پسران برزیل - The Boys From Brazil

سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : آمریکا و انگلستان
محصول : فاکس قرن بیستم
کارگردان : فرانکلین ج. شفنر
فیلمنامه‌نویس : هیوود گولد، برمبنای رمانی نوشته آیرا لوین.
فیلمبردار : هانری دکا.
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت.
هنرپیشگان : گریگوری پک، لارنس اولیویر، جیمز، لیلی پالمر، یوتا هیگن، رُزمری هریس، جان روبینستاین و استیو گوتنبرگ.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۳ دقیقه.


«ازرا لیبرمان» (اولیویر)، که زندگی‌اش را وقف شناسائی جنایتکاران جنگی نازی و به دادگاه کشاندن آنان کرده، به کمک «باری کوهلر» (گوتنبرگ)، یکی از جوانان مخالف نئونازی‌ها، متوجه حضور «دکتر یوزف منگله» (پک) - معروف به فرشته مرگ جراح نابغه / دیوانه نازی در آمریکا لاتین می‌شود. عوامل «منگله»، «کوهلر» را به قتل می‌رسانند و «لیبرمان» پس از تحقیقات فراوان در می‌یابد که «منگله» با طرح نقشه‌ای شیطانی، از طریق الگوبرداری از ساختار ژنتیکی «هیتلر» و انجام آزمایش‌های غیرانسانی، امکان حیات گروهی پسر نوجوان را در شرایط زیستی مشابه «هیتلر» فراهم ساخته تا نسل او را احیاء کند.
* عامل اصلی در خاطر ماندن این اقتباس از رمان لوین، نه کارگردانی کُند و متوسط شفنر، بلکه بازی‌های عالی اکثر بازیگران از اولیویرِ سال خورده گرفته تا گوتنبرگِ جوان و تازه‌نفس و موسیقیِ مثل همیشه غیرقابل پیش‌بینیِ گُلداسمیت است. اولیویر که پیش از این با ایفای نقش یک جنایتکار نازی در دونده ماراتون (جان شله‌زینجر، 1976) درخشیده بود، این بار در نقش یک شکارچی نازی‌ها، الگوبرداری شده از شخصیت واقعی سیمون ویزنتال، ظاهر می‌شود. مضمون اصلی، همان دورن مایه همیشگی آثار لوئن، «چیرگی شربرخیر» است؛ «شر»ی که با موقعیت گُنگ و دوپهلوی پایان فیلم بر عالم‌گیر شدن آن تأکید می‌شود. پسران برزیل مثل بچه رُزمری (رومن پولانسکی، 1968) جزو آن دسته آثار لوین است که در آن عوامل و عناصر «شر» در قالب یک «تشکل» تجلی می‌یابند (در آثار دسته دیگر مثل بوسه‌ای پیش از مردن، جیمز دیردن، 1991، اسلیور، فیلیپ نویس، 1993 و دام مرگ، سیدنی لومت، 1982، «شر» در وجود یک فرد متبلور می‌شود). «نئو نازی»ها در اینجا همان کارکرد جمع «شیطان پرستان» بچه رُزمری را دارند.