«من» منچستریونایتد را دوست دارم

آنچه می خوانید اظهارات «دیوید گری» هنرمند مطرح جهان وهوادارمنچستر یونایتد درباره تیم محبوبش است.
● آن لحظه...
از زمانی كه خود را شناختم، هوادار منچستریونایتد بودم. خانواده ام در شهر منچستر سكونت داشتند و پدربزرگم با علاقه تمام اخبار تیم اول را پیگیری می كرد. پدرم هم هوادار شیاطین سرخ محسوب می شد و من انتخاب دیگری نداشتم. بیشتر بازی های این تیم در دهه ۷۰ را دیدم چون پدربزرگم معمولاً بلیت تمام بازی های فصل باشگاه را خریداری می كرد.
به یاد دارم برای تماشای صحنه های حساس روی دوش پدرم می پریدم. هرگز آن صحنه های ابراز احساسات را فراموش نمی كنم. انگار حیوان غول پیكری با هزار سر جلوی من ایستاده بود! منچستریونایتد در زمان جوانی من قدرتمند ظاهر نمی شد. بیشتر باخت تیم محبوبم را می شمردم.
● نخستین قهرمان
در جوانی «استیو كاپل» را می پسندیدم. بابی چارلتون، دیگر قهرمان من نام داشت. گیگز هم در سراسر دهه ۹۰ سمبل هواداران محسوب می شد، او را نیز دوست دارم. سرعت رایان فوق العاده است و از آن دست بازیكنانی به حساب می آید كه دوست دارید كنارش بازی كنید.
● اسطوره
چارلتون و گیگز. خودتان یك نفر را انتخاب كنید! مرد ولزی تاكنون ۹ بار لیگ برتر را بالای سر برده و از طرفی چارلتون هم سفیر خوبی برای فوتبال انگلستان بود. هر ۲ نفر لحظات شادی برای اولدترافوردی ها به ارمغان آوردند. تصور می كنم رایان یاد «سربابی» را زنده كرد.
● بهترین مسابقه
پیروزی ۷ بر یك منچستریونایتد در شب جادویی مرحله یك هشتم نهایی فصل گذشته لیگ قهرمانان، بهترین بازی بود كه از شیاطین سرخ به یاد می آورم.
● گل مورد علاقه
گل گیگز در بازی تكراری مرحله نیمه نهایی جام حذفی جزیره در فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸ مقابل آرسنال.
نتوانستم به طور كامل بازی را تماشا كنم و نمی دانم در گوشه زمین هایبری چه اتفاقی رخ داد! از شدت خوشحالی به خیابان رفتم اما چند هوادار آرسنال مرا تعقیب كردند! آن لحظه زیبا، وصف ناپذیر به نظر می رسید.
● جایگاهی در اولدترافورد
من در قسمت شرقی ورزشگاه می نشینم چون آنجا بهتر می توانم جریان بازی را تعقیب كنم! تیفوسی ها در این منطقه حضور ندارند؛ بنابراین به راحتی می توانم فریاد بكشم.
● تیم رؤیایی
مك ایلروی، ماكاری، كاپل، هیلی، پرسون، برادران گرینهوف و مارتین بوچان كه خانه ما را خرید و پیانوی مرا هم قرض گرفت؛ هرچند بعدها هرگز امانت را به من برنگرداند و پولی هم بابت خرید پیانو نپرداخت. پدرم در ورزشگاه نشسته بود كه ناگهان بوچان را دید و به او گفت چرا پول پیانو پسرم را نمی پردازی؟ تعقیب و گریز، هفته ها ادامه یافت!
● منفورترین تیم
انتخاب خاصی ندارم. در هر دوره رقبای خاصی سر برآوردند. به طور سنتی می توانم از لیورپول نام ببرم. آنها سالیان زیادی قدرت اول انگلستان نامیده می شدند اما خوشبختانه دیگر نابود شده اند.
● بهترین خاطره سرخ
تماشای فینال لیگ قهرمانان در فصل ۱۹۹۹-۱۹۹۸ از تلویزیون. همراه همسرم مسافت طولانی را طی كردیم تا در جشن قهرمانی شیاطین سرخ شركت كنیم.
اگر بودجه نامحدودی داشتید…اسی ین، كاكا و مسی را می خریدم. اسی ین بازیكن هوشیاری است. مسی هم پدیده بزرگی محسوب می شود. كاكا را هم فراموش نكنید. هیچ رئیس باشگاهی نمی تواند آنها را نادیده بگیرد.
● قهرمان می شویم؟
بله، چه كسی فكر می كرد سال گذشته جام لیگ برتر را بالای سر ببریم؟ اكنون با وجود بازیكنان جدیدی مانند هارگریوز و سایر ستارگان، امیددراولدترافورد موج می زند. امیدوارم یك مهاجم جدید را در اردوی تیم ببینیم یا حداقل رونالدو آمادگی خود را حفظ كند. احساس می كنم لیورپول فراتر از چلسی، رقیب اصلی ما در راه هفدهمین قهرمانی خواهد بود. روحیه تیمی دستاورد فصل گذشته را رقم زد و آرزو دارم این فاكتور امسال هم به كمك ما بیاید.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی