سه شنبه, ۲ بهمن, ۱۴۰۳ / 21 January, 2025
مجله ویستا
آپارتماننشینی هم قواعدی دارد!
آیا در آپارتمان شما هم بین ساکنان گهگاه اختلاف پیش میآید؟ آیا برخی از ساکنان سهم خود را از هزینههای مشترک نمیپذیرند؟ آیا در تعیین قسمتهای مشترک آپارتمان مشکل دارید؟ آیا برخی از ساکنان، وسایل شخصی خود را در قسمتهای مشترک میگذارند و باعث ایجاد منظره نامناسبی در محلهای عمومی میشوند؟ برای پاسخ به این چند پرسش، شاید این نوشته بتواند به شما کمک کند.
گذاشتن میز و صندلی و هر نوع اشیای دیگر و همچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ممنوع است، مگر در صورت جلب رضایت تمامی مالکان.
دیگر دوره سکونت در خانههای وسیع و باغها گذشته است و ضرورتهای زندگی شهرنشینی و تمرکز امکانات و منابع ما را وادار کرده است تا در محیطی تنگ و فشرده زندگی کنیم. طبیعی است که هرچه مکانهای زندگی انسانها فشردهتر شود، خواستههای شخصی آنها بیشتر با هم برخورد میکند. در این شرایط افراد برای برخورداری از یک زندگی آرام ناگزیرند از برخی از آزادیهای خود صرفنظر کنند و در ازای حقوقی که پیدا میکنند، تکالیفی را در مقابل دیگران بپذیرند.
اینجاست که قانون پا به میان میگذارد و اجرای این حقوق و تکالیف را ضمانت میکند. بسیاری از مردم نمیدانند که قانونی به نام تملک آپارتمانها وجود دارد که برای تضمین آرامش و تنظیم روابط ساختمانی ساکنان آپارتمانها وضع شده است. این قانون که در سال ۱۳۴۳ به تصویب رسیده و در سال ۱۳۶۷ هم اصلاح شده و همچنین آییننامه اجرایی آن، مقرراتی را بیان میکند که دانستن آن برای هر آپارتماننشین ضروری است.
در این نوشتار سعی میکنیم شما را با مطالب مختلف این قانون آشنا کنیم. مواردی مانند تعیین قسمتهای اختصاصی و قسمتهای مشترک آپارتمان، تشکیل مجمع عمومی مالکان و انتخاب مدیر یا هیأت مدیره آپارتمان، هزینههای مشترک آپارتمان و نحوه تقسیم آنها و... مواردی هستند که همگی باید مورد توجه قرار گیرند.
● قسمتهای اختصاصی و مشترک آپارتمان
گاهی بین ساکنان آپارتمان این اختلاف پیش میآید که چه قسمتهایی از ساختمان برای استفاده عموم است و چه قسمتهایی مختص واحدی مشخص است. قانون تملک آپارتمانها در نخستین مواد خود به این موضوع پرداخته است. به موجب ماده یک مالکیت در آپارتمانهای مختلف و محلهای پیشه و سکونت، یک ساختمان شامل ۲ قسمت است:
۱) مالکیت قسمتهای اختصاصی
۲) مالکیت قسمتهای مشترک.
قسمتهای مشترک آپارتمان بخشهایی از آن است که به طور مستقیم و یا غیرمستقیم مورد استفاده تمام ساکنان است و نمی توان حق انحصاری برای آنها قائل شد. به عبارت دیگر، حق استفاده از این قسمتها منحصر به یک یا چند واحد مخصوص نیست و به تمامی ساکنان به نسبت قسمت اختصاصی آنها تعلق میگیرد. همه قسمتهای یک آپارتمان جزو قسمتهای مشترک است، مگر آنکه در اسناد مالکیت، به عنوان ملک اختصاصی یک یا چند نفر از مالکان تلقی شده باشد و یا اینکه طبق عرف و عادت محل آن قسمت متعلق به واحدی خاص باشد.
آیین نامه اجرایی قانون تملک آپارتمانها برای جلوگیری از اختلاف در تعیین قسمتهای مشترک این قسمتها را نام برده است که عبارتند از:
الف) زمین زیر بنا خواه متصل به بنا باشد یا بنا به وسیله پایه روی آن قرار گرفته باشد.
ب) تأسیسات قسمت های مشترک از قبیل: چاه آب و پمپ، منبع آب، مرکز حرارت و تهویه، تابلوهای برق، کنتورها، تلفن مرکزی، انبار عمومی ساختمان و اتاق سرایدار در هر قسمت بنا که واقع باشد، دستگاه آسانسور و محل آن، چاههای فاضلاب، لولهها، گذرگاههای زباله و محل جمعآوری آن و غیره.
پ) اسکلت ساختمان.
ت) درها، پنجرهها، راهروها، پلهها و پاگردها که در خارج از قسمتهای اختصاصی قرار گرفتهاند.
ث) تاسیسات مربوط به راه پله از قبیل وسایل تأمینکننده روشنایی، تلفن و وسایل اخبار و همچنین تأسیسات مربوط به آنها، به استثنای تلفن اختصاصی، شیرهای آتش نشانی، آسانسور و محل آن، محل اختتام پله و ورود به بام و پلههای ایمنی.
ج) بام و تمامی تأسیساتی که برای استفاده عموم شرکا و یا حفظ بنا در آن ساخته شده است.
چ) نمای خارجی ساختمان.
ح) محوطه ساختمان، باغها و پارکها که جنبه عمومی دارد و در سند اختصاصی ثبت نشده است.موارد بالا، قسمتهای مشترک آپارتمان است که در مالکیت مشاع تمام شرکای ملک است، هر چند که در قسمت اختصاصی واقع شده یا از آن قسمتها عبور کند. همه مالکان یا استفادهکنندگانی که نماینده مالک هستند، مانند مستأجران، حق استفاده از این قسمتها را دارند و هیچ کس نمیتواند از استفاده آنها تا حدی که ضرری به استفاده دیگران وارد نیاورد، ممانعت به عمل آورد.
گذاشتن میز و صندلی و هر نوع اشیای دیگر و همچنین نگاهداری حیوانات در قسمتهای مشترک ممنوع است، مگر در صورت جلب رضایت تمامی مالکان.
هزینههایی که برای حفظ، نگهداری، نظافت و تعمیر قسمتهای مشترک آپارتمان مصرف میشود، به ترتیبی خاص، تقسیم میشود و حتی اگر یکی از ساکنان از برخی از قسمتهای مشترک استفاده نمیکند، باز هم باید هزینههای مربوط به آن قسمت را بپردازد (ماده ۴ قانون تملک آپارتمانها اصلاحی ۱۳۷۶)
بنابراین اعتراض طبقه همکف مبنی بر اینکه علیرغم استفاده نکردن از آسانسور، شارژ آن و یا هزینه تعمیر آن از او هم مطالبه میشود، قابل پذیرش نیست. زیرا آسانسور جزو قسمتهای مشترک آپارتمان است و هزینههای آن متوجه همه ساکنان است، ولو اینکه هرگز از آن قسمت مشترک استفاده ای نکنند.
● شیوه اداره آپارتمان
اگر در اداره ساختمان شما نظم و ترتیبی وجود ندارد، اولین اقدام شما برای سامان دادن به اداره آپارتمان این است که با سایر مالکان یا استفادهکنندگان دور هم جمع شوید و در مورد حل مشکلات ساختمان چارهاندیشی کنید. خیلی سخت نگیرید، منظور یک جلسه رسمی و خشک اداری نیست. این جلسه در آپارتمانهای کوچک ممکن است ضمن دید و بازدیدها و مهمانیها انجام شود، البته در مجتمعهای بزرگ آپارتمانی تشریفات اداری آن، از قبیل ارسال دعوتنامه مکتوب با پست سفارشی، اغلب رعایت میشود.
قانون به جلسهای که مالکان و استفاده کنندگان برای اداره آپارتمان تشکیل میدهند، «مجمع عمومی» میگوید. طبق ماده ۵ آیین نامه قانون تملک آپارتمانها، در صورتی که تعداد مالکان از سه نفر تجاوز کند، «مجمع عمومی» باید تشکیل شود. برای اینکه جلسه مجمع عمومی رسمیت داشته باشد و تصمیمات آن قابل اجرا باشد، باید مالکانی که بیش از نصف مساحت کل قسمتهای اختصاصی را در اختیار دارند یا نمایندگان آنها، در آن حضور داشته باشند. اما اگر مشکل این باشد که ساکنان دیگر واحدها به این گونه جلسات بیتوجه هستند و در آن شرکت نمیکنند، قانون راهحلی برای آن معین کرده است.
در صورتی که نتوانستید اکثریت را دور هم جمع کنید، تلاشتان را متوقف نکنید، جلسه را پانزده روز به عقب بیندازید و دوباره از همه واحدها برای شرکت در آن دعوت کنید. اگر در جلسه دوم هم تعداد کافی حاصل نشد، سماجت به خرج بدهید و با دعوت مجدد جلسه سوم را پانزده روز بعد برگزار کنید. این جلسه با هر تعداد از حاضران رسمیت خواهد داشت و تصمیمات آن برای افراد غایب هم تعهد ایجاد می کند. (تبصره ماده۸ آیین نامه اجرایی)
اصل بر این است که در جلسه مجمع عمومی، مالکان آپارتمانها شرکت کنند، اما مالک میتواند به جای خود نمایندهای معرفی کند. اغلب معمول است که مستأجر به نمایندگی از مالک در جلسه شرکت میکند. اگر چند نفر مالک یک واحد آپارتمانی باشند، باید طبق ماده ۷ قانون تملک آپارتمانها، از طرف خود یک نفر را برای شرکت در جلسه مجمع عمومی انتخاب و معرفی کنند.
در نخستین جلسه مجمع عمومی، ابتدا رئیس مجمع عمومی برای اداره جلسه انتخاب میشود. سپس مدیر یا مدیرانی از طریق رأیگیری برای اداره امور ساختمان تعیین می شود.
از جمله دیگر اختیارات مجمع عمومی گرفتن تصمیمات کلی در مورد اداره امور ساختمان و همچنین تصویب گزارش مربوط به درآمدها و هزینههای سالانه است. همه تصمیمات مجمع عمومی باید در صورت جلسهای درج شود تا بعداً قابل مراجعه و استناد باشد. این صورت جلسه نزد مدیر ساختمان نگهداری میشود. تصمیمات مجمع عمومی در صورت رعایت شرایط ذکر شده طبق ماده ۶ قانون تملک آپارتمانها، برای کلیه شرکا الزامآور است. برای اینکه غایبان جلسه ادعا نکنند که از تصمیمات مجمع عمومی بیاطلاع بوده اند، این تصمیمات ظرف مدت ۱۰ روز توسط مدیر ساختمان به اطلاع شرکای غایب میرسد.بسیاری از مشکلات ساختمان را میتوان از طریق همین جلسات حل کرد. به طور مثال در برخی از آپارتمانها بازی بچهها و سر و صدای آنها در حیاط آپارتمان مزاحمتهایی را برای ساکنان ایجاد میکند. اگر اقدامات مدیر ساختمان برای رفع این مزاحمتها مؤثر واقع نشد، مجمع عمومی میتواند برای حل این مشکل چارهاندیشی کند، مثلاً میتوان ساعتهای مشخصی را برای بازی بچهها تعیین کرد.
اما چون تشکیل جلسات مجمع با شرایطی که قانون برای آن تعیین کرده، معمولاً دشوار است، همان طور که اشاره شد، مدیر یا مدیرانی انتخاب میشوند و مسئولیت حفظ و اداره ساختمان و اجرای تصمیمات مجمع عمومی به او یا آنها واگذار میشود.
● اختیارات مدیر ساختمان
سعی کنید فردی لایق و امین را به عنوان مدیر ساختمان انتخاب کنید؛ زیرا وظایف و اختیارات مهمی در طول سال برعهده اوست.
یکی از وظایف مدیر، نگهداری از حسابهای مالی ساختمان و حفظ خزانه (صندوق مالی) است. او باید دفتری برای ثبت درآمدها و هزینهها داشته باشد و هر ساله این دفتر را به پیوست قبوض و اسناد مربوط را برای تصویب ترازنامه به مجمع عمومی ارائه کند. البته در مجتمعهای بزرگ معمولاً برای انجام این وظایف مالی یک خزانه دار تعیین میکنند.وظیفه دیگر مدیر ساختمان که شاید خیلی از افراد از آن بی اطلاع باشند، این است که تمام بنا را به صورت یک واحد در مقابل آتش سوزی بیمه کند، سهم هر یک از واحدها از حق بیمه به نسبت مساحت آن واحد به مساحت کل قسمتهای اختصاصی خواهد بود، که این مبلغ توسط مدیر از هر واحد اخذ و به بیمهگر پرداخت میشود.
مدیر ساختمان همچنین مکلف است که میزان هزینههای مستمر و مخارج متعلق به هر شریک و نحوه پرداخت آن را به وسیله نامه به او اطلاع دهد. طبق آخرین ماده آییننامه اجرایی، به منظور تأمین هزینههای ضروری و فوری، مدیر ساختمان باید وجوهی را به صورت تنخواهگردان به نحوی که مجمع عمومی معین میکند، دریافت کند.
منبع : نوآوران فناوری اطلاعات
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست