دوشنبه, ۱۶ مهر, ۱۴۰۳ / 7 October, 2024
مجله ویستا

شگفتی از ایران تا کلمبیا


شگفتی از ایران تا کلمبیا
گوی هایی که خیلی اتفاقاتی توسط یک دست معتبر از گلدان بیرون می آیند، مسبب جریانات بزرگی خواهند شد. ستاره های ریز و درشت فوتبال دنیا در یک مراسم کاملاً شیک، گرد هم جمع می شوند تا صد و اندی گوی را از بلاتکلیفی نجات دهند و رقیبان جنگ جهانی فوتبال را مشخص کنند. روز یکشنبه مراسم قرعه کشی مرحله مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ برگزار شد و تیم های مختلف، حریفان خود را شناختند. بله! یک جنگ جهانی با شرکت ضعیف و قوی، مدت طولانی هواداران فوتبال را سرگرم خواهد کرد. اگر در جنگ ها همیشه طرف قوی تر پیروز می شود، در کارزار فوتبال و رقابت های مقدماتی جام جهانی بارها تیم های بدون اسلحه حساس ترین نبردها را از رقیب بزرگ برده اند. البته فقط «شگفتی» باعث زیبایی پیکارهای فرسایشی مقدماتی جام جهانی نشد، بلکه اشک و لبخندهایی که در آخرین ثانیه ها شکل گرفته و همچنین مسافرانی که در عجیب ترین نوع ممکن سوار اتوبوس بزرگ ترین فستیوال دنیای فوتبال شده اند هم در افسون این رقابت ها سهمی داشته اند. بخوانید تا باور کنید.
● آسیا
کشورهای قاره کهن همواره زنگ تفریح بزرگان بوده اند اما گاهی اوقات برای آنکه شانس کیسه گل شدن در جام جهانی را به دست آورند، کارهای بزرگی انجام داده اند. شاید جذاب ترین قصه توسط ایران نگاشته شد. هنگامی که آنها در اولین بازی مرحله نخست رقابت های مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ با ۱۷ گل مالدیو را از سر راه برداشتند، پیش بینی می شد نتوانند سایر رقبا را نیز اینگونه شکست دهند اما هیچ کس تصور نمی کرد ایران برای صعود مجبور به گذر از راه های صعب العبور شود. ۳۱ تیم راهی اتوبوس جام جهانی شدند و جدال ایران و استرالیا، آخرین تیم حاضر در جام شانزدهم را مشخص می کرد. تساوی یک بر یک در ایران به معنای آغاز جشن صعود کانگوروها تلقی می شد. جهنم (MGC) ملبورن آماده سوزاندن امیدهای ایران بود؛ بخصوص هنگامی که زردپوشان با ۲ گل پیش افتادند. پاره شدن تور دروازه میهمان، وقفه ای در حملات استرالیا به وجود آورد. سفیدپوشان نفسی تازه کردند . درست طی ۱۴ دقیقه پایانی اتفاق بزرگ رقم خورد و ایران بازی را به تساوی کشاند. استرالیا حدود ۱۹دقیقه (با احتساب ۸ دقیقه وقت اضافی) خود را به درودیوار کوبید اما نتیجه نگرفت و عاقبت آخرین سوت «ساندرپل» مجارستانی به انتظار ۲۰ ساله ایران خاتمه داد. روزنامه های اروپایی، بر سر استفاده از کلمه «معجزه» برای توصیف بازی فوق توافق کامل داشتند. صعود سفیدپوشان آسیا به جام جهانی ۱۹۹۸ با داستان «آلیس در سرزمین عجایب» تشابه زیادی داشت یا حداقل اروپایی ها اینگونه می اندیشیدند. چطور امکان داشت تیمی که در سراسر بازی به رقیب خود تسلط داشت و در ۵ دقیقه اول چندین و چند ضربه کرنر به دست آورده بود، نتواند نتیجه دلخواه را کسب کند؟ فوتبال ایران رشد روزافزون خود را پی گرفت و نسل طلایی فوتبال استرالیا هرگز مجال خودنمایی در سطح اول فوتبال دنیا را نیافت. برپایی دومین جشن بزرگ خیابانی ۳ دهه گذشته ایران، نشان دهنده ارزش کار عزیزی، دایی، باقری و سایر ستاره های آن نسل فوتبال آسیا بود.
● اروپا
بی گمان حذف دردناک فرانسه در مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ هنوز از خاطره ها پاک نشده است. تیم «ژرار هولیه» برای جبران ناکامی عدم راهیابی به جام جهانی ۱۹۹۰ فقط یک تساوی می خواست. ابتدا اسرائیل چنین اجازه ای نداد اما خروس های آبی هنوز یک فرصت دیگر داشتند. بلغارستان حریف دندان گردی به نظر نمی رسید و وقتی با ضربه اریک کانتونا دروازه خود را باز شده دید، بی آزارتر هم شد. فرانسه و استادیوم پارک دوپرنس آماده جشن بودند. گل تساوی تیم شرقی هم هیچ دلهره ای به وجود نیاورد. زمان گذشت... اگر «دیوید ژینولا»ی دوست داشتنی توپ را در گوشه خط زمین نگه می داشت، فرانسه به جام جهانی می رفت اما او هوس کرد یک حمله را پایه ریزی کند، با این حال اشتباه کرد. توپ ارسالی او زیر پای بلغارها افتاد و آنها با چند پاس توپ را به کاستادینوف رساندند. این بازیکن نه چندان مطرح هم فرصت طلبانه، ۲ ثانیه مانده به پایان وقت قانونی، گل صعود تیمش را درون دروازه «برنارد لاما» جای داد. بلافاصله پس از گل، آسمان به حال خروس ها گریست.
