مرکز تحقیقات ریاست‌جمهوری، عامل جنگ روانی آمریکا!

روز گذشته، روی خروجی خبرگزاری فارس، ایسنا و یکی از سایت‌های حامی رئیس‌جمهور، که به منتقدان خود و رئیس‌جمهور، القاب و اتهامات عجیب و غریبی نسبت می‌دهند، خبرهای تیتر اولی وجود داشت که نگاه‌ها را به خود جلب می‌نمود. به‌این تیترهای خبری که روز گذشته در ساعت ۱۸/۲۰ در هر سه سایت بود، توجه کنید:
● خبرگزاری فارس:
▪ خبر نخست (شماره ۸۶۰۳۱۹۰۵۶۱) ـ اعتراض ایران به آمریکا نسبت به طراحی اعمال خرابکارانه علیه کشورمان. این خبر حاوی تلاش آمریکا علیه‌ایران در چهارچوب اقدامات خرابکارانه و جاسوسی بود و در کنار این خبر، تصویر پرچم کشورمان و آمریکا قرار داشت.
▪ خبر چهارم (شماره ۸۶۰۳۱۹۰۵۶۰) ـ متکی: انگلیس در افغانستان از تروریست‌ها حمایت می‌کند. این خبر، مربوط به ادعاهای انگلیس، مبنی بر ارتباط ایران با عناصر طالبان و دخالت در امور افغانستان بوده است. مبنای این كار انگلیس، بهانه‌تراشی‌های نامربوط برای فرافکنی علیه کشورمان در منطقه است.
▪ خبر نهم (شماره ۸۶۰۳۰۹۰۱۰۱) ـ چالش‌های امنیتی جمهوری اسلامی ایران: در این خبر که مربوط به گفت‌وگوی اختصاصی فارس با رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری «ذاکر اصفهانی» است، به تفصیل به امکان حمله آمریکا به‌ایران و تهدیدات نظامی این کشور علیه کشورمان پرداخته شده است. در این خبر، تهدیدات نظامی علیه‌ایران در کنار موضوع پرونده هسته‌ای مورد بررسی قرار گرفته است.
▪ خبر یازدهم (شماره ۸۶۰۳۱۹۰۴۳۲) ـ حمله آمریکا به‌ ایران، منافع واشنگتن را در دنیا به خطر می‌اندازد. این خبر، نقل اظهارات جانشین وزیر کشور «محمد باقر ذوالقدر» است که به آشکار، پیامی صریح به آمریکا می‌فرستد.
● خبرگزاری ایسنا:
▪ خبر سوم (‌کد ۱۰۲۵۵ـ۸۶۰۳) ـ دشمنان ملت ایران، هنوز از دشمنی خود دست برنداشته‌اند و هر روز ما را تهدید می‌کنند. این خبر، نقل اظهارات ‌هاشمی رفسنجانی و بیانگر آن است که احتمال برخورد دشمنان با ایران هست.
▪ خبر چهارم (‌کد ۱۰۰۶۵ـ۸۶۰۳) ـ در صورت حمله آمریکا به ‌ایران، منافع این کشور در کل دنیا به خطر می‌افتد. این خبر در واقع، همان نقل اظهارات جانشین وزیر کشور است.
● سایت خبری حامی دولت:
▪ کد خبر صفحه اصلی (۱۱۶۱۳) ـ ناقوس جنگ قریب الوقوع سوریه و اسرائیل: در این خبر با تکیه بر سخنان احمدی‌نژاد، رئیس‌جمهور کشورمان، مبنی بر هشدار به اسرائیل و نابودی قریب الوقوع آن در صورت حمله به لبنان، موضوع احتمال جنگ بین سوریه و اسرائیل به نقل از روزنامه‌های صهیونیستی، بررسی شده است.
▪ کد خبر صفحه اصلی (۱۱۶۱۰) ـ تلاش القاعده برای تحریک آمریکا در حمله به ‌ایران: در این خبر، این سایت به نظریه برژینسکی و دیگر دولتمردان آمریکایی، از احتمالات و بهانه‌های آمریکا برای حمله نظامی به ‌ایران پرداخته است.
در همین جا یادآوردی می‌کنیم که قصد هیچ گونه تحلیل رسانه‌ای یا تفسیر درباره خبرگزاری فارس یا ایسنا را نداریم و نیز درصدد آن نیستیم که برای این عناوین خبری در این دو، اشکال‌تراشی کنیم، بلکه روی سخن ما با آنهایی است که کار خبری شفاف و حرفه‌ای و سازنده را برای برخی از مراکز خبری به عنوان یک چماق بلند کرده و بر سر آنان می‌کوبند و آنها را بلندگوی دشمن خارجی و صهیونیست‌ها و اسرائیلی‌ها معرفی می‌کنند.
