازده نفره میلان نام كافو دیده نمی شد و قرار بود كه جای او یاپ استام بازی كند. اما در آخرین لحظات و در حین گرم كردن بازیكنان برای بازی استام مصدوم شد و این مدافع- هافبك قدرتمند و خستگی ناپذیر برزیلی جای او را گرفت. یكی دیگر از عوامل موفقیت میلان انعطاف پذیری تاكتیكی این تیم بود. بازیكنان مستعد و خلاق میلان به بهترین شكل این توانایی ها را در میدان به نمایش می گذاشتند. به طور حتم آنچلوتی شكایتی از نتیجه بازی ندارد. كارلتو قصد داشت در این بازی از سیستم ۲-۴-۴ استفاده كند. با این روش كه از هافبك هایی استفاده كند كه به صورت لوزی (الماس)، در زمین قرار بگیرند.در این روش پیرلو كلیدی ترین نقش را با استفاده از قدرت بازی خوانی و ارسال پاس های عمقی و دقیق خود به عهده دارد. اما مصدومیت شوچنكو برنامه های آنچلوتی را تغییر داد. او مجبور شد تا سیستم ۱-۲-۳-۴ یا درخت كریسمس را انتخاب كند. سیستمی كه در بازی های خارج از خانه میلان كارایی بسیار بالایی دارد. در این روش و هنگامی كه منچستر به دروازه میلان حمله می كرد حمایت بیشتری از چهار مدافع تیم صورت می گرفت و در عین حال زمانی كه میلان هجوم می برد كاكا و روی كاستا به كرسپو، تك مهاجم تیم اضافه می شدند.مهاجم آرژانتینی میلان كه جانشین شوچنكو شده بود اجازه نداد تا میلان غیبت فوق ستاره خود را احساس كند.كرسپو تك گل بسیار ارزشمند میلان را با فرصت طلبی و استفاده از اشتباه روی كارول دروازه بان منچستر به ثمر رساند. فرگوسن دیگر باید به این نتیجه رسیده باشد كه مهمترین كاری كه باید در فصل تابستان انجام دهد آوردن یك دروازه بان مطمئن به اولدترافورد است. گاف ها و اشتباهات مضحك دروازه بانان این تیم به یك امر بسیار عادی و پیش پا افتاده تبدیل شده است. منچستر مقابل میلان بسیار ناامید كننده بازی كرد. البته اگر دو فرصت این تیم كه در نیمه اول توسط پل اسكولز و كوئینتین فورچون به هدر رفت وارد دروازه می شد نتیجه دیگری رقم می خورد. اسكولز برای بازكردن دروازه میلان فرصت بسیار خوبی را از دست داد اما توپی را كه فورچون به سمت دروازه میلان روانه كرد در حالتی نامتعادل زده شد، شاید اگر فن نیستلروی در این موقعیت قرار می گرفت نتیجه دیگری به دست می آمد. فرگوسن شاید به درستی فن نیستلروی را روی نیمكت نشاند و در سی دقیقه پایانی بازی از او استفاده كرد. فن نیستلروی به تازگی از بند مصدومیت رها شده بود و آمادگی كامل برای حضور در یك چنین میدانی نداشت اما اشتباه فرگوسن در اینجاست كه برای مهاجم گلزن هلندی خود جانشین مناسبی ندارد و این تیم برای بازی برگشت در ورزشگاه سن سیرو تمام امید خود را به فن نیستلروی بسته است. فرگوسن امیدوار است كه نتیجه سال ۹۹ در مقابل یووه را باز هم تكرار كند. در آن سال یوونتوس در بازی رفت در اولدترافورد منچستر را یك بر یك متوقف كرد اما در بازی برگشت و با این كه دو بر صفر جلو افتاد بازی را سه بر دو به یونایتد باخت تا منچستر به فینال برسد. در آن سال هم آنچلوتی مربی یوونتوس بود. با این حال این میلان به هیچ وجه یوونتوس سال ۹۹ نیست. آنچلوتی نیز هنوز هیچ چیز را تمام شده نمی داند. او می خواهد در سن سیرو هم فرگوسن را زمین گیر كند. با پیروزی یك بر صفر در اولدترافورد میلانی ها برتری محسوسی نسبت به حریف خود دارند. اما هنوز هیچ چیز تمام نشده، نود دقیقه دیگر از این جنگ ستارگان باقی مانده است.

منبع : باشگاه اندیشه