علی معین‌الدین یزدی

جنسیت: مرد
نام پدر: جلال‌الدین محمد
تولد و وفات: ( ... - ۷۸۹) قمری
محل تولد: مشخص نیست.
شهرت علمی و فرهنگی: دانشمند ، نویسنده و عالم
معروف به معلم. اهل یزد و از وزراء آل مظفر (۷۱۳-۷۹۵ق) در عهد امیر مبارز‌الدین محمد (۷۱۳-۷۵۹ق) و فرزندش ، شجاع (۷۵۹-۷۸۶ق) بود. پدر وی از علماء عصر خود و از ملازمان امیر مبارزالدین محمد بود. معین‌الدین پس از کسب مقدمات علوم مدتی در خدمت قاضی عضدالدین ایجی تحصیل کرد و نزد وی "مفتاح‌العلوم" سکاکی و "شرح اصول" ابن حاجب و "کشاف" زمخشری و همچنین شرح کتاب‌های "مواقف" و "جواهر" را در اصول کلام ، خواند. او به‌‌همین دلیل قاضی عضدالدین ایجی را استاد واقعی خود می داند. پس از تکمیل تحصیلات به معرفی یکی از امراء ، در ۷۴۴ق در یزد به خدمت آل مظفر در آمد و یک سال پس از آن در کرمان مجلس درسی تشکیل داد و به همین دلیل به معلم معروف شد. در ۷۵۵ق به حج رفت و در بازگشت ، به امیر مبارز‌الدین ، در دارالسیادهای که شاه در یزد ساخته بود ، به تدریس پرداخت. از این سال به بعد مقدمات تألیف کتاب خود را فراهم کرد و تا پایان عمر در خدمت آل‌مظفر بود. از آثار وی: کتاب "مواهب الهی" یا "مواهب الهیه" در تاریخ آل مظفر است که به " تاریخ مظفری" یا "تاریخ آل مظفر" نیز معروف می‌باشد.معین‌الدین این کتاب را در ۷۵۷ق آغاز و یک سال پس از مرگ امیر مبارزالدین (۷۶۶ق) به نام شاه‌شجاع به پایان رساند. این کتاب در قرن نهم قمری اساس تألیف کتاب دیگری در تاریخ آل مظفر شد و مؤلفی به نام محمود کتبی آن را تلخیص کرد و بقیهٔ وقایع دوران آل مظفررا تا پایان عهد آن سلسله برافزود. از دیگر آثار وی: ترجمهٔ "رشف‌النصایح‌الایمانیه و کشف الفضائح‌الیونانیه" سهروردی که در ۷۷۴ق برای شاه یحیی ترجمه کرده است؛ رساله‌ای به نام "نزههٔ‌السرور ، که در ۷۵۷ق نگاشته شده است.

منبع : مطالب ارسالی