آیا کسی می‌تواند بگوید وجود این خبرها، آن هم در یک ساعت مشخص و در صفحات اصلی دو خبرگزاری و یک سایت دیگر، نشانه آن است که آنها درصدد بزرگنمایی غیر واقعی یک موضوع خبری هستند؟
راستی، اگر قرار باشد بنا بر امیال شخصی خود و گرایش‌های سیاسی و تسویه حساب‌های پشت پرده اقدام کنیم، اکنون نمی‌شد این دو خبرگزاری را مورد اتهام قرار داد، در حالی که ‌این دو، از جمله خبرگزاری‌های مهم کشورند. همه تیتر‌های یاد شده، نشان از تشنج، اتهامات مداخله‌جویانه، تهدیدات نظامی، جوسازی‌های کاذب برای اقدامات آتی علیه کشورمان، امکان بروز جنگی حقیقی علیه ‌ایران و حمله به تأسیسات نظامی و اتمی کشورمان در پی تشدید فشارها و محاصره‌های اقتصادی و تصویب قطعنامه‌های جدید از سوی شورای امنیت به عنوان پوششی برای جنگ علیه‌ ایران و نیز اینکه تصمیم جنگ با ایران، هنوز از فکر دولتمردان آمریکا خارج نشده، دارد و حتی از یک نگاه استراتژیک، بعید نیست در چهارچوب جداسازی سوریه از ایران، اسرائیل جنگی وسیع علیه دمشق و حزب‌الله (‌لبنان‌) آغاز کند!
آیا همین نوع نگاه و همین روال خبری کافی نیست تا صدها اتهام علیه ‌این منابع خبری صادر کرده و آنها را حاملان جنگ روانی آمریکا و اسرائیل علیه کشورمان معرفی کنیم؛ کاری که درباره سایت خبری «بازتاب» انجام شده است و با همین بهانه‌ها و ادله‌های واهی، آن را فیلتر کرده‌اند؟!
از همه مهم‌تر با دقت، مصاحبه آقای ذاکر اصفهانی با فارس را بخوانید. شکی نیست که اظهارات وی به عنوان رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست‌جمهوری، اظهاراتی در مقام بحث‌های کارشناسانه است که می‌تواند موافقان و مخالفانی داشته باشد، اما اگر با نگاهی بدبینانه و تنها به قصد تخریب ایشان بخواهیم با مصاحبه ‌وی بازی کنیم، آنچه را در زیر می‌آید، بخوانید تا نگاه‌های بدبینانه و غرض‌ورزانه به منظور تخریب یک خبرگزاری و یک شخصیت را در آن پیدا کنید:
۱) وی احتمال حمله آمریکا را موضوعی کاملا جدی می‌داند که در مرکز بررسی‌ها تحت مطالعه دقیق است و نتیجه را به رئیس‌جمهور نیز گزارش می‌کنند. این نظر وی کاملا با جنگ روانی آمریکا علیه کشورمان هم‌خوانی دارد. به همین دلیل، وی دیگر شایستگی تصدی منصب ریاست بر مرکز را ندارد. علاوه بر آنکه وی، سلسله احتمالی جنگ علیه کشور را پس از تحریم‌های پلکانی شورای امنیت علیه ‌ایران می‌داند.
۲) وی تأکید دارد که آمریکا در دو سال گذشته، بر احتمال به‌کارگیری نیروی نظامی علیه ‌ایران تأکید داشته و این فرافکنی ذاکر اصفهانی است که تنها در چهارچوب جنگ روانی آمریکا علیه ‌ایران تحلیل می‌شود. وی همچنان تأکید دارد که گزینه نظامی هم می‌تواند به عنوان خطر مورد لحاظ قرار گیرد. وی پا را فراتر از این گذاشته و حتی می‌گوید: دو گزینه نظامی از سوی آمریکا علیه ‌ایران وجود دارد؛ یکی حمله سراسری مثل حمله به افغانستان و عراق و دیگری حمله به تأسیسات نظامی و اتمی ایران.
۳) او حتی تحولات سوریه، لبنان و حزب‌الله را در مجموع در چهارچوب زمینه‌سازی هرگونه اقدام نظامی آمریکا علیه‌ ایران تفسیر کرده است که باز هم جای دقت و تعمق دارد و نشان می‌دهد که خیلی در تیررس جنگ روانی آمریکا علیه ‌ایران قرار گرفته است و آدرس‌ها و نشانه‌های نادرستی را در این ‌باره نشان می‌دهد.
اگر قرار باشد ‌این مصاحبه را با نگاهی غرض‌ورزانه و اتهام‌زنی بررسی کنیم، باز هم می‌شود حتی پا را فراتر از این نهاده بگوییم: نه تنها تحلیل‌هایی نادرست ارایه کرده که هیچ ارزشی ندارد، بلکه می‌توانیم بگوییم، حتی به دشمن خارجی بسیاری از آدرس‌ها را داده است که چگونه از نظر خارجی و داخلی اقدامات خود را علیه‌ ایران سازماندهی کنند.
اما این در حالی است که آقای ذاکر اصفهانی به عنوان یک کارشناس و رئیس یک مرکز مهم مطالعاتی و تحقیقاتی، تنها دیدگاه‌هایی را بیان داشته که ارزش بررسی و تدقیق را دارد و نباید از آن با زدن اتهامات واهی، گذشت. اینجاست که‌ این پرسش پیش می‌آید که اگر این اظهارات و مواضع، بحثی کارشناسی است، پس چرا برای یک خبرگزاری و یک سایت و برای یک شخصیت، جایز است، اما برای دیگری حرام است و محل شک و شبهه؟ و یا آنکه اساسا ماجرا در جایی دیگر است و با سیاست «یک بام و دو هوا»، یکی را تحسین و تشویق كرده، آن دیگری را به همان دلیل و سبب، سرزنش كرده تا مرز تعطیلی می‌كشانیم؟

بهروز جاودانی