معرفی بازی Splinter Cell

سومین قسمت بازی Splinter Cell باز هم ماجراجویی‌های مامور مخفی "سام فیشر" (Sam Fisher) را دنبال می‌کند که ماموریت دارد زمانی که وضعیت سیاسی ایالات متحده در نقاط مختلف جهان به خطر می‌افتد برای درست کردن کارها وارد عمل شود.
تئوری آشوب (Chaos Theary) یک سیستم بازی چند نفره Online جدید دارد که در آن مامورین مخفی با شورشی‌ها به مبارزه برمی‌خیزند و حتی می‌شود این بخش از بازی را به طور کلی یک بازی جدید در دل بازی اصلی به شمار آورد
بازی نقاط قوت زیادی دارد که مخصوصا به طرفداران نسخه‌های قبلی Splinter Cell آزادی عمل بسیاری می‌دهد. برخی از طراحی‌ها ناامیدکننده و دست‌نخورده باقی مانده که برای کهنه‌کاران Splinter Cell کاملا آشنا به نظر می‌رسند ولی با این وجود Splinter Cell: Chaos Theory بهترین بازی در مجموعه Splinter Cell و یکی از بهترین‌ها در سبک اکشن و ماجراجویانه محسوب می‌شود.
با وجود اینکه بازی چند جانبه رقابتی و همچنین بازی مبارزه‌ای چندجانبه از جذابیت‌های مهم بازی به حساب می‌آید ولی حالت تک‌نفره همچنان مانند دو نسخه قبلی نقطه عطف بازی است. این بار هم در Chaos Theory شاهد یک‌سری مرحله‌های پی‌در‌پی هستیم اما بزرگ‌تر، با پایانی باز و آزادی عمل و هیجان بیش‌تر. بازی در آینده نزدیک اتفاق می‌افتد، در حالی که جنگ اطلاعاتی شدیدی میان ایالات متحده، کره شمالی و ژاپن شکل گرفته، سام فیشر احضار می‌شود تا به نقاط حساس جهان برود و حقیقت را به دست بیاورد و در واقع هرگونه خطری را از پیش‌پای مصالح کشورش بردارد. فیشر را از زاویه سوم شخص هدایت می‌کنید و همراه او باید به محل اختفای دشمن نفوذ کنید و دشمنان را نابود سازید.
با وجود اینکه Splinter Cell همواره نام خالق خود تام کلنسی (Tom Clancy) را با خود یدک کشیده، اما در واقع جذابیت‌های اصلی ایده‌های تام کلنسی را نداشته است.
در Chaos Theory هم همین‌گونه است. هیجان‌انگیزترین بخش بازی در واقع خود بازی است؛ زمانی که در حال بازی‌کردن هستید و صدای صحبت‌کردن سام و فرماندهان و دستیارانش را مرتب می‌شنوید. مایکل آیرون ساید (Michael Ironside) با شوخ‌طبعی و لحن خاص خود فضای بازی را از یک ماموریت خشن و جدی درمی‌آورد و گاه‌به گاه به آن طراوت و شادابی می‌بخشد.
سام فیشر این بار مرگبا‌رتر و خطرناک‌تر از همیشه است. برخلاف نسخه‌های قبلی که فیشر از چاقوی جنگی خود فقط برای تهدید دشمن استفاده می‌کرد، در Chaos Theory می‌تواند به راحتی دشمن را در یک چشم به هم زدن بیهوش کند، با ضربه‌های زانوی مرگبار خود دشمن را فلج کند و البته با چاقوی جنگی آنان را سریع و بی‌سروصدا به قتل برساند. همچنین ضربه آرنج در نسخه قبلی با ضربه کف دست قدرتمند سام عوض شده که هم شدیدتر و هم سریع‌تر است.
یکی از دلایلی که کار راحت‌تری را در Chaos Theory نسبت به نسخه‌های قبلی در پیش دارید، این است که سام در مبارزات فیزیکی به طرز چشم‌گیری قوی شده و با یک ضربه می‌توانید بدون استفاده از اسلحه کار دشمنان را بسازید. فرق چندانی در نحوه کنترل Chaos Theory نسبت به Pandora Tomorrow وجود ندارد و بازی به همان شیوه قدیمی و با همان کلیدها هدایت می‌شود.
حرکات سام خیلی طبیعی و نرم به نظر می‌رسد و شاید جذاب‌ترین قسمت حرکات او زمانی است که پشت هدف ناآگاه خود به آرامی می‌خزد و خود را تا آنجا که می‌شود به هدف نزدیک می‌کند و در تاریکی او را از پا درمی‌آورد.
