فرمولاسیون فیلم پروپرانولول با استفاده از پسیلیوم به منظور دارورسانی پوستی

استفاده از پوست به‌عنوان محل تجویز دارو به قرن‌ها پیش برمی‌گردد. از لحاظ تاریخی، مشمع‌های داروئی (Plasters) را می‌توان به‌عنوان اولین سیستم‌های داروئی پوستی در نظر گرفت. امروزه صنعت داروسازی با تکیه بر تکنیک‌های جدید قادر است سیستم‌های دارورسانی پوستی آهسته رهش را با اثرات درمانی مفید و گسترده طراحی نماید. سیستم‌های دارورسانی متداول با آزادسازی کنترل نشده و سریع دارو ممکن است منجر به بالا رفتن سطوح خونی دارو و بروز مسمومیت گردند. پایداری اثر بسیاری از داروها کوتاه می‌باشد و کوشش زیادی برای غلبه بر این مشکل به‌وسیله آهسته‌نمودن سرعت رهش داروها انجام گرفته است. تجویز مکرر و سریع برخی داروها به‌دلیل نیمه عمربیولوژیک کوتاه دارو ممکن است سبب نوسان شدید در سطوح خونی دارو گردد. به همین دلیل سیستم‌های دارورسانی آهسته رهش به شدت مورد توجه صنایع داروسازی قرارگرفته‌اند. معیارهائی که سبب انتخاب یک دارو برای سیستم درمانی ترانس درمال می‌شود، شامل: خاصیت فیزیکوشیمیائی، وزن مولکولی، اندازه مولکولی، حلالیت آبی، محلولیت در روغن، قدرت دارو، عدم تحریک پوستی، عبور اول کبدی، تجویز طولانی‌مدت، پذیرش مریض و اثرات جانبی بر بافت غیر هدف می‌باشد.

داود حسن‌زاده
فرناز منجم‌زاده
پویا محبوبی‌فر

منبع : مجله دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تبريز