توزیع زمین ورزشی در محله

نسل جوان همیشه نسل شور و جنب و جوش و تحرك بوده است و خواهد بود. با این حال شرایط محیطی، امكانات و شیوه های زندگی و كار از مهم ترین قیدهای به فعل درآوردن مصدر تحرك اند. زندگی در خارج از شهر، هم به واسطه هوای سالم و طبیعت سرشار و هم به یمن نیاز به كار بدنی روی زمین یا دریا و تماس و چالش مداوم با مظاهر طبیعی حیات، ورزیدگی و پرورش نیروهای بدنی و پیوند جسم با پیكر طبیعت را با خود همراه دارد؛ اما زندگی در شهر- به ویژه كلان شهر عظیمی چون تهران امروز- چنین نیست. پیشه های مدرن كه درصد بزرگی از نسل جوان بدان ها اشتغال می یابند اغلب از امكان تحرك ضمن كار بی بهره اند، نسبت امكانات موجود و فضاهای لازم برای گرایش های شخصی به ورزش با تراكم جمعیت كلان شهر معمولاً نسبتی ناچیز است و راه های دسترسی به این امكانات و فضاها- گاه در آن سوی شهر- همراه با مشكلاتی چون آلودگی هوا و راه بندان و با توجه به وقت زیادی كه در ساعات روزانه می طلبد، مدام پیچیده تر و ناپیمودنی تر می شوند. با این همه مسأله نیاز نسل جوان به ورزش و تحرك صرفاً خاص كلان شهر تهران یا كشور ما نیست. به ویژه با گسترش حیرت انگیز فن آوری رایانه ای كه در همه كشورها، نسل جوان را به صورت انبوه و طی ساعات متوالی، ساكن و بی تحركی بر صندلی می نشاند و تمایزی میان وضعیت بدنی در ساعات كار و ساعات تنوع ایجاد نمی كند.
نیاز به ورزش و مقابله با پیامدهای سكون هر روزه و عوارضی چون اضافه وزن، تغییر شكل تدریجی استخوان بندی، خمودگی جسمانی و تأثیرات روحی و روانی آن در تمام جهان به مسأله ای جدی بدل شده است. در عین حال امكانات ورزشی شهر ما در قیاس با بسیاری از شهرهای دنیا اگر بیشتر نباشد كمتر نیست، اما مشكل مهم دیگر، تمركز این امكانات در محدوده هایی خاص از شهر است كه به دلیل مشكلات آمد و شد، طول مسیرهای دسترسی و هزینه های سنگین استفاده، بهره وری از امكانات یاد شده را به انحصار ساكنان همان محلات درمی آورد و در نتیجه به تبعیضی جغرافیایی و در مواردی طبقاتی منجر می شود. به همین دلیل چیزی كه مشكل شهر را در این زمینه برطرف می كند تنها خود امكانات نیست، كثرت، تنوع و فراگیری آن است.
با مجموعه این دلایل است كه تصمیم مدیریت شهری به احداث ۵۰۰ فضای ورزشی در ۵۰۰ محله تهران، به انقلابی شبیه است؛ اقدامی كه فرصت سلامتی را میان همه اقشار جامعه به یكسان تقسیم می كند و امكان تحرك و جنب و جوش را پیش روی همه نمایندگان نسل جوان و البته نسل های دیگر نیز می گذارد. اكنون نه تنها همه كس خواهند توانست بدون صرف وقت و هزینه سنگین در محله خود به فضا و امكانات ورزشی متعارف و استاندارد دسترسی بیابند بلكه چشم انداز ورزش قهرمانی كشور نیز با حضور انبوه جوانان ایرانی در این عرصه روشن تر و امیدواركننده تر خواهد بود.برای اجرای طرح به این نكات توجه جدی شده است:
۱- توجه به ورزش محلات به عنوان تأ مین زیرساخت های ورزش قهرمانی ۲- توزیع زمین ها در سطح محلات: ترغیب جوانان و نوجوانان به ورزش ؛ ایجاد احترام متقابل بین شهروند و مدیریت شهری؛ دسترسی آسان و پرهیز از سفرهای بلند شهری برای رسیدن به فضاهای ورزشی
۳- استفاده از مصالح مناسب برای پرهیز از آسیب دیدگی های معمول ورزشكاران در دراز مدت.

منبع : روزنامه همشهری