۴ ماه مه ۱۴۹۳ ـ پاپ سرزمین های مردم را به اسپانیا و پرتغال بخشید!!

چهارم ماه مه ۱۴۹۳ و پس از بازگشت کریستوفر کلمبوس از نخستین سفر خود به قاره غربی (آمریکا) که جزایر آنتیل، کوبا و دومینیکن امروز را بازدید کرده بود، با توجه به این که قبلا هم پرتغالی ها در قسمت شرقی جهان راههای دریایی را یافته و به سرزمین هایی رسیده بودند، این سرزمین ها را میان این دو کشور کاتولیک مذهب تقسیم کرد و طی فرمانی به آنها بخشید!. خط تقسیم، شمالی ـ جنوبی بود و از میان اقیانوس اطلس و فاصله بین جزایر آزور و دماغه سبز می گذشت. طبق این فرمان بزرگترین مقام وقت مذهبی مسیحیت، قسمت غربی شامل همه قاره آمریکا سهم اسپانیا و قسمت شرقی شامل جزایر واقع در اقیانوسهای هند و آرام و اطلس شرقی به پرتغال تعلق گرفت، حال آن که این سرزمین ها دارای سکنه، تمدن درخشان و حکومت بودند. مکزیک و «پرو» با آن تمدن درخشان قدیمی سهم اسپانیا و اندونزی و فیلیپین و حتی جزایر خلیج فارس سهم پرتغال شده بودند!. این تقسیم و سهمیه بندی که لکه تاریکی در تاریخ بشر است هنگامی صورت گرفت که هنوز اسپانیایی ها بیشتر نقاط قاره آمریکا ازجمله مکزیک و سرزمین های واقع در منطقه آندز را ندیده بودند و پرتغالی ها به اندونزی، گوام و فیلیپین نرسیده بودند!. بعدا چون پرتغالی ها در منطقه اسپانیا (واگذاری پاپ به اسپانیا) به برزیل رسیدند و اسپانیایی ها در منطقه پرتغال به فیلیپین، آن دو دولت کاتولیک این دو سرزمین را با هم معامله (مبادله) کردند و پرتغال صاحب برزیل شد و فیلیپین که نام پادشاه وقت اسپانیا بر آن نهاده شده به اسپانیا تعلق گرفت. در این میان پاپ وقت که خود اسپانیایی بود برای انگلستان و هلند که کاتولیک نبودند سهمی در نظر نگرفت و در آن زمان فرانسه کاتولیک هنوز بفکر رفتن به دریاهای دور دست نیفاده بود که صاحب سهم شود!.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز