خدا را شکرحریفمان امارات بود!

بازی تیم ملی فوتبال کشورمان برابر امارات را می توانیم ضعیف ترین بازی این تیم از زمان نشستن علی دایی برروی نیمکتش بدانیم.
بازی که تیم ما بیش از اندازه شانس داشت که بازنده از زمین خارج نشد. البته بیش از شانس ضعف تیم امارات بود که اجازه داد فشارهای وارده به تیم ملی بعد از این بازی تا حدود زیادی کم شود!از قبل از بازی هم قابل تصور بود که اماراتی ها که این بازی را برای خود در حکم مرگ و زندگی می دیدند از همان دقیقه یک فقط حمله را در دستور کار قرار دهند و در مقابل انتظار می رفت که تیم کشورمان با ارایه یک بازی منطقی فشار اولیه تیم میزان را خنثی کند و در ادامه ضربه خود را وارد سازد. اما ضعف های بازیکنان ما چه در کارهای انفرادی و چه در کارهای گروهی آنقدر مشهود بود که هر لحظه انتظار فرو ریختن دروازه ما می رفت.
تیم ما واقعا خوش شانس بود که حریف شب بد بازیکنانش , اماراتی بود که خیلی دوست نداشت از فرصت هایش نهایت استفاده را کند و در واقع توانایی استفاده حداکثری از موقعیت های خود که عمدتا از ضعف بازیکنان ما به دست می آمد در خود نمی دید. از آمادگی سید مهدی رحمتی هم اصلا نباید گذشت که یک تنه دروازه ایران را بارها نجات داد تا یک نتیجه عجیب و غریب بهت را به ایرانیان هدیه نکند.لیست اسامی ایران که اعلام شد همان بازیکنانی به زمین می آمدند که شاید هر مربی دیگری هم بروی نیمکت ایران بود آن ها ترکیب ایران را تشکیل می دادند.
هیچکس فکر نمی کرد مهدوی کیا و هاشمیان بدترین روز ملی خود را پیش رو داشته باشند. اما سیستم دایی از همان ابتدا ایراد داشت. دایی مجموعه ای از بازیکنانی را در اختیار داشت که کنار هم قرار دادن آن ها شاید بزرگ ترین مصیبت دایی قبل از این بازی محسوب می شد. همین مصیبت در نهایت دایی را وادار کرد که مسعود شجاعی و کریم باقری را در مناطقی به بازی گیرد که حتی نیمی از توانایی های خود را هم نتوانند نشان دهند. در کنار این ها ضعف بازی مهدوی کیا، هاشمیان و البته نکونام کافی بود تا شیرازه تیم ما به طور کلی از هم بپاشد تا بازهم تاکید کنیم که خدا خیلی ما را در این شب دوست داشت که حریفمان یک امارات بی حواس و قدر نشناس بود که می توانست در بیشتر دقایق این بازی پرونده ما را به وحشتناکی بپیچد و البته سد محکمی در برابر آن ها به نام سید مهدی رحمتی. همانقدر که به دایی حق دادیم از این نفرات در زمین استفاده کند با گذشت ۳۰ دقیقه ابتدایی بازی خشمان بیشتر می شد که چرا او همچنان بر استفاده از مهدوی کیا و هاشمیان در زمین اصرار دارد آن هم در حالی که حتی کوچکترین اعضای یک خانواده هم تشخیص داده بودند که برای باز شدن گره کار تیم ما باید از این مناطق دست به کار شد.
در آخر هم مشخص نشد که دایی با کدام استدلال بیش از ۶۰ دقیقه تیم خود را خلع سلاح نگه دارد و آن زمان اصلاحات را در تیم سردرگم خود شروع کند و با جا به جا کردن نفرات خود به خصوص شجاعی بازی تیم کشورمان را قابل تحمل تر کند. هرچند همین که برابر اماراتی ها بازنده نبودیم و یک امتیاز خوب را از این کشور دشت کردیم اما بازی که تیم کشورمان از خود به نمایش گذاشت شایستگی حتی یک امتیاز هم نداشت و بازهم بی جهت نیست که تاکید کنیم که اگر حریف ما هر تیمی غیر از امارات بود امشب تبدیل به یکی از سخت ترین شب های فوتبال دوستان ایرانی می شد. در مجموع این عقیده قدیمی دایی مبنی بر استقاده از بازیکنان باانگیزه به جای ستاره های نا آماده با بازی ضعیفی که هاشمیان و مهئوی کیا از خود نشان دادند , ثابت شد.
دفاع ما در نبود عقیلی یک عمق به عظمت اقیانوس آرام در اختیار مهاجمان بی خطر اماراتی می داد تا آن ها بارها با رحمتی تک به تک شوند!
خط هافبک ما در بیشتر دقایق بازی جنگ های میانه زمین را باخت و خط حمله ما با وجود هاشمیان روی مهاجمان سیاه چرده اماراتی را سفید کرده بود! علی دایی برای اینکه تیم ما در بازی های سخت بعد به خصوص در دور برگشت به مشکل بر نخورد باید با خود روراست باشد و مشکلات تیم خود را برای رفع کردن در ابتدا بپذیرد و بعد درصدد رفع آن ها برآید. مطمئن باشید حریفان بعدی ما دیگر امارات نیستند تا ما بتوانیم تا این حد خدا را شکر کنیم!

سعید قرایی

منبع : روزنامه ابتکار