جمعه, ۱۶ آذر, ۱۴۰۳ / 6 December, 2024
مجله ویستا

برونشیولیت‌


برونشیولیت‌
برونشیولیت‌ عبارت‌ است‌ از التهاب‌ برونشیول‌ها (کوچکترین‌ شاخه‌های‌ درخت‌ تنفسی‌). برونشیول‌ها هوا را از لوله‌های‌ نایژه‌ای‌ به‌ کیسه‌های‌ هوایی‌ میکروسکپی‌ در ریه‌ها انتقال‌ می‌دهند. تبادل‌ اکسیژن‌ با خون‌ در کیسه‌های‌ هوایی‌ انجام‌ می‌گیرد. برونشیولیت‌ عمدتاً در شیرخواران‌ و خردسالان‌ رخ‌ می‌دهد. توجه‌ داشته‌ باشید که‌ برونشیولیت‌ ممکن‌ است‌ با استنشاق‌ اجسام‌ خارجی‌ به‌ درون‌ ریه‌ اشتباه‌ گرفته‌ شود.
● علایم‌ شایع‌
▪ بروز مشکل‌ ناگهانی‌ در تنفس‌. البته‌ معمولاً قبل‌ از آن‌ یک‌ سرماخوردگی‌ و سرفه‌ خفیف‌ وجود داشته‌ است‌. خصوصیات‌ مشکل‌ ناگهانی‌ تنفسی‌ عبارتند از:
الف) خس‌ خس‌ سینه‌
ب) تنفس‌ تند و سطحی‌ (۸۰-۶۰ بار در دقیقه‌)
ج) به‌ درون‌ کشیده‌ شدن‌ فضاهای‌ بین‌ دنده‌ای‌ و نیز شکم‌ (حرکات‌ الاکلنگی‌)
د) تب‌ (گاهی‌)
و) کم‌ آبی‌ بدن‌
هـ) آبی‌ شدن‌ پوست‌ یا ناخن‌ها (در موارد شدید)
● علل‌
▪ عفونت‌ ویروسی‌، معمولاً با ویروسی‌ تحت‌ عنوان‌ ویروس‌ سنسیشیال‌ تنفسی‌
▪ بعضی‌ از خردسالان‌ پس‌ از هر سرماخوردگی‌ دچار برونشیولیت‌ می‌شوند.
▪ برونشیولیت‌ مسری‌ است‌ و اغلب‌ همه‌گیر می‌شود.
● عوامل‌ افزایش‌ دهنده‌ خطر
▪ وجود یک‌ بیماری‌ که‌ مقاومت‌ را پایین‌ آورده‌ باشد، به‌ خصوص‌ عفونت‌ تنفسی‌
▪ سابقه‌ خانوادگی‌ آلرژی‌
▪ محیط‌ مهد کودک‌
▪ مواجه‌ با یک‌ فرد بیمار
● پیشگیری‌
▪ از دستگاه‌ بخور در اتاق‌ کودک‌ استفاده‌ نمایید. در مورد کودک‌ مستعد به‌ برونشیولیت‌، هر شب‌ از دستگاه‌ بخور به‌ هنگام‌ عفونت‌ تنفسی‌ و پس‌ از آن‌ استفاده‌ نمایید.
▪ دقت‌ کنید که‌ کودک‌ در چه‌ شرایطی‌ مستعد بروز برونشیولیت‌ است‌. مثلاً اگر بازی‌ در هوای‌ خنک‌ شب‌هنگام‌ باعث‌ حمله‌ کودک‌ می‌شود، از آن‌ اجتناب‌ کنید.
▪ مواجهه‌ کودک‌ را با جمع‌ کمتر کنید، به‌ خصوص‌ جمع‌ بچه‌های‌ دیگر، تا به‌ این‌ ترتیب‌ احتمال‌ سرماخوردگی‌ و بروز برونشیولیت‌ کمتر شود.
