شوالیه اول - First Knight

سال تولید : ۱۹۹۵
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : جری زوکر و هانت لوری
کارگردان : زوکر
فیلمنامه‌نویس : ویلیام نیکلسن، برمبنای داستانی نوشته لورن کامرون، دیوید هوزلتن و نیکلسن.
فیلمبردار : آدام گرین‌برگ.
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گلداسمیت.
هنرپیشگان : شان کانری، ریچارد گیر، جولیا اورموند، بن کراس، لیام کانینگهام، کریستوفر ویلی‌یرز و جان گیلگود.
نوع فیلم : رنگی.
صدا : ۱۳۴ دقیقه


"'گوئینیویر" (اورموند)، بانوی لئونس، منطقه‌ای آرام، در منتهی‌الیه امپراتوری "آرتور شاه" (کانری) مدام زیر فشار حمله و غارت "مالاگانت" (کراس) است. "مالاگانت"، یکی از شوالیه‌های میزگرد و از نجیب‌زادگان است که از "آرتور" روی برتافته و خود داعیه سلطنت دارد. "گوئینیویر" قرار است برای وحدت قبایل و اقوام پراکنده شمالی به ازدواج "آرتور شاه" در آید. "لانسلو" (گیر)، ماجراجوی جوان، شمشیر زن ماهر و با هوشی است که به هر کس که به زود بازو و شمشیر او نیاز داشته باشد، کمک می‌کند. روزی که افراد "آرتور"، "گوئینیویر" را برای ازدواج به پایتخت، کاملات، می‌برند افراد "مالاگانت" به کاروان حمله می‌کنند و "گوئینیویر" را می‌ربایند. اما "لانسلو" که از آن حوالی می‌گذرد، دخالت می‌کند و "گوئینیویر" را نجات می‌دهد. در همان نخستین دیدار دل‌باخته او می‌شود اما او را پناه می‌دهد و به سمت کاروان راهنمائی می‌کند. "گوئینیویر" مورد استقبال "آرتور" قرار می‌گیرد. همه مردم ملکه جدید را تأئید می‌کنند. "لانسلو" در یک مسابقه در کاملات، شجاعت خود را نشان می‌دهد و "آرتور" او را تحسین می‌کند. "مالاگانت" باز به کاملات شبیخون می‌زند و دوباره "گوئینیویر" را می‌رباید و او را در غاری خوفناک محبوس می‌کند، اما "لانسلو" بار دیگر او را نجات می‌دهد. این‌بار "آرتور" او را به سمت شوالیه منسوب می‌کند و با این اقدام او به یکی از سلحشوران میزگرد بدل می‌شود. "لانسلو" در مراسم ازدواج "آرتور" و ملکه شرکت می‌کند و به او و شاه سوگند وفاداری می‌خورد. "آرتور" نیروهایش را جمع می‌‌کند و به منطقه "مالاگانت" حمله می‌کند و در جنگی خونین، نیروهای او را تار و مار می‌کند. در بازگشت به کاملات، وقتی "لانسلو" تلخ و افسرده از عشق "گوئینیویر" با او دیدار می‌کند تا برای همیشه از کاملات برود، "گوئینیویر" سخت افسرده می‌شود اما "آرتور شاه" که ناگهان وارد شده، به عشق آن دو پی می‌برد. آنان محکوم می‌شوند که میان اهالی کاملات به‌طور علنی محاکمه شوند. روز محاکمه و درست در وسط بزنگاه، "مالاگانت" به کاخ حمله می‌کند. در نبردی که درمی‌گیرد "آرتور" زخم برمی‌دارد و "لانسلو" با نیروی فوق طبیعی، "مالاگانت" را هلاک می‌کند. "آرتور" در بستر مرگ، "گوئینیویر"، شمشیرش، اداره کاملات و امپراتوری را به "لانسلو" می‌سپارد.
٭ این، کمابیش، وفادارانه‌ترین و نزدیک‌تترین برگردان سینمائی قصه شورانگیز عشق و دل‌باختگی "لانسلو" و افسانه "آرتور شاه" و سلحشوران میزگرد در قالب و چارچوب قواعد و مناسبات سینمای آمریکاست. نوعی روایت پخته، در محدوده‌ای از رعایت اصول قراردادی سینمای رو به مخاطب عام، با پرداختی از شخصیت‌های "آرتور" و "گوئنویر" ـ که به‌خصوص پرداخت شخصیت "آرتور" (به مدد بازی درخششان کانری در یکی از بهترین کارهای زندگی‌اش) به کمال می‌رسد و با غلوی بیشتر از حد بر شخصیت ماجراجو و خصلت سامورائی‌وار بودن "لانسلو" و تکیه بیش از حد بر جوانی و خامی و کله‌شقی و سودائی بودن او که نرم شدن ناگهانی او را از نیمه فیلم توجیه نمی‌کند (و با بازی کودکانه و بدگیر، کاستی در پرداخت شخصیت او بیش از حد هم بروز می‌کند). اما جدا از این‌‌ها، سیر روایت، تقسیم آن به فصل‌های اوج و فرود، ضرباهنگ رعایت این اوج و فرودها، صحنه‌آرائی (کار جان باکس) و رعایت قواعد لباس و اسلحه و به‌خصوص پرداخت کارگردان در درآوردن "بدویت" زمان و مکان و عواطف و قصه، صحنه‌های بسیار خوب از کار درآمده جنگ (به‌ویژه جنگ شبانه) از نمونه‌های خوب یک برگردان به سبک سینما "نوع حماسی" در قالب معمول سینمای آمریکاست. آن‌چه به فیلم لطمه می‌زند نوعی کوتاهی یا (شاید بهتر است بگوئیم زیاده‌روی) در پرداخت شخصیت "لانسلو" است که برگردان سینمائی را به خطر انداخته است و به آن حالت "بازاری" (و بسیار آزاردهنده‌‌ای) داده است و تقریباً تمام تأثیر این برگردان و صفات خوب فیلم و به‌ویژه پرداخت قابل قبول کارگردان از عشقی چنین پیچیده را از بین برده است.