سام فیشر توانایی‌های حرکتی جدیدی را یاد گرفته است ولی به هر حال خیلی از این تکنیک‌های جدید را استفاده نخواهید کرد و به مرور زمان در می‌یابید که باید از همان حرکات دو نسخه اول بازی استفاده کنید. به طور مکرر چراغ‌ها را خاموش می‌کنید یا با تیر می‌شکنید، از لنزهای حرارتی یا مادون قرمز خود استفاده می‌کنید در حالی که دشمنان‌تان در تاریکی سرگردان هستند. همچنین به دفعات پشت هدفتان قرار می‌گیرید و با پیستول همراه به صدا خفه‌کن یا با اسلحه SC-۲OK که طراحی جدید و قابلیت‌های چندگانه‌ای دارد، هدفتان را با یک تیر در جمجمه می کشید. کارهای دیگری را هم برای موفقیت در مراحل باید انجام دهید که باز کردن قفل‌ها، هک‌کردن کامپیوترها، خزیدن در کانال‌های کولر و سوراخ‌های تنگ و باریک و مخفی ماندن از دید دوربین‌های مداربسته بخشی از آنها است.
فرقی که نبردهای Chaos Theory با نسخه قبلی پیدا کرده، این است که در Chaos Theory آزادی عمل بیش‌تری دارید و در فضایی بازی می‌کنید که پایانی باز دارد و مرحله را می‌توانید از راه‌های متنوع و مختلف پشت‌سر بگذارید.
Chaos Theory در کل امکانات انتخاب بیش‌تری را در اختیارتان قرار می‌دهد. مثلا هنگام برخورد با یک در قفل شده، مجبور نیستید که حتما کد در مورد نظر را داشته باشید تا بتوانید آن را باز کنید، بلکه می‌توانید آن را هک کنید یا راحت‌تر از همه قفل در را بشکنید.
تنوع در Chaos Theory لذت‌بخش است. پیستولی که در اختیار دارید حالت شلیک ثانویه دارد که می‌توانید به وسیله آن به طور موقت برق محیط را قطع کنید و به اندازه کافی حواس‌پرتی به وجود بیاورید، در حالی که در بسیاری از مراحل در نسخه‌های قبلی با به صدا درآوردن آژیر خطر، بازی را می‌باختید، در Chaos Theory دیگر به چنین مشکلی برنمی‌خورید و با بازی واقع‌گرایانه‌تری روبه‌رو می‌شوید و این بدان معناست که اگر صدای آژیر به گوشتان خورد دنیا به آخر نرسیده و فقط چند دقیقه‌ای دشمنانتان احساس خطر می‌کنند در حالی که آب از آب تکان نمی‌خورد.
مراحل دارای اهداف اختیاری نیز هستند که الزامی برای انجام آنها وجود ندارد و تکمیل کردن آنها فقط باعث افزایش درصد تکمیل بازی می‌شود. علاوه بر این برای هر مرحله توپخانه خاص خود را در اختیار دارید که براساس قابلیت‌های سلاح‌هایی که انتخاب می‌کنید می‌توانید مرحله را با سروصدا یا به آرامی و در نهایت سکوت به پایان ببرید. اما به طور کلی سلاح‌های پرسروصدا و سلاح‌های کم صدا تغییر چشمگیری را در روند بازی به‌وجود نمی‌آورند.
Chaos Theory دارای چند درجه سختی است که هم می‌توانید یک سفر لذت‌بخش را در آن تجربه کنید و هم دشمنان هوشمندی که بیش از آنچه فکرش را می‌کنید می‌توانند شما را غافلگیر کنند.
طراحی گرافیکی هیجان انگیز بازی و پرداخت فوق‌العاده به جزییات، Chaos Theory را به یکی از پرگرافیک‌ترین بازی‌های کامپیوتری تا به امروز تبدیل کرده است. از چراغ دریایی و اقیانوس زیبای کنار آن گرفته تا خیابان‌های سئول و چایخانه‌های چینی، همگی کاملا نزدیک به واقعیت طراحی شده‌اند.
همواره یک نقشه با خود به همراه دارید که به شما کمک می‌کند گم نشوید. طراحی مراحل به‌گونه‌ای صورت گرفته که نه راهتان را گم کنید و نه یک راه همواره و ساده را در مقابل خود خواهید داشت. دشمنانتان در Chaos Theory از هوش مصنوعی بالایی برخوردارند و حداقل نسبت به نسخه‌های قبلی باهوش‌تر شده‌اند. آنان به سرعت متوجه می‌شوند که برق یکی از اتاق‌ها رفته یا یکی از درها نیمه‌باز است و سپس به گشت و کنکاش می‌پردازند تا علت اتفاق را متوجه شوند و اگر در تاریکی قصد کنید آنها را با اسلحه بکشید و تیرتان خطا رود به سرعت خود را از تیررس شما در امان نگه می‌دارند و در گوشه‌ای مخفی می‌شوند و حتی ممکن است شروع به تیراندازی کنند و به شما آسیب برسانند در حالی که چشمشان جایی را نمی‌بیند. دشمنانتان در تعداد بالا خطرناک هستند ولی با این وجود هیچ یک از آنها قادر به تشخیص شما در تاریکی نیست.
بازی تک‌نفره اصلی حداقل ۱۰ ساعت زمان نیاز دارد تا به پایان برسد و پایانی دراماتیک و معماگونه دارد. هدف‌های اختیاری، حالت آزاد بازی و سطوح مختلف سختی، Chaos Theory را بارها و بارها قابل بازی‌کردن می‌کند و آن را خیلی جذاب‌تر از نسخه‌های قبلی جلوه می دهد. بخش بازی چندجانبه و گروهی نیز بسیار جذاب است. Chaos Theory این امکان را در اختیار شما می‌گذارد که به کمک هم‌تیمی‌تان حرکاتی را انجام دهید که در حالت تک‌نفره قادر به اجرای آنها نیستید. مثلا به دیواری بلند برمی‌خورید که چندین متر ارتفاع دارد، در این حالت می‌توانید برای هم‌تیمی‌تان قلاب بگیرید تا او از دیوار بالا رود و سپس به شما کمک کند تا راهتان را ادامه دهید. این حرکات ترکیبی چندنفره فوق‌العاده به نظر می‌رسند ولی متاسفانه در مکان‌های خاصی در بازی قابل اجرا هستند که آنها را با همه جذابیت‌شان محدود جلوه می‌دهد.
بازی چندجانبه درست مثل حالت تک‌نفره است، با این تفاوت که یک نفر دیگر شما را همراهی می‌کند. البته مشکلاتی نیز در حالت چندنفره وجود دارد. مثلا به دلایل نامشخصی هیچ نقشه‌ای برای این حالت بازی طراحی نشده است و یا اگر از هم‌تیمی‌تان جدا شوید و همدیگر را گم کنید هیچ راهی برای همراهی مجدد وجود ندارد، مگر اینکه به طور اتفاقی همدیگر را بیابید.
حالت چندنفره دیگری که در Chaos Theory قرار داده شده حالت "رقابت چهار جانبه" است.
در Pandora Tomorrow این حالت به صورت برخورد جاسوسان با آشوبگران و خرابکاران طراحی شده بود و در Chaos Theory هم جدا از برخی تغییرات در اصول اولیه بازی، "رقابت چهار جانبه" تغییر زیادی نکرده است. جا لب است که قبل از وصل شدن به اینترنت و ورود به سرور بازی، یک مرحله آموزش برای "رقابت چهار جانبه" طراحی شده تا به وسیله آن از نکات ریز و درشت این حالت اطلاع پیدا کنید و قبل از ورود به بازی Online و مبارزه با حریفان جهانی، آماده باشید. طراحی جاسوسان در این حالت مانند سام فیشر است اما هنگام بازی احساس متفاوتی به شما دست می‌دهد.مخصوصا زمانی که با حرکات منحصر به فردی مواجه می‌شوید که قبلا آنها را در دامنه حرکات فیشر شاهد نبودید. این در حالی است که آشوبگران از حالت اول شخص هدایت می‌شوند و نسبت به بازی‌های اول شخص دیگری که تا به حال شاهد آن بوده‌اید آهسته‌تر و البته پیچیده‌تر هستند.
جدا از نقشه‌های جدیدی که در بازی چندنفره در Chaos Theory قرار داده شده، تفاوت اصلی Chaos Theory و Pandora Tomorrow در داستان و اهدافی است که باید آنها را در حالت چندجانبه به انجام برسانید. در نقشه‌های گوناگون اهداف گوناگونی طراحی شده که جاسوسان باید این اهداف را عملی کنند در حالی که آشوبگران باید از موفقیت جاسوسان جلوگیری کنند و مانع تکمیل اهدافشان شوند. بازی چندجانبه قابلیت‌های جالب دیگری هم دارد. شخصیت‌ها این بار مسلح‌تر هستند و همچنین از ترفندهای متنوعی استفاده می‌کنند. همچنین حالت Deathmatch نیز در بازی طراحی شده که دیگر نباید فکرتان را درگیر هک‌کردن درهای الکترونیکی و از کار انداختن دوربین‌های مداربسته کنید، بلکه فقط باید بکشید.