● عواقب‌ مورد انتظار
با درمان‌ معمولاً در عرض‌ ۷ روز خوب‌ می‌شود. نتایج‌ بعضی‌ از مطالعات‌ نشاندهنده‌ این‌ است‌ که‌ شیرخوارانی‌ که‌ پیش‌ از ۲ سالگی‌ ۲ بار یا بیشتر دچار برونشیولیت‌ شده‌ باشند، با احتمال‌ بیشتری‌ دچار آلرژی‌ و آسم‌ خواهند شد.
● عوارض‌ احتمالی‌
ندرتاً آسیب‌ دایمی‌ به‌ ریه‌ها که‌ منجر به‌ برونشیت‌ مزمن‌، روی‌ هم‌ خوابیدن‌ بخشی‌ کوچکی‌ از ریه‌، برونشکتازی‌، ذات‌الریه‌ مکرر، و ندرتاً بیماری‌ انسدادی‌ مزمن‌ ریوی‌ می‌شود.
● درمان‌
الف) اصول‌ کلی‌
رطوبت‌ اتاق‌ کودک‌ را حد امکان‌ بالا نگاه‌ دارید، ترجیحاً با یک‌ دستگاه‌ بخور. دستگاه‌ را روزانه‌ تمیز کنید. اگر دستگاه‌ بخور ندارید، آب‌ سرد و گرم‌ را در حمام‌ باز کنید و پنجره‌ها و درها را ببندید، تا به‌ این‌ ترتیب‌ رطوب‌ هوا اتاق‌ زیاد شود. کودک‌ در این‌ اتاق‌ ، به‌ خصوص‌ قبل‌ از خواب‌، نگاه‌ دارید. اگر کودک‌ در شب‌ با خس‌ خس‌ سینه‌ یا تنگی‌ نفس‌ برمی‌خیزد، اکسیژن‌ درمانی‌ (در موارد شدید) انجام‌ دهید.
ب) داروها
▪ آنتی‌بیوتیک‌ها برای‌ مبارزه‌ با عفونت‌ باکتریای‌ ثانویه‌
▪ داروهای‌ ضد ویروس‌ ممکن‌ است‌ در موارد شدید کمک‌کننده‌ باشند.
▪ داروهای‌ گشادکننده‌ نایژه‌ نیز ممکن‌ است‌ کمک‌کننده‌ باشند.
ج) فعالیت‌
کودک‌ را تا ۴۸ ساعت‌ پس‌ از رفع‌ علایم‌ وادار به‌ استراحت‌ کنید. پس‌ از آن‌ کودک‌ می‌تواند تدریجاً فعالیت‌های‌ عادی‌ خود را از سر گیرد.
د) رژیم‌ غذایی‌
مرتباً به‌ کودک‌ نوشیدنی‌های‌ صاف‌ بدهید مثل‌ آب‌، چای‌، نوشیدنی‌های‌ گازدار، لیموناد، سوپ‌ گوشت‌ رقیق‌ شده‌، آب‌ میوه‌ یا ژلاتین‌ رقیق‌ شده‌
● در این‌ شرایط‌ به‌ پزشک‌ خود مراجعه‌ نمایید
▪ اگر شما یا یکی‌ از اعضای‌ خانواده‌تان علایم‌ برونشیولیت‌ را دارید.
▪ اگر علایم‌، علی‌رغم‌ درمان‌، در عرض‌ ۴ ساعت‌ رو به‌ بهبودی‌ نگذاشته‌ است‌.
▪ اگر درجه‌ حرارت‌ (مقعدی‌) تا ۳/۳۸ درجه‌ سانتیگراد یا بالاتر افزایش‌ یابد. تنفس‌ مشکل‌تر می‌شود.
▪ اگر سرفه‌ای‌ آغاز شود که‌ با خلط‌ خونی‌ همراه‌ باشد.
▪ اگر پوست‌، لب‌ها یا ناخن‌ها به‌ رنگ‌ آبی‌ تیره‌ درآیند.
▪ اگر کودک‌ بی‌حال‌ و خواب‌آلوده‌ شود.
منبع : شبکه رشد