مِلو - Melo

سال تولید : ۱۹۸۶
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : مارن کارمیتس
کارگردان : آلن رنه، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته هانری برنستاین.
فیلمنامه‌نویس : آلن رنه، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته هانری برنستاین.
فیلمبردار : شارلی وان دام.
آهنگساز(موسیقی متن) : فیلیپ ژرار، یوهانس برامس و یوهان سباستیان باخ.
هنرپیشگان : سابین آزما، فانی آردان، پی‌یر آردیتی، آندره دوسولیه و ژاک داکمین.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه.


ژوئن سال 1926. «مارسل بلان» (دوسولیه)، ویولن‌نواز پُرآوازه به دیدار دوست قدیمی‌اش، «پی‌یر بل‌کروآ» (آردیتی) می‌رود و با حرف‌هایش درباره اینکه هرگز نتوانسته در یک رابطه، اعتماد و وفاداری لازم را کشف کند، «رومن» (آزما) همسر «پی‌یر» را شیفته خود می‌کند. «رومن» به بهانه گرفتن درس موسیقی نزد او می‌آید و رابطه پرُشوری بین این دو آغاز می‌شود. در غیاب «مارسل» که به سفر رفته، «رومن»، آرام‌آرام «پی‌یر» را مسموم می‌کند و «کریستیان» (آردان)، دختر عموی «رومن» - که به «پی‌یر» تعلق خاطر دارد - از طریق معاینه پزشکی به این موضوع پی می‌برد. «مارسل» به «رومن» اجازه نمی‌دهد تا «پی‌یر» ضعیف را رها کند و «رومن» که دیگر تاب زندگی با «پی‌یر» را ندارد، خودکشی می‌کند. مدتی بعد «پی‌یر» به دیدن «مارسل» می‌رود - در حالی که اینک با «کریستیان» زندگی می‌کند و بچه‌دار هم شده‌اند - و از او درباره حقایق می‌پرسد. حالا دو دل‌داده تلخ‌کام، «مارسل» و «پی‌یر» یک دوئتِ «برامس» را به اتفاق اجرا می‌کنند.
* مثل فیلم قبلی رنه، عشق تا مرگ (1984)، ملو یک قطعه چهار نفره است و از این نظر شاخص کارهای دهه 1980 رنه است که متن آن (یک نمایش کمدی / تراژدی عامه‌پسند از برنستاین که بارها به فیلم برگردانده شده) در ظاهر هیچ وجه ممتازی که بتواند مایه جلب فیلم‌ساز فرهیخته‌ای مثل رنه باشد، ندارد. دوره بین دو جنگ - قلمروئی مطلوب برای این فیلم‌ساز - دوباره به کار گرفته می‌شود تا بازتاب زمانه امیدها و رویاهای دروغین باشد. فیلم چشم‌انداز محدود ولی غیر متمرکز یک کمدی بورژوائیِ رفتارها را برای تأملی عمیق و پُر تردید درباره دل‌مشغولی‌های آشنای رنه - زمان و ملازم نهائی‌اش، مرگ - به کار می‌برد، در عین حال که یک قالب صریحاً تآتری و ساختار پرده به پرده را برای تکمیل داستان شخصیت‌هائی که با دروغ، واقعیت دل‌خواه خود را برپا می‌کنند، اتخاذ می‌کند.