بیش‌تر نقشه‌ها از فضای بزرگی برخوردارند در حالی‌که حداکثر بازیکنانی که می‌توانند در یک نقشه بازی کنند سه یا چهار نفر است و اگر نقشه‌ها را به خوبی نشناسید فقط وقت خود را تلف می‌کنید.
ظاهر جذاب Splinter Cell و سام فیشر با آن لباس سیاه و لنزهای روی سرش یکی از دلایل مهم موفقیت Splinter Cell محسوب می‌شود. با وجود اینکه سام و دشمنانش بیش‌تر به موجودات زنده پلاستیکی شبیه هستند، اما انیمیشن‌ها و گرافیک فوق‌العاده، جزییات گرافیکی و طراحی قوی و افکت‌های نورپردازی و سایه‌پردازی‌های خیره کننده بازی، Chaos Theory را منحصر به فرد کرده است.
با وجوداینکه صداگذاری‌ها می‌توانست بهتر طراحی و انتخاب شود اما در کل راضی‌کننده است. در نسخه‌های قبلی بازی شاهد ناهماهنگی‌هایی در صدای بازی بودیم. مثلا در لحظات حساس بازی بدون موسیقی زمینه بازی می‌کنید و اگر آژیر خطر را به صدا درآورید و دشمن را از حضورتان آگاه کنید آهنگی شروع به نواختن می‌کند که به جای هیجان‌انگیزکردن، استرس را به شما تزریق می‌کند و اعصابتان را خورد می‌کند. البته صدای طبیعی و جذاب شلیک گلوله و صداگذاری‌های شخصیت‌های معروف و استفاده از لهجه خوب انگلیسی از نقاط قوت صداگذاری محسوب می‌شود.
نسخه PC و Xbox بازی تفاوت چندانی با هم ندارند. در هر جایی از بازی می‌توانید بازی را ذخیره کنید. نسخه Xbox بازی دارای قابلیتی است که به دلیل استفاده از تلویزیون می‌توانید بازی دوجانبه را در حالت صفحه دو نیمه (Split Screen) بازی کنید که به خوبی از آب در آمده است. در نسخه PC می‌توانید به طور انتخابی صدا و زبان محلی دشمنان را بشنوید که البته این بخش به خوبی ساخته و پرداخته نشده است. زبان‌های خارجی زیرنویس نشده‌اند و اگر دشمنان را بازجویی کنید ناگهان انگلیسی صحبت می‌کنند که چندان قابل باور نیست که یک سرباز معمولی و محلی در حد یک استاد انگلیسی خوب حرف بزند. کنترل بازی در Xbox کمی ساده‌تر از نسخه PC است. همچنین بازی چندجانبه Online نیز در Xbox بهتر از PC است و سرور بازی شرکت Ubisoft در سرویس Xbox Live قوی‌تر از PC آن طراحی شده و طرفداران و کاربران بیش‌تری دارد.
▪ Chaos Theory : Splinter Cell یکی از بهترین بازی‌های Stealth-Action تا به امروز است و اگر به بازی‌های خرابکاران پیشرفته و مدرن علاقه دارید Splinter Cell بهترین انتخاب خواهد بود.
▪ نقاط قوت: نماهای فوق‌العاده به ویژه نورپردازی و سایه پردازی‌های محیط، پایان باز و پیشرفته حالت تک‌نفره، حالت بازی چندجانبه پیشرفته، قابلیت‌های جدید بازی چندجانبه.
▪ نقاط ضعف: حالت تک‌نفره و اصلی بازی نسبت به نسخه قبلی دارای تغییراتی است اما به طور کلی یکسان و مشابه طراحی شده است، بازی چند جانبه برای بازیکنان تازه وارد پیچیده است و ممکن است در نقشه‌های بزرگ بازی گم شوند.
ـ CPU: ۱.۴GHz
ـ RAM: ۲۵۶MB
ـ VGA: ۶۴MB
ـ HardDisk: ۴GB
ـ سازنده: Ubisoft
ـ ناشر: Ubisoft
ـ تاریخ انتشار: ۲۸ مارس ۲۰۰۵
ـ ژانر: Modern Action Adventure

نویسنده : علی ارسلان شهلا

منبع : مرکز توسعه و تبادل دانش فناوری اطلاعات