سال‌هاست که صدای رپ در ایران، میان زیرزمین و صحنه معلق مانده است؛ از سالن‌های تئاتر و پلتفرم‌های وی‌اودی تا ویدیوهای صداوسیما، رپرها آرام‌آرام وارد میدان رسمی شده‌اند، اما همچنان پشت درِ بسته‌ کنسرت‌های مجاز ایستاده‌اند. سیاست دوگانه وزارت ارشاد، این ژانر پرمخاطب را به نقطه‌ای از تناقض رسانده که دیگر …

شاکی پرونده می‌گوید پزشکی قانونی دو بار موضوع تجاوز را تایید کرده و مستنداتش موجود است.

این روزها الناز شاکردوست با فیلم «کج‌پیله» هاتف علیمردانی در نقش یک مرد روی پرده سینماهاست؛ نقشی که در کارنامه کاری‌اش متفاوت است و قطعا برای پذیرش این نقش خودش را وارد چالش کرده است.

فیلم سینمایی «پیرپسر» ساخته اکتای براهنی در ماه‌های اخیر حاشیه‌های فراوانی را از سر گذراند. سال گذشته بعد از اکران تک سانس این اثر در جشنواره فیلم فجر، موجی از واکنش‌های مثبت در میان منتقدان و اهالی رسانه شکل گرفت و باعث شد سرانجام بعد از چند سال این فیلم راهی چرخه اکران شود.

گفت‌و‌گو‌های اینترنتی در یوتیوب به میدان خودنمایی و وایرال شدن به‌هرقیمت تبدیل شده‌اند؛ از حرف‌های طبقاتی فریبا نادری تا جدال علی ضیاء با رضا پیشرو، نشان می‌دهد بسیاری از مجریان امروز، مسئولیت رسانه را فراموش کرده‌اند.

«یک بازیگر مشهور به جرم تجاوز بازداشت شد»، خبری که روز سه‌شنبه به تیتر یک فضای مجازی و خبرگزاری‌های رسمی تبدیل شده بود، اما این فقط یک اتفاق فردی نبود، بلکه تصویر زنده‌ای از یک زخم قدیمی و دیرپاست؛ این زخم قدیمی سال‌ها در سکوت و انکار، در پشت پرده‌های سینما و در تاریکی قدرت پنهان شده بود.

تلویزیون ایران در تلاش برای بازسازی رابطه خود با مخاطب، به نقطه‌ای رسیده است که گاه مرز میان خلاقیت و بی‌قاعدگی در رفتار برخی مجریانش محو می‌شود. علی درستکار،

زن‌پوشی مردان هیچ‌گاه تهدیدی برای نظم موجود جنسیتی نبوده است اما مردپوشی زنان این نظم را تهدید می‌کند.

آنچه حیرت برانگیز است، بسیاری افراد عکس‌ها و یا ویدئوهایی از خودشان همراه با پژمان جمشیدی دارند، آن را منتشر کرده و بعد چند جمله در حمایت از او می‌نویسند!

نسل Z محتوای تلویزیونی و سینمایی خود را از طریق ویدئوهای کوتاه در شبکه‌های اجتماعی کشف می‌کنند و روزانه بیش از سه ساعت را در پلتفرم‌هایی مانند تیک‌تاک، یوتیوب و اینستاگرام می‌گذرانند.

صدور پروانه ساخت به جای حمایت، اغلب به مانع بوروکراتیک تبدیل شده است؛ مجوزی که صدور آن زمان‌بر، غیرشفاف و گاه سلیقه‌ای است، اما تنها اهرم حمایت از فیلم برای دریافت پروانه نمایش هم هست، آیا حذف آن سودمند است یا ...

رئیس سازمان صداوسیما گفت: بر اساس ماده ۷۷ برنامه هفتم اگر بخواهیم همه تکالیف صداوسیما را انجام بدهیم بودجه صداوسیما کفاف تولیدات را نمی‌دهد. نرخ دقیقه ای سریال سازی مشخص است و باید میزان کسری بودجه را محاسبه کنیم.

یک ناظر نشریات در چاپخانه‌ای در تهران می‌گوید: وضعیت روزنامه‌ها در تهران به حدی بحرانی شده که بعضی از ناشران برای سودآوری، تعداد تیراژ واقعی روزنامه را به‌شدت دستکاری می‌کنند.

