تصاویری برای همیشه

● به مناسبت آغاز فصل جدید لیگ برتر انگلستان
در آرزوی تعیین قهرمان لیگ برتر انگلستان در آخرین ثانیه‌های فصل هستیم. اتفاقی که از فصل ۱۹۹۵-۱۹۹۴ رخ نداده است. با این وصف در چنین لیگ پرهیجانی رقابت و دست‌اندازی کوچک‌ها به حریم بزرگان موج زده و ما فراموش کردیم چرا هفته پایانی فقط برای تیم‌های انتهاء جدولی حساس است.
● فصل ۱۹۹۳ - ۱۹۹۲
▪ پایان انتظار ۲۶ ساله
منچستریونایتد به مربیگری آلکس فرگوسنی که هنوز ”سر“ نشده بود با سرعت زیادی حرکت می‌کرد. فرگی برای بسط امپراتوری خود جام لیگ برتر را کم داشت: مرد اسکاتلندی ۲ فصل قبل با گل‌های مارک هیوز جام در جام اروپا را تصاحب کرد. فتح جام حذفی و جام اتحادیه نیز راضی‌کننده نبود، پیرمرد اهل ”گورون“ برای پاسخ دادن به تحقیرهای هواداران یونایتد چیزی بیش از اینها می‌خواست و درست در هفته پایانی آرزوی خود را تحقق‌یافته دید.
یونایتد برای قهرمانی به پیروزی مقابل شفیلدونزدی احتیاج داشت. این اتفاق تا دقیقه ۹۶ رخ نداد اما در لحظه‌ای که داور از گلزنی آنها قطع امید کرده و سوت را به طرف دهان خود برد یک مدافع پیش‌تاخته به‌نام گوی پالیستر با ضربه سری دیدنی، رؤیا را به واقعیت تبدیل کرد. فرگی مغرورانه جام را بالای سر برد. لیورپول دشمن سنتی در میانه جدول جای گرفت و این موضوع جشن شیاطین سرخ را پرشکوه‌تر کرد. سرخپوشان آنفیلد یک فصل قبل با برتری ۲ بر صفر مقابل منچستریونایتد سبب ساز قهرمانی لیدزیونایتد (دیگر دشمن سنتی منچستریونایتد) شدند اما اهالی اولدترافورد در فصل ۱۹۹۳ - ۱۹۹۲ رسماً به ۲ دهه فرمانروائی لیورپول در انگلستان و اروپا خاتمه دادند و قبول این واقعیت برای هواداران پرافتخارترین تیم جزیره چقدر سخت و نیش‌دار بود...
● فصل ۱۹۹۴ - ۱۹۹۳
▪ آن نبرد کلاسیک...
بار دیگر منچستریونایتد قهرمان شد اما رقبای این تیم چه نام داشتند؟ نورویچ، کریستال پالاس و بلکبرن! از لیورپول خبری نبود، آرسنال جورج گراهام فقط یک بر صفر می‌برد، نیوکاسل هنوز بودجه خریدهای بزرگ را نداشت و در این شرایط منچستریونایتد آسان‌تر از فصل گذشته بر سکوی نخست ایستاد. در فصلی که ”گلن هادل“ آخرین بار با پیراهن چلسی در میادین دیده شد و سوئیتدون ”آبرو بر لیگ بود، یک نبرد کلاسیک از منچستریونایتد و لیورپول روی پرده رفت. یونایتد در نیمه اول با ۳ گل از رقیب دیرینه پیش افتاد اما مردان اسکوسر در ۴۵ دقیقه دوم هر ۳ گل را جبران کردند. تعریف دیگری برای هیجان نبرد مذهبی فوتبال انگلستان نیاز است؟
چرا آن دفع استثنائی اشمایکل. دروازه‌بان منچستریونایتد برای دفع ضربه لیورپولی‌ها تا نزدیکی‌های منچستریونایتد برای دفع ضربه لیورپولی‌ها تا نزدیکی‌های تیرک دروازه پرش کرد و با ۲ دست توپ را مهار کرد. آنچه در زمره ۱۰ عکس‌العمل تماشائی تاریخ لیگ برتر جای گرفت.
● فصل ۱۹۹۵-۱۹۹۴
▪ پس از زمان اختراع آمپول!
تیم آبی و سفیدپوش بلکبرن با سرمایه‌گذاری اولین مالک شخصی تاریخ یک تیم لیگ برتری، پس از یک فصل بالانشینی با سرعت بسیار به سمت جام، گام برمی‌داشت، مربی این تیم ”کتی دالگلیش“ یک لیورپولی متعصب بود که می‌خواست پوزه فرگوسن را به خاک بمالد. زوج طلائی ”کریس ساتن“ و آلن شیرر (او با نپذیرفتن ۲ پیشنهاد منچستریونایتد عملاً یک ضد اولدترافوردی نام گرفت) با گل‌های بی‌وقفه آرزوی مربی را برآورده ساختند. هر چند آنها باید از شفیلد و نزدی ممنون باشند، چرا که در هفته آخر پایانی مردان فرگوسن را متوقف کردند تا بلکبرن بدون نیاز به پیروزی در بازی همزمان، جام تاج‌دار را بالای سر ببرند. بلکبرن پس از چند سال قهرمان شد؟ یکی از روزنامه‌ها به این سؤال پاسخ داد: برای اولین بار پس از زمانی که آمپول و تلویزیون اختراع شد!
● فصل ۱۹۹۶-۱۹۹۵
▪ گل‌های جادوئی
دوره، دوره منچستریونایتد بود. فصل لیگ برتر با گل بکهام جوان آغاز و با ضربه استثنائی کانتونا در فینال جام حذفی خاتمه یافت. دیوید بکهام چند سال قبل از به ثبت رساندن این شاهکار، کنار خط‌آهن محل سکونت خود به جمع‌آوری شیشه خرده می‌پرداخت، برای نشان دادن اقتدار! ترک تحصیل کرده و در خانه مستأجری دور از پدر و مادر روزگار می‌گذارند اما وقتی از وسط زمین دروازه ویمبلدون را گشود توأمان به آغوش خانواده بازگشته و به قلب حاشیه زد.
داستان اصلی توسط اشمایکل نوشته شد. دروازه‌بان دانمارکی در بازی رو در روی نیوکاسل و منچستریونایتد (رقبای صدر جدول) ضربه سر فردیناند را به شکل باور نکردنی مهار کرد. توپ در آن سمت میدان به یک بازیکن قرمزپوش رسید و او گل قهرمانی منچستریونایتد را به ثمر رساند. بله! نیوکاسل در مقاطعی ۱۲ امتیاز از یونایتد پیش بود اما فرگی با تعدادی بچه، تیم کوین کیگان (یک لیورپولی دیگر) را جا گذاشت. ضربه کرنر بکهام در دقیقه ۸۵ فینال جام حذفی مقابل لیورپول، با استپ سینه و ضربه دیدنی کانتونا همراه شد تا شیاطین سرخ در یکی از کلاسیک‌ترین فینال‌های تاریخ جام حذفی، رقیب قدیمی را مغلوب کند.
● فصل ۱۹۹۸-۱۹۹۷
▪ آرسن و آرسنال وارد می‌شوند
منچستریونایتد با خیالی آسوده در رؤیای سومین قهرمانی پیاپی لیگ بود، اما در یکی از هیجان‌انگیزترین فصول تاریخ لیگ برتر؛ آرسنال به مدد ۲ بازیکن کناری اصتینائی خود به‌نام‌های امانوئل پتی و مارک اورمارس، مدافعی چون آدامز و گلزنی‌های بی‌وقفه آنلکای ۱۸ ساله (ونگر او را بهترین بازیکن قرن آینده نامیده بود) آرام آرام حرکت کرد و همگان را شگفت‌زده کرد. در نهایت یک هفته قبل از پایان فصل آرسنال با ۵ گل رقیب خود را از پیش رو برداشت و قهرمان شد. دنیس برکمپ به خاطر انجام زیباترین بازی‌ها، عنوان ”بازیکن سال“ را به‌دست آورد. اما این ونگر بود که با این قهرمانی غیرمنتظره پای روی دم شیر گذاشت. او، فرگی را به مبارزه‌ای طولانی و تاکنون ناتمام دعوت کرد.
● فصل ۱۹۹۹ - ۱۹۹۸
▪ جام، جام و جام
منچستریونایتد چندین هفته قبل از اتمام فصل کار را تمام کرد، در فینال جام حذفی در شرایطی که یک بر صفر از نیوکاسل عقب بود، ۲ بر یک پیروز شد و از همه مهمتر در فینال لیگ قهرمانان بزرگترین بازگشت تاریخ را رقم زده و در وقت‌های تلف‌شده باخت را به برد تبدیل کرد. آن فصل از آن دیوید بکهام بود. او به سبب اخراج در بازی مرحله یک‌هشتم نهائی جام جهانی ۱۹۹۸ مقابل آرژانتین تحت فشار افکار عمومی، به‌عنوان مسبب باخت تیم ملی معرفی شد. هواداران سایر باشگاه‌ها برای بازگشت وی نقشه‌ها در سر داشتند.
دیوید می‌گفت تحت فشار بهتر بازی می‌کند اما دیدار جام خیریه مقابل آرسنال که به برتری ۳ بر صفر حریف انجامید نشان داد او طاقت شنیدن سوت‌های دائم هواداران را ندارد؛ در یک بازی، طرفداران رقیب با صدای بلند سرودهای زشت درباره همسر و فرزندان وی سر دادند، در ورزشگاهی دیگر، هنگام نواختن کرنر به‌سوی او آب دهان پرتاب شد و چند روز وقتی کنار خط صاحب توپ می‌شد با تسمه مورد نوازش قرار می‌گرفت! دیوید با اراده خاص خود دشمنان را ساکت کرد، عامل اصلی ۳ قهرمانی یونایتد نام گرفت و در نهایت عنوان دومین بازیکن برتر جهان را تصاحب کرد. هیچ‌کس ۲ کرنر منجر به گل او در فینال لیگ قهرمانان مقابل بایرن‌مونیخ را فراموش نمی‌کند.
