نژاد ، زبان و مذهب

عشایر ساكن در محدوده استان‌های زنجان و قزوین در واقع بخشی از ایلات و طوایف اصلی ایران می‌باشند. مثلاً، بخش بزرگی از عشایر منطقه، طوایف جدا افتاده‌ای از ایل شاهسون هستند كه از آذربایجان به آنجا كوچ‌ كرده‌اند و لذا از لحاظ نژادی به نژاد ایل‌های اصلی منسوب می‌باشند، ضمن اینكه همزیستی ایلات مختلف به نوعی اختلاط نژادی را هم پدید آورده است. از نظر زبان تكلم نیز بخش بزرگی از عشایر به زبان تركی آذری صحبت می‌كنند در نحوه گویش، تكلم و لهجه‌‌ها تفاوت‌هایی وجود دارد. عده ‌معدوی نیز به زبان كردی و تركی توأماً صحبت می‌كنند. دین اكثریت قریب به اتفاق عشایر منطقه اسلام و مذهب آنها عمدتاً شیعه اثنی عشری است.