۳۱ حلقه فیلم از دوران قاجار در مجموعه میراث جهانی کاخ گلستان شناسایی شد؛ آثاری که احتمال می‌رود بخشی از نخستین تصاویر ضبط‌ شده در تاریخ ایران و حتی سرآغاز سینمای ایرانی باشد.

تبلیغات در پلتفرم‌های نمایش خانگی از تیزرهای ابتدایی فراتر رفته و به بخشی از خود محتوا تبدیل شده‌اند؛ با توجه به هزینه‌های تولید و رقابت شدید، این تبلیغات نقش کلیدی در تأمین درآمد و مدل اقتصادی پلتفرم‌ها ایفا می‌کنند.

آرمان امروز : نصرالله معین نجف‌آبادی، معروف به معین، یکی از برجسته‌ترین خوانندگان موسیقی پاپ ایران است که فعالیت هنری خود را از رادیو آغاز کرد. صدای گرم و گیرای او از همان ابتدا توجه همگان را جلب کرد. او بین سال‌های ۱۳۴۹ تا ۱۳۵۷ در رادیو اصفهان و هتل عباسی این شهر به اجرای [ ]

برنامه «زن روز» با حضور مهناز افشار و تمرکز بر مد، زیبایی و توانمندسازی زنان، در ظاهر تلاشی برای ارائه چهره‌ای مدرن از زن معاصر ایرانی است؛ اما پشت پرده آن، سازوکاری اقتصادی با محوریت جذب مخاطب و درآمد از بازدیدها نهفته است.

فیلم «مست عشق» ساخته حسن فتحی که در آن شهاب حسینی و پارسا پیروزفر در نقش شمس و مولانا ایفای‌نقش می‌کنند، سال پیش در ایران اکران شد. این فیلم بیش از دو میلیون مخاطب داشت، حدود ۱۲۰ میلیارد تومان فروخت و پرفروش‌ترین فیلم غیرکمدی سال شد.

به گزارش صبا، پیکر زنده‌یاد ناصر تقوایی صبح امروز (۲۴ مهرماه) در تابوتی ساده به خانه سینما منتقل شد و حدود ساعت ۱۰ صبح در میان تشویق ممتد حاضران مورد استقبال قرار گرفت. در آغاز مراسم، همایون اسعدیان، مدیرعامل خانه سینما، با صدایی گرفته و اندوهگین، تقوایی را نماد «شرافت و صداقت» در سینمای ایران

سعید مظفری دوبلور کلینت ایستوود درگذشت

۲۲ مهر برای سینمای ایران تنها یک تاریخ نیست؛ روزی‌ است که با مرگ داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی، دو چهره‌ تاثیرگذار سینمای اجتماعی، زنگ خطری برای خاموشی حافظه‌ تاریخی و افول اندیشه‌ در قاب تصویر به صدا درآمد.

محمود دولت‌آبادی ناصر تقوایی را کارگردان دانا و موفقی می‌خواند و به دوره‌ای که از آن سربرآوردند اشاره کرده و می‌گوید: ما داریم تمام می‌شویم و حیف شد که شرایط اجازه نداد آدم‌هایی که در این دوره پدید آمده بودند با یکدیگر کار کنند.

ناصر تقوایی، از بزرگ‌مردان بی‌بدیل هنر هفتم، نامش چنان با سینما عجین شده که تصور دنیایی بدون حضور او در قاب تصویر دشوار است. اما اگر لحظه‌ای تأمل کنیم و به کنجکاوی خود فرصت دهیم، به جهانی می‌رسیم که شاید به وسعت سینمای او نباشد، اما به عمق و وسعت روح هنرمندانه‌اش حرف‌های فراوانی برای گفتن دارد.

تجربه شکست پلتفرم‌هایی مانند «استارنت» بار دیگر نشان داد صرف داشتن سرمایه نمی‌تواند تضمینی برای موفقیت در عرصه نمایش خانگی باشد. پلتفرم رسانه‌ای برخلاف بسیاری از کسب‌وکارهای اقتصادی، تنها با تزریق بودجه و تبلیغات پیش‌نمی‌رود. این حوزه نیازمند ترکیبی از دانش رسانه، شناخت مخاطب، تجربه تولید و برنامه‌ریزی …