۲۳ ژوئیه ۲۰۰۷ ـ درگذشت محمدظاهر شاه ـ موضوع ایجاد کنفدارسیون ایرانیان

۲۳ ژوئیه ۲۰۰۷ «محمدظاهر شاه» پادشاه پیشین افغانستان در ۹۲ سالگی در شهر کابل درگذشت. درگذشت او در پی یک بیماری طولانی دستگاه گوارش اعلام شده بود. محمدظاهر که در نیمه اکتبر ۱۹۱۴ به دنیا آمده بود در سال ۱۹۳۳ پس از ترور پدرش، پادشاه شده بود و تا سال ۱۹۷۳ به مدت ۴۰ سال بر افغانستان سلطنت کرده بود. در این سال، سردار محمدداوود عموزاده و شوهر خواهرش که نخست وزیر افغانستان بود از غیبت کوتاه او که به ایتالیا رفته بود استفاده کرد و با یک کودتای بدون خونریزی نظام حکومتی افغانستان را از سلطنت به جمهوری تغییر داد و خود رئیس جمهور شد. با این کودتا، آرامش از افغانستان رخت بربست. محمدظاهر که چهار پسر و دو دختر از او باقی مانده اند در سال ۲۰۰۲ و پس از سقوط حکومت طالبان، از ایتالیا به کابل بازگشت ولی ادعای سلطنت نکرد. او که برای تحکیم حکومت حمید کرزای (که از بستگان دور او است) تلاش کرد از مجلس افغانستان لقب «پدر افغان» گرفت و اجازه یافت که تا پایان عمر در کاخ سلطنتی زندگی کند. محمدظاهر در طول تبعید در ایتالیا، از کمک مالی شاه وقت ایران برخوردار بود.
محمدظاهر که در طول سلطنت خود بر بی طرفی و عدم تعهد افغانستان پای می فشرد یک بار تلاش کرد تا سرزمین هایی را که انگلستان در دوران سلطه خود بر هندوستان از افغانستان جدا ساخته و اینک ضمیمه پاکستان و پاتان نشین (پشتون) هستند بازگرداند از جمله منطقه خودمختار «وزیرستان» را که در سال ۲۰۰۷ گفته شده است مخفیگاه بن لادن است. این تلاش، در دهه ۱۹۶۰ افغانستان و پاکستان را در آستانه یک جنگ قرارداده بود که اگر آغاز شده بود؛ گسترش می یافت زیرا که مسکو از افغانستان و واشنگتن از پاکستان حمایت می کرد و دولت وقت ایران دچار سردرگمی عجیبی شده بود زیرا که از یک طرف با پاکستان قرارداد دفاعی داشت و از سوی دیگر، افغانها را ایرانی می دانست، لذا دست به میانجیگری زد و موفق شد. در جریان همین میانجیگری باردیگر از ایجاد کنفدراسیون ایران و افغانستان مرکب از دو کشور کاملا مستقل سخن به میان آمد که ایران به خواست غرب، قضیه تقسیم درآمد نفت را پیش کشید و موضوع به تدریج منتفی شد. در آن زمان، غرب از آن بیم داشت که پس از ایجاد کنفدراسیون، ایران مدعی بلوچستان شرقی و افغانستان مدعی مناطق پاتان نشین پاکستان شود و این کشور که تنها به دلیل مسلمان بودن مردم آن از شبه قاره هند جدا شده و استقلال یافته فروبپاشد. مسکو هم ار آن هراس داشت که پس از تاسیس کنفدراسیون، تاجیکهای «فرارود» باردیگر طغیان کنند و برای پیوستن به کنفدراسیون از شوروی جدا شوند. احمدشاه مسعود در دهه ۱۹۹۰ (همانند پدرش در نیمه اول قرن بیستم) تلاشهایی در این زمینه بعمل آورد که با قتل او در سپتامبر سال ۲۰۰۱ قضیه مسکوت ماند
در سالهای اخیر باز تلاشهایی در این زمینه و مخصوصا از ناحیه تاجیکها (پارسیان) بعمل آمده و تشکیل جبهه ملی افغانستان که برادر احمدشاه و پسر محمدظاهر شاه و بسیاری از تاجیکیان در آن شرکت دارند ظاهرا در همین راستاست.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز