هیچ مدالی ارزش به خطر افتادن سلامتی یک کودک را ندارد!

دکتر هروه ذکریان که کمربند مشکی کاراته دارد، برای ما از برخی ضربه‌های خطرناک در ورزش‌های رزمی می‌گوید. خودش هم مربی است (دان سه کاراته دارد) و هم پزشک.
پزشک تیم تکواندو و عضو کمیسیون پزشکی فدراسیون کاراته فرانسه است. به لطف تجربیات خوبی که دارد، پاسکال ژانتیل زیرنظر او و مراقبت‌هایش دو مدال المپیک را بر گردن آویخت. دکتر ذکریان امروز برای ما در قالب چند سئوال و جواب، در مورد آماتورهای ورزش‌های مبارزه‌ای می‌گوید.
▪ چه سنی را برای پرداختن به ورزش‌های رزمی پیشنهاد می‌کنید؟
ـ این مثل خواندن کتاب‌های تن‌تن می‌ماند! (تن‌تن، قهرمان کتاب‌های کودکان و کارتون‌های تلویزیونی است ـ مترجم) به نظر من از هفت تا ۷۷ سالگی سن مناسبی است. بعضی از رشته‌های رزمی در سنین کم می‌توانند مورد استفاده باشند و بعد با بالا رفتن سن، مهارت‌ها نیز افزایش پیدا می‌کنند. به نظرم بهتر است تکنیک‌ها در طول زمان و با افزایش سن، پیشرفت داشته باشند. مثلاً کاتاهای بیشتر را در مدت طولانی‌تر باید یاد گرفت.
▪ آیا تمرینات رزمی برای کودکان و نوجوانان خطر هم دارد؟
ـ در تمرینات در کلاس، خطر کمی وجود دارد. در ضمن پدرها و مادرها نیز باید مانند مربیان به توصیه‌های پزشکی در مورد صدمات و ضربات توجه داشته باشند. هیچ مدالی ارزش به خطر افتادن سلامتی یک کودک را ندارد!
▪ در مورد ورزش بانوان برای ما بگوئید.
ـ در مورد ورزش‌های مبارزه‌ای انفجاری در مراحل بالا می‌توانیم از میریام پاورل، لورانس فیشه، والری هنین، میریام لاماری و آنی سوفی ماتینین نام ببریم که نماد و ورزشکارانی حرفه‌ای تمام عیارند. البته نه با شدت حرکات انفجاری مردان. در ورزش‌های مبارزه‌ای خانم‌ها، استفاده از محافظ‌ها بسیار مهم است.
▪ شما عموماً روش‌های محتاطانه‌ای هم پیشنهاد می‌کنید؟
ـ بله، اواخر سپتامبر گذشته یک همایش خوب در همین زمینه بود. تجربیات خوب کسانی را می‌شنیدیم که عمرشان را در همین مسیر ورزشی صرف کرده‌اند. برآوردی کردیم از روش‌هائی که تا حدممکن از صدمات تاندون‌ها، عضلات و احیاناً حملات قلبی جلوگیری کنند. حتی برای کسانی که تا به حال ورزش نکرده‌اند، با توصیه‌های پزشکی مناسب، کمکشان کردیم.
▪ عموماً نقش پزشک در این ورزش‌ها پررنگ است..
ـ در هنرهای رزمی، بدون توجه به این‌که قوی باشی یا ضعیف، برخی روش‌های کاربردی و مؤثر را می‌توانی از قدیمی‌ها یاد بگیری که این در دیگر ورزش‌ها موجود نیست. اما مطمئناً نقش پزشک نیز بسیار مؤثر است. برای حمایت از ورزشکار مصدوم، برای نظر دادن این‌که ورزشکار قادر به ادامه دادن هست یا خیر، برای حفظ سلامت روحی و جسمی آنان و ...
▪ در مجموع، مهم‌ترین اصول آسیب‌شناسی در ورزش‌های مبارزه‌ای کدامند؟
ـ می‌دانیم که نقطه ضربه یا هدف روی دشمن (صورت، شکم، دست و پا، پشت) هستند که با دست و پا نواخته می‌شوند. احتمال شکستگی، پیچ‌خوردگی، دررفتگی، کبودی و ... هست. خوشبختانه، تحولات روحی مناسب و پیشگیری در برنامه‌های ورزش ـ سلامت تا حد زیادی آسیب‌دیدگی‌ها را کمتر کرده است. نوع دیگر آسیب‌دیدگی‌ها برمی‌گردد به ژست‌های حرکتی که در طول مدت زمانی طولانی و به علت تمرینات پیوسته و تکراری پیش می‌آید مانند آرتروز، ترک‌ خوردگی‌ها و جوش خوردن‌های خودبه‌خودی و خستگی‌های عضلانی.
▪ و نتیجه‌گیری؟
ـ به‌غیر از حفظ سلامتی، هنرهای رزمی نقش‌های دیگری هم دارند و آن این است که روحیه ورزشکار را می‌سازند و سلامت جسمی و روحی او را تضمین می‌کنند، نه فقط روی تاتامی بلکه همه‌جا و برای همه وقت!

منبع : مجله‌رزم‌آور