باران بند نیامد؛ مانند اشک های دیوید ژینولا سوت داور بازی ممتد بود؛ شبیه غصه های ژرار هولیه که ناراحتی خود را با کوبیدن سرش به نیمکت ابراز کرد. شادی بلغارها ناتمام به نظر می رسید؛ مثل شهرت امیل کاستا دینوف.
● آفریقا
یک دست نه چندان قدرتمند، مانند قهرمانان داستان های قدیمی یک تنه شیرهای رام نشدنی را رام کرد تا میزبان جام جهانی ۲۰۰۶ از غرش آنها در امان بماند.
کامرون برای حضور در جام جهانی ۲۰۰۶ باید مصر را از سر راه برمی داشت؛ اتفاقی که تا واپسین ثانیه ها رخ نداد اما وقتی یک کامرونی درون محوطه جریمه زمین خورد و ضربه پنالتی را نصیب تیمش کرد، همگان باور کردند شگفتی ساز جام جهانی ۱۹۹۰ در دیار ژرمن ها حضور خواهد یافت. اتوئو اصرار داشت ضربه پنالتی را بزند اما «پیروومه» با گستاخی توپ را از او گرفت و خود پشت ضربه سرنوشت ایستاد. معمولاً در اینگونه مواقع، حدس زدن فرجام کار دشوار نیست. بازیکن کامرونی توپ را به دستان دروازه بان مصر کوبید و پس از سوت پایان بازی و قطعی شدن حذف کامرون از کشورش گریخت. او می دانست در صورت اصرار به ماندن در وطن، امنیت جانی نخواهد داشت! نشان به آن نشان که خانواده او چند پیام تهدیدآمیز هم دریافت کردند. به هر حال کامرون در آخرین گام از صعود بازماند. سنگال و نیجریه همیشه حاضر در چند دوره گذشته جام جهانی هم به رقابت های باشکوه آلمان نرسیدند. شاید حذف هیچ کدام از آنها به اندازه وداع کامرون، غم انگیز نبود. در آخرین ثانیه ها شانس صعود به دست بیاورید و به راحتی آب خوردن، آنچه باد نیاورده را به دست باد بسپارید؟ «پیروومه» مانند آدم بد قصه دیگر هرگز جایگاه سابق را به دست نیاورد و کامرون هم فعلاً نتوانسته قد علم کند.
● آمریکای جنوبی
وقتی فاستینو آسپریلا، مهاجم بزرگ اوایل دهه ۹۰ کلمبیا جلوی چشمان هواداران ورزشگاه بوینس آیرس تلفن همراه خود را به جمعیت نشان داد تا خانواده اش صدای همهمه استادیوم را بشنوند، مشخص شد آرژانتین باید مقابل چه میهمان جان سختی مبارزه صعود را انجام دهد. اعتمادبه نفس آزاردهنده کلمبیایی ها در اوایل بازی در جریان این رقابت مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ هم تجلی یافت. آنها خیلی زود پیش افتادند و در یک چشم بر هم زدن اختلاف را به ۳ گل رساندند. تک گل آرژانتین هم آتش خشم کلمبیایی ها را خاموش نکرد. گویی مردان سرزمین کوکائین آمده بودند انتقام سال ها تحقیر ملت خود توسط سفیدپوشان پرادعای آمریکای جنوبی را یکجا بگیرند. بر این اساس شاگردان «ماتورانا» ۲ گل دیگر درون دروازه رقیب جای دادند. یکی از عجیب ترین نتایج تاریخ رقابت های مقدماتی جام جهانی رقم خورد. در نهایت هر ۲ تیم به ینگه دنیا رفتند اما با سرنوشت شومی مواجه شدند. برنده (کلمبیا) در مرحله نهایی به آمریکا باخت و «اسکوبار» را که به اشتباه دروازه تیم خود را گشوده بود، برای همیشه از دست داد. گناه! وی تنها با مرگ پاک می شد؛ آن هم به وسیله چند تن از عوامل مافیا! بازنده (آرژانتین) هم در ابتدای راه جام جهانی ۱۹۹۴ مارادونا را از دست داد چون او به زعم رئیس برزیلی فیفا دوپینگ کرده بود. شاید «دیه گو» تاوان فریاد زدن جلوی دوربین های کاپیتالیستی را پس داد وگرنه به گفته خودش پاک پاک به نظر می رسید.
● ... و اما
در ادوار مختلف رقابت های مقدماتی جام جهانی اتفاقات جالبی رخ داده است. قهر و آشتی های انگلستان برای دریافت مجوز شرکت تمام بریتانیایی ها در مرحله مقدماتی، عملاً باعث حذف نام شیرهای سپید از لیست تیم های حاضر در ۳ دوره اول جام جهانی شد. شرکت اسرائیل در آسیا یا اروپا هم جنجال های خاص خود را داشته و دارد. امکان نداشت در دهه ۷۰ به خاطر حضور اسرائیل چند بازی مقدماتی جام جهانی در آسیا لغو نشود. «رودزیا» (زیمبابوه فعلی) هم در یک دوره جنجال آفرین شد. آنها که به خاطر عقاید نژادپرستانه دولتشان از آفریقا طرد شده بودند، به آسیا پناه آوردند اما فوتبالیست های قاره کهن حاضر به رویارویی با رقیب منفور نشدند. شاید دوره پیش رو، به مسائل سیاسی آلوده نباشد. امیدواریم چند شگفتی شبیه آنچه ذکر شد، رخ دهد.
منبع : روزنامه ابرار ورزشی