● فصل ۲۰۰۱ - ۲۰۰۰
▪ بیداری لیورپول
”هرگز تنها نخواهی ماند“. این شعار سقف تمام ورزشگاه‌های جزیره را لرزاند. لیورپول پرافتخارترین تیم جزیره به کمک هواداران پرشور خود یک پایان دیوانه‌کننده رقم زد. ماجرای از شوت مک‌ آلیستر در دربی مقابل اورتون شروع شد. آن گل محرکی برای موفقیت‌های مقاطع پایانی فصل بود. لیورپول در ضربات پنالتی بیرمنگام را پشت سر گذاشت و جام اتحادیه را فتح کرد. سپس در فینال جام حذفی در عوض ۱۰ دقیقه باخت را به برد تبدیل کرد.
و سرانجام پس از مدت‌ها با برتری ۴ بر صفر مقابل چارلتو مقام سوم و جواز حضور در لیگ قهرمانان را به‌دست آورد. اوون همان بازیکنی که در فینال جام حذفی با ۲ گل زیبا آرسنال را نابود کرد مرد سال اروپا شد و چه چیز بهتر از این!
● فصل ۲۰۰۳ - ۲۰۰۲
▪ بازگشت شیطان
آرسنال برای دومین سال پیاپی، قهرمانی می‌خواست اما منچستریونایتد به قول نیستلروی ثابت کرد چرا جاودانه‌ترین باشگاه جهان است. آنها تا هفته‌های پایانی با اختلاف فراوان پشت سر آرسنال قرار داشتند اما توقف‌های پی‌درپی تیم ونگر، مدعیان همیشگی را به صدر جدول آورد.
چه طعنه‌آمیز بود که لیدزیونایتد یکی از دشمنان بزرگ شیاطین سرخ، ۳ بر ۲ آرسنال را مغلوب کرده و در فاصله یک هفته تا پایان فصل پانزدهمین و تاکنون آخرین قهرمانی شاگردان فرگوسن را سبب شد. پسربچه‌های اهل ”کوکنی“ با تی‌شرت‌هائی که روی آنها کلمه ”دست‌نیافتنی“ حک شده بود، در خیابان‌ها فخرفروشی می‌کردند.
● فصل ۲۰۰۴ - ۲۰۰۳
▪ قهرمانی بدون باخت
آرسنال رکورد صد و چند ساله ”پرستون تورث‌اند“ را شکست و بدون باخت قهرمان شد. آنچه دیدنش برای هر کودک تازه پا به توپ شده‌ای یک رؤیا است. درام اصلی در فاصله ۳ هفته مانده، به پایان فصل رقم خورد. آرسنال برای تثبیت قهرمانی، در زمین تاتنهام تنها به یک تساوی احتیاج داشت. بزرگترین دربی طبقاتی جزیره تا دقیقه ۹۲، ۲ بر یک به نفع آرسنال در جریان بود که رابی کین با یک ضربه پنالتی، گلی بی‌ثمر را وارد دروازه آرسنال کرد. بازی با تساوی ۲ بر ۲ خاتمه یافته و بچه‌های ونگر جلوی چشم دشمن دیرینه جشن قهرمانی به پا کردند اما چرا رابی کین پس از آن گل بی‌ثمر به سبک آشنای خود به شادی پرداخت؟ جواب را باید در روح مبارزه جوی فوتبال انگلستان جست‌وجو کرد. جائی‌که جبران یکی از ۵ گل خورده، یک دفع توپ ساده و حتی گرفتن کرنر با تشویق ایستاده هواداران پاسخ داده می‌شود. این مسئله تنها در فوتبال ناب انگلستان به چشم می‌خورد.
● صحنه‌های ماندگار
ضربه چیپ فاولر اسطوره لیورپول که درون دروازه منچستریونایتد و اشمایکل‌ جای گرفت، سقوط دردناک وستهام در پایان فصل ۲۰۰۲ - ۲۰۰۱ (اشک‌های جوکول در حالی‌که گرمکن خود را روی صورتش گرفته بود) شادی‌های عجیب و غریب نیستلروی پس از گلزنی، آن دیدار به یادماندنی منچستریونایتد و چلسی که تا حوالی دقیقه ۷۰، ۵ بر صفر به نفع یونایتد میهمان در جریان بود و با ورود ویالی و هت تریک وی ۵ بر ۳ خاتمه یافت. همه آن تصاویری است که هیچ‌گاه از خاطر شیفتگان فوتبال جزیره پاک نمی‌شود.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی