آرزوی مرگ - Death Wish

سال تولید : ۱۹۷۴
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هال لندرز، بابی رابرتس و مایکل وینر
کارگردان : وینر
فیلمنامه‌نویس : وندل میز، برمبنای رمانی نوشته برایان گارفیلد
فیلمبردار : آرتور اورنیتس
آهنگساز(موسیقی متن) : هربی هنکاک
هنرپیشگان : چارلز برانسن، هوپ لانگ، وینسنت گاردنیا، استیون کیتس، ویلیام ردفیلد، استورات مارگولین، استیون الیوت، کاتلین تولن و جک والاس.
نوع فیلم : رنگی، ۹۴ دقیقه.


«پل کِرسی» (برانسن)، یک تاجر نیویورکی از شنیدن خبر حمله سه دزد به همسرش، «جوآنا» (لانگ) و دخترش، «کارل» در آپارتمان‌شان بهت زده می‌شود. در اثر این حمله وحشیانه، «جوآنا» می‌میرد و «کارل» به‌نوعی بیماری روانی دچار می‌شود. «کِرسی» درصدد انتقام برمی‌آید تا اینکه در سفری تجاری به آریزونا، با یکی از طرف‌های تجاری خود، «ایمز جین‌چیل» (مارگولین) دوست می‌شود که او را به یک باشگاه تیراندازی می‌برد و در آن «کِرسی» مهارتش را در تیراندازی نشان می‌دهد. بعد «ایمز» به او یک هفت‌تیر خودش دست هدیه می‌دهد و در بازگشت به نیویورک، «کِرسی» انتقامش را از خلافکاران شهر آغاز می‌کند. او هنگام شب در کوچه‌های خلوت، مترو و سنترال پارک خود را طعمه قرار می‌دهد تا آنان را بکشد. در اینجا، در حالی که پلیس به رهبری «بازرس فرانک اوکوآ» (گاردنیا) رد او را گرفته و به‌دنبالش است، مردم شهر او را قهرمان می‌دانند و به او لقب «نگهبان خودگمارده نیویورک» داده‌اند. «اوکوآ» به «کِرسی» نزدیک می‌شود، اما مقام‌های شهری که از کاهش قابل توجه آمار دزدی و به تعویق افتادن دستگیری «کِرسی» دستپاچه شده‌اند، به «اوکوآ» تذکر می‌دهند که با احتیاط برخورد کند. «کِرسیِ» مجروح در یکی از حمله‌هایش دستگیر می‌شود. «اوکوآ» در گفت‌وگو با مطبوعات دستگیری «نگهبان» را انکار می‌کند. اما خصوصی به «کِرسی» پیشنهاد می‌دهد که به شهر دیگری منتقل شود. چندی بعد، هنگام وود به شیکاگو، «کِرسی» توجهش به چند جوان لات جلب می‌شود که در سالن فرودگاه مزاحم زنی شده‌اند.
* فیلم به وسترنی امروزی می‌ماند که در آن قهرمان صلح‌طلب از جنایتکاران انتقام می‌گیرد؛ تا حدی شبیه به وسترن‌های باد باتیکر که البته فاقد شخصیت‌پردازی قوی آن‌هاست. در ضمن وینر غریزه باتیکر را برای ساختن اسطوره‌های عامیانه ندارد. فیلم وحدت نمایشی ندارد و شخصیت‌هائی کلیشه‌ای ارائه می‌دهد. اما وینر در هر صورت شم تجاری قوی‌اش را بروز داده است. این نخستین فیلم جف گُلدبلوم است. دنباله‌ها: آرزوی مرگ 2 (وینر، 1981)، آرزوی مرگ 3 (وینر، 1985)، آرزوی مرگ 4: سرکوبی (جان لی تامپسن، 1987) و آروزی مرگ 5: چهره مرگ (آلن گُلداستاین، 1993).