مکالمه - The Conversation

سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : پارامونت
کارگردان : فرانسیس فورد کوپولا
فیلمنامه‌نویس : فرانسیس فورد کوپولا
فیلمبردار : بیل باتلر
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید شایر
هنرپیشگان : جین هاکمن، جان کازال، آلن گارفیلد، فردریک فارست، سیندی ویلیامز، مایکل هیگینز، الیزابت مک‌ری، تری گار و هریسن فورد.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۳ دقیقه.


«هاری کال» (هاکمن) و همکارانش با استفاده از یک سیستم پیچیده میکروفن‌های مخفی به استراق سمع زوج جوانی که در یک میدان شلوغ سن فرانسیسکو قدم می‌زنند، می‌پردازند. «هاری» هنگام گوش دادن به نوارِ استراق سمع متوجه جمله‌ای می‌شود که دال بر در خطر بودن زن و مرد است. او از دادن نوار به مرد متنفذی که او را اجیر کرده خودداری می‌کند. «هاری» شبی را با دختری که تازه دیده، «مردیت» (مک‌ری)، می‌گذراند و صبح بعد متوجه می‌شود که نوارها به سرقت رفته‌اند. او در هتلی مجاور محل قرار ملاقات زوج جوان اتاقی میه‌گیرد. واقعاً جنایتی رخ می‌دهد ولی برخلاف انتظار او مقتول همان مرد متنفذ است که ظاهراً به دست زوج جوان کشته شده است. به‌زودی در آپارتمانش با تلفن او را تهدید می‌کنند که از این ماجرا چیزی به کسی نگوید چون خودش کاملاً زیر نظر است و حرف‌هایش را استراق سمع می‌کنند...
* یکی از بهترین و کامل‌ترین فیلم‌های کوپولا متعلق به دوره اوج کنترل خلاقه او بر آثارش، بیشتر طمأنینه‌ای اروپائی را می‌نمایاند. فیلمی است درباره دلالت‌های صدا و سکوت و درباره کاربرد این عناصر در سینما. در دنیای فیلم، صدای معناها را منتقل می‌کنند یا دیگر گونه جلوه می‌دهند. فیلمی است به دور از حادثه، هیجان‌های صوری و فراز و فرودهای آشنا که همه این ویژگی‌ها در خور حال و هوای زندگی شخصیت اصلی‌اش هستند. شخصیت‌ کم نظیر «هاری کال»، انزوائی مألوف را ترسیم می‌کند؛ انزوائی توأم با بی‌اعتنائی و بی‌مسئولیتی در قبال نتایج کارش (یک لازمه اساسی شغل او) و این حالتی است بس مستعد هجوم پارانویا که پنهان و نامحسوس، اما سرانجام، رخ می‌دهد. آپارتمان درب و داغان شده «هاری»، نتیجه گریز ناپذیر حس ناامنی فراگیری است که در طول فیلم آن را دریافت می‌کنیم. در مکالمه دوره پس از واترگیت را، گذشته از صافی ذهن کوپولا، تجربه می‌کنیم