بررسی بیماران مبتلا به آپاندیسیت از نظر وضعیت آپاندیس حین آپاندکتومی و عوارض آن مرکز طبی اطفال، ۸۳-۱۳۸۱

● مقدمه:
آپاندیسیت شایعترین عمل جراحی شکم می باشد. این بیماری چهره های گوناگون و تشخیصهای افتراقی متعددی دارد. درمان آپاندیسیت حاد جراحی است و هر چقدر این عمل جراحی در فاصله کمتری نسبت به شروع علایم انجام شود عوارض کمتری بر جای خواهد گذاشت. در این مطالعه ما به بررسی بیمارانی پرداختیم که با تشخیص آپاندیسیت تحت عمل جراحی آپاندکتومی قرار گرفتند. سپس به مقایسه یافته حین عمل با فاصله زمانی شروع علایم با زمان آپاندکتومی پرداختیم.
● مواد و روشها:
این مطالعه به روش طولی Longitudinal در بیماران مراجعه کننده به مرکز طبی اطفال انجام شده است. تمامی بیمارانی که از مهر ماه ۱۳۸۱ تا مهر ماه ۱۳۸۳ به دلیل آپاندیسیت تحت عمل جراحی آپاندکتومی قرار گرفتند در این مطالعه وارد شدند.
● یافته ها:
در طی این ۲ سال جمعا ۱۴۸ بیمار به دلیل آپاندیسیت حاد تحت عمل جراحی آپاندکتومی قرار گرفتند که از این تعداد ۷۱ بیمار (%۴۷.۹۷) دختر و ۷۷ بیمار (%۵۲.۰۳) پسر بودند. سن بیماران از ۱۸ ماه تا ۱۴ سال متفاوت بود. تمامی بیمارانی که در ۲۴ ساعت اول تحت جراحی قرار گرفتند آپاندیسیت غیر پرفوره بوده است. شایعترین عارضه آپاندیسیت پرفوره در سه روز اول وجود چرک لوکالیزه در لگن (%۴۳.۷۵)، در روز سوم تا هفتم پریتونیت ژنرالیزه (%۶۴.۲۸) و بعد از ۷ روز آبسه و کلکسیون آپاندیکولر (%۸۵.۷۱) بوده است.
● نتیجه گیری و توصیه ها:
هنوز هم gold standard درمان آپاندیسیت حاد، آپاندکتومی می باشد. لذا توصیه می شود که هنوز هم جراحی بعنوان اولین اقدام درمانی آپاندیسیت در نظر باشد.

جواد احمدی
بهار اشجعی
مهدی کلانتری
هدایت اله نحوی
علیرضا ابراهیم سلطانی
مرجان جودی
محمد والی بلوچ
ولی اله